Letters To My Love (COMPLETED)

LTML 48

Happy Reading!

Ace,

Who would have thought there was such a thing as the "other side"? A strange place that can calm a tumultuous heart, a place where a man named Ace lived. Ikaw  'yon.

Alam mo ba? Palagi akong sabik sa mga kwento ng Lola noon tungkol sa mga lugar na akala ko ay sa kwento at imahinasyon ko lang masisilayan. Then faith decided to let me in a dream kung saan kita unang nakita. It was a dream, a scene, noong una ay isinawalang bahala ko lang.

I tried to forget how beautiful your eyes are, believe me when I say I really tried, hard. When you helped me get out of that situation I'm in, I realiz that it wasn't just a simple gesture.

Since then, you've become my ray of hope, a safe haven where I always want to go. Just thinking about you makes me feel comfortable and peaceful in situations where I have no control.

It's funny how that sounds like an 'obsession,' but don't get me wrong, I was falling.

I want to be mad at you for always leaving, why can't you just stay? I want you to stay...

You elicited emotions in me that I had never experienced before.

You made me do things I don't usually do, ang hintayin kang muling magpakita sa harap ko sa bawat araw na lumilipas kahit pa walang kasiguraduhan kung mangyayari 'yon, kahit pa nakawin ang mga pagkakataon basta makasama ka lang kahit pa gaano 'yon kasaglit ay nagawa ko.

I was the happiest when you said that you'd stay. My mind and heart secretly celebrated that day. Lalong nadagdagan ang mga hiling ko sa Kaniya tulad ng sana ay hindi matapos ang araw at makasama kita ng matagal.

Sa murang edad kong 'yon, nagkaroon ako ng plano para sa ating dalawa. Ganoon ka kaespesyal sa akin kaya nasaktan ako dahil inilihim mo sa akin na nalalapit na ang pag-iisang dibdib niyo ng babaeng 'yon. Masyado akong nabulag ng sakit at takot, takot na akong magtiwala, ayaw ko ng marinig pa ang kahit na anong paliwanag dahil pakiramdam ko wala ng saysay pa 'yon dahil sinira ng mga pinahalagahan ko ang ibinigay kong pagtitiwala, isa ka sa mga taong yon.

I chose to leave para hindi na madagdagan ang sakit na pwedeng idulot sa akin ng malalapit na tao sa buhay ko. 

I chose to leave without saying goodbye to you because I can't bear to see you one last habang paulit-ulit ang litanyang 'ikakasal ka na sa babaeng gusto mo' sa isipan ko.

I thought to myself, tama na ang panahong pinasaya mo ako, nanatili ka at sinamahan ako kahit pa alam ko na hindi naman maaari. I was contented, I made myself believe I can forget you. Inisip ko na lang na kaya hindi mo sinabi dahil ayaw mong masaktan ako.