"Xiao Han...အားတင္းထားေနာ္။
သား ဘာမွမျဖစ္ဘူးသိလား။"အျဖဴေရာင္ အိပ္ရာထက္ ဖခင္ျဖစ္သူ၏
လက္ေမာင္းၾကားထဲတြင္ ေပ်ာ့ေခြႏြမ္းနယ္ေနေသာ
ကေလးငယ္ေလးမွာ အသက္ကို မနည္းရွဴရွိုက္ေနရသည္။ေအးစက္ေနေသာ ေဆာင္းရာသီပင္ျဖစ္လင့္ကစား
ထိုကေလးငယ္ေလးတစ္ကိုယ္လံုးမွာ ေခြၽးမ်ားျဖင့္
နစ္႐ႊဲေနလ်က္။ျဖဳဆုတ္ေနေသာ နႈတ္ခမ္းပါးမ်ားမွာ
အသက္ကူရွဴေနရသျဖင့္ ဟစိဟစိ။"ေဖေဖ...သား ေခါင္းထဲက နာတယ္။"
ကေလးငယ္၏ ညည္းတြားတိုင္တည္သံ ခပ္တိုးတိုးကို
ၾကားရေသာ္လည္း ဖခင္ျဖစ္သူမွာ အဘယ္သို႔မွ
မစြမ္းေဆာင္္ေပးနိုင္ရွာေပ။အလိမ္အညာမ်ားျပည့္ေနေသာ နွစ္သိမ့္စကားမ်ားကိုသာ
အသံတုန္တုန္ျဖင့္ ထပ္တလဲလဲဆိုေပးရ၏။ကေလးငယ္သည္ ဦးေခါင္းကိုက္ခဲသည့္အဆင့္ကိုလြန္၍
နာက်င္ေနသည္မွာ ေပါက္ကြဲမတတ္။ဦးေခါင္းတြင္းရွိ အရာမ်ားကို အခြၽန္တစ္ခုခုျဖင့္
ထိုးဆြေနသည့္နွယ္ ခံစားေနရျခင္း။"သမားေတာ္ႀကီး...သမားေတာ္ႀကီး...
က်ေနာ့္သားေလးကို ကယ္ပါဦးဗ်ာ။"ဖခင္၏ နွလံုးသားမ်ားမွာလည္း အတိုင္းအဆမသိ
နာက်င္ေနရသည္။
ကေလးငယ္ကို ေပြ႕ဖက္ကာ
မ်က္ရည္မ်ား တသြင္သြင္က်လ်က္။"ေဖေဖ....သား...သားမရ....."
ထိုကေလးငယ္၏ မ်က္ဝန္းမ်ားမွာ
ေခြၽးေပါက္မ်ားစီးက်ေနတာေၾကာင့္
စပ္ဖ်င္းေနရင္း အသိအာရံုကပါ လြတ္စျပဳလာေတာ့
အျမင္အာရံုက ေဝဝါးလာ၏။"ဟင့္အင္း...မသြားပါနဲ႔ ..."
ေမာဟိုက္ေနတဲ့ အသံရယ္၊
အနားကို ခလုပ္တိုက္မတတ္ေျပးလာတဲ့
ကိုယ္ခႏၶာတစ္ခုရယ္ကို ေနာက္ဆံုးျမင္လိုက္ရၿပီးေနာက္
ေဝဒနာခံစားေနရေသာ ကေလးငယ္မွာ
သတိလစ္ေမ့ေမ်ာသြားေလေတာ့သည္။"ဟင့္...."
ရွိုက္သံနဲ႔အတူ ဖိဆုပ္ထားမိသည့္လက္ဖ်ားေလးရဲ႕
တင္းက်ပ္ေသာ ျပန္လည္ ဆုပ္တြယ္မႈမွာ
Shixun ကပ်ာကသီ။
YOU ARE READING
Yours [Completed]
Fanfictionရိုးရိုးေလးပါပဲ ေကာင္ေလးနွစ္ေယာက္ အမ်ားႀကီး ခ်စ္သြားၾကမယ့္ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ေပါ့.... ရိုးရိုးလေးပါပဲ ကောင်လေးနှစ်ယောက် အများကြီး ချစ်သွားကြမယ့် ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်ပေါ့.... Shixun_Sehun × Luhan