Game On // Vincent Marcos (3)

CHAPTER 02

"Leaving your hometown must be so hard for you noh.  Let me hug you to ease your pain." Pilyong sabi ni Vinny. Aktong yayakapin na niya ako nung pigilan ko siya.

"It's okay, Sir. It's my duty to protect you 24/7." pormal kung sagot. Tama nga si VP na taasan ko ang pasensya ko sa pagiging maharot niya. Akala mo makaka-chansing ka? Nevah!

"Aww HAHAHAHA bad move, Son. Iha, pag pasensyahan mo na tung anak ko. Makulit talaga yan pero mabait yan." biglang sulpot ni Mr. President sa private jet nila. Nakasakay na kami ngayon at papaalis na papuntang Manila.

"Okay lang Mr. President." ngumiti naman siya saka umupo na dahil aandar na ang jet nila. Grabi yung kaba ko ngayon dahil mag ta-take off na kami. Kahit sanay ako sa training, di ko parin maiwasan matakot sa pag sakay sa eroplano. Naramdaman ko nalang na may kamay na humawak sakin at nakita kung kamay yun ni Vinny. Sinamaan ko agad siya ng tingin.

"I know you're scared. Everythings gonna be smooth." hinayaan ko nalang siya hawakan ang kamay ko dahil na le-lessen yung takot ko dahil sa sinabi at pag hawak niya sakin. Nung magibg smooth na ang lipad namin ay dun ko na pasimpleng hinawi ang kamay niya.

"Thank you, Sir." umiwas na din agad ako ng tingin. Ang intimidating kasi makatitig, akala mo hahalungkatin buong pagkatao ko dahil sa mga tinginan niya.

"You're welcome. Bakit ka nag PSG? Let's talk nalang to divert your attention." medyo na iilang pa ako sakanya dahil kakakilala pa namin pero sige, para mawala atensyon ko sa pag lipad namin.

"Para sa pag-asa ng bayan. Para protektahan ang presidente, at pag silbihan ang bayan."

"Deep. That's good answer. Though babae ka and interesado ka sa ganitong trabaho. Cool." sabi niya. Pag nag sasalita siya eh pati yung mga mata niya nag nining-ning din.

"Ma babae man oh lalaki, Sir. Kung gusto mo mag silbi sa bayan, susu-ungin namin yan." sagot ko agad.

"Drop the 'Sir.' Mag kasing edad lang tayo. You can call me Vinny." naitagilid ko agad ang ulo ko sa sinabi niya.

"Bawal saamin yan, Sir."

"Kahit tayo lang dalawa?" Kulit. Bawal nga eh!

"Bawal."

"Sungit. You know, lets be friends. Para naman di tayo ma bored. Remember, lagi na tayong magkasama...." pangungulit niya pa. Tama siya, lagi na kaming mag kasama kaya kailangan ko tiisin yang kakulitan niya. Binigyan ko lang siya ng poker face. "Look. I just want us to be friends. Nothing more, nothing less." paniniguro niya at may halo ng sensiridad yung sinabi niya.

"Tatawagin lang kitang Vinny pag tayo lang dalawa, Sir." bawi ko agad. Ngumiti siya dahil sa sinabi ko. Grabi yung ngiti niya, kita buong gilagid kaya ang cute tignan.

"Wag kang masungit ah." Tss... Mukha ba akong masungit? "Ang poker face mo kasi. Smile ka nga." ang harot ha.

"Sir, on duty po ako. Wag kang makulit." diretso kung sita.

"HAHAHAHA... Son, mukhang naka hanap ka na ng katapat." nabigla kami pareho dahil nag salita si Mr. Pres. Akala ko natutulog siya.

"I was just being friendly, Dad." depensa ni Vinny.

"Be harsh to Vinny, Iha. Para umayos na yan." baling sakin ni Pres.

"Sir. Yes, Sir!" Nakita kung sinamaan agad ng tingin ni Vinny yung Daddy niya.

"Dad! Ayyt!" nag kamot agad siya sa batok niya. "Di na ako makakalusot nito. I just want us to be comfortable at each other."

"Limitations, Vinny. Yung kakulitan mo." saway agad ni Mr. Pres. Palihim na umirao si Vinny.

"Yes, Dad." dun na siya bumuntong hininga saka umayos nalang ng upo at nakinig ng music gamit airpods niya. Hays salamat, may katahimikan na rin. Ewan, masama ata tandem namin kasi mukhang badtrip ako sakanya kahit wala naman siyang ginagawa sakin.

Ibinaling ko nalang ang atensyon ko sa bintana dahil for the last time makapag paalam man lang ako sa lugar kung saan ako pinanganak at lumaki pero puno pa rin ng mga masasamang alala na pilit parin bumabagabag sakin.

Naramdaman kong may kumalabit sakin kaya agad ko yun tinignan. It was Vinny, again. "Sir?"

"I'm curious..." seryoso niyang wika. "Bakit ang ganda mo?" narining kung natawa si Pres sa harapan namin dahil sa tanong ng anak niya. Hinaharot ba talaga niya ako?

"In born, Sir. Sabi ng magulang ko may sumpa daw mukha ko..." ako naman babawi ngayon. "Mabubulag ang sinong matagal tumingin sakin." I tried my best not to laugh dahil sa reaction niya. Biglang binaling niya agad sa ibang direksyon yung mata niya, gusto ko humagalpak sa tawa pero bawal HAHAHAHAHA...

"Are you dead serious???? Oh jeez! Your face is turning red. Are you stoping yourself from laughing???" ginagat ko na halos ang dila ko para lang mapigilan ko ang sarili kung matawa. Para kasi siyang natakot sa sinabi ko HAHAHAHA... Tumango-tango pa ako habang pinipigilan ko parin matawa. "Your joking right????"

"You got almost blinded earlier when you saw her." singit na naman ulit ni Pres saka niya tinawanan si Vinny. Namana siguro ni Vinny yung kapilyohan at kakulitan niya ka Mr. Pres.

"Dad... It wasn't like that... No—" bumaling siya agad sakin "you're just joking, diba?"

"Maybe?" patay malisya kung sagot.

"Damn it..." bulong niyang mura pero rinig naman ng Daddy niya.

"Language young man." saway ni Pres.

"Sorry..." pinanliitan niya ako ng mata pero ginantihan ko siya ng pag taas ng isa kung kilay. "Nah... You too are just picking at me..." matatawa kana lang sa reaction niya kasi parang gusto niyang di maniwala pero half naniniwala siya. Na konsensya ako kaya binawi ko nalang agad.

"Joke." I said in a serious tone and face. Mahirap na. Pinanliitan niya agad ako ng mata saka parang mag hahamon ng sapakan dahil nauto ko siya.

"Not a good joke. Please don't talk to me..." seryoso niyang sagot. I sigh in relief. At least tatahimik na byahi ko. "What's that sigh about?? Are you relief na di ako kausapin???" tinignan ko lang siya saka nag kibit balikat at nag smirk. Kahit natatawa na ako sa reaction niya eh I have to keep it cool dahil on duty ako. "This is unbelievable!!"

"I guess you already found your match, Son. Goodluck on that." sabi ni Pres. Nakikinig parin pala siya.

"Not a chance. For all girls whose drooling on me?? No way."  pag mamayabang pa niya.

I lean forward malapit sakanya para di marinig ni Pres yung sasabihin ko. "Paki patay po ng aircon. Mahangin masyado, Sir." I said almost in whisper then winked at him saka umayos sa pag-kakaupo. Nakita kung hindi siya makapaniwala sa sinabi ko. Sorry, not sorry. Di ako parehas sa ibang babaeng nauuto mo.

"Unbelievable..."

"I believe." I cut our conversation and leave him hanging. Ipinikit ko nalang ang mata ko habang nakasandal para di ko makita mga tingin niya. Bahala ka dyan. Yung iba nauuto mo, pwes ako.HINDI.