Game On // Vincent Marcos (3)

CHAPTER 57

Masaya na ako at okay na kami ni Vinny. Alam kung masakit yung ginawa ko sakanya, inamin niya mismo na he felt betrayed dahil na nga nag tinago nila ako from him. Parang ang dali naman masyado, I felt guilty parin dahil sa nagawa ko sakanya. Hindi ko siya halos matignan sa mukha dahil sa nagawa lung kasalanan. He already told me na kalimotan na yun pero ang hirap padin dahil para akong sinampal sa sinabi niya.

"Hey... Are you okay? It's cold out here. I brought you a blanket." silip ni Borgy sa pintuan papuntang veranda niya. Malamig kasi ang hangin dito pag gabi at kitang-kita mo kung gaano kaganda ang City.

"Okay lang ako. Nag papahangin lang." nilapag niya ang dala-dala niyang blanket sa balikat ko para hindi ako malamigan bago siya umupo sa tabi ko.

"I see you like hanging out here." he said while smiling and looking at the view.

"Ang ganda kasi dito at napaka-presko ng hangin." sagot ko. "Di ka din ba makatulog?"

"Yeah... I have to finish something so I came down to get some coffee but then I saw you sitting here alone."

"Nag papaantok lang din naman ako. Aakyat na din ako maya-maya." niyakap ko ang sarili ko ng blanket dahil mas lalong lumamig ang ihip ng hangin. "Ang lamig. Di kaba nilalamig?" naka t-shirt lang kasi siya saka shorts eh ako halos balot na balot na pero nilalamig padin.

"Nope. I'm fine." then he looked at me and smile saka tumingin ulit sa magandang view.

"Wait. Timplahan kita ng kape." offer ko saka tumayo agad para ipag-timpla siya ng kape. He suddenly grabbed my wrist kaya napatingin ako kamay ko na hawak niya at sakanya.

"Hmm??" he shook his head then let go of my hand.

"Teka lang. Madali lang ito. Chill ka lang." kahit kinakabahan ako sa mga tinignan niya kanina, I managed na escaped the awkwardness between us. Ayoko naman na parati nalang siya iwasan. Natatakot kasi ako kapag kami lang dalawa kasi what if ma bring up na naman yung feelings niya towards sakin? Hindi ko alam ang isasagot ko. I don't have any idea how should I response. Natimpla ko na yung kape na gustong-gusto niya. Ewan ko ba sa trip niya, gusto niya daw yung kape na gawa ko kasi parang iba ang lasa eh pareho lang naman 3n1 yung lasa. Nag timpla na din ako para sakin dahil pati ilong ko nilalamig na din sa subrang mahangin sa labas ng veranda niya. Bitbit ang tray na may kape namin dalawa, bumalik na agad ako sa veranda at nung nakita niya ako ay dali-dali siyang tumayo para tulungan ako.

"Thank you..." sabi niya saka nilagay ang kape sa table. Bumalik ako sa pwesto ko kanina saka naupo. Kinuha ko na ang tasa saka nag simulang humigop ng kape ganon din ang ginawa niya. "Perfect. Ang sarap mo mag timpla talaga ng kape." komento niya.

"Ewan ko sa trip mo. Eh sachet coffee lang yan ah."

"I taste different kaya yung timpla mo." napairap nalang ako sa sinabi niya, bolero talaga. Humigop lang kami ng kape habang dinadama ang katahimikan at lamig ng paligid. "About earlier..."

"Hmm??" napalingon ako sa gawi niya saka inantay ang susunod niyang sasabihin. "Bakit?"

"I saw you and Vinny talking..." I cleared my throat dahil sa sinabi niya. Masama ba? Parang mali yata ginawa ko? Mali ba?? Aist! Inuunahan na naman ako ng kaba.

"Ahm... Masama ba?" kabado kung tanong.

"No...no. Not at all." he said then sipped on his mug. "Are you guys okay now?" he asked. Sa nakikita ko ngayon, hirap siyang sabihin sakin yung gusto niyang sabihin. Isa din ito eh, mag pinsan pala talaga sila ni Vincent.

"Siguro? Hindi ko alam." iniwas ko agad ang aking tingin sakanya saka tumingin nalang sa harapan at pa simpling uminom ng kape.

"You mean you're not sure if okay kayo?"

"Nagui-guilty padin ako sa pag-sisinungaling sakanya. Although humingi na ako ng tawad at siya na mismo nag sabi na kalimotan na daw namin. Kaso di padin mawala sa isip ko yung sinabi niya kanina."

"About what?"

"He felt betrayed dahil naglihim ako sakanya. Yung mga taong pinagkatiwalaan niya eh nag sinungaling din sakanya. Di na yun halos mawala sa isip ko. Ang babaw ko noh?"

"Nope. Your reason is not shallow. If I'm on his shoes, I'll feel the same way too. But, it was the hardest decision to keep your condition as secret. I'm sure Vinny would understand your point." he said while starring at me. "So what are you guys now?"

"Tao." pabiro kung sagot saka tumingin sakanya. Naka facepalm nalang siya sa sinabi ko. "Jokeee... Wala, friends? Ewan? Diko alam. Nag sorry lang naman ako, di ako na informed may pagbabago na palang mangyayari after." I said then laugh.

"Yeah right..." he slightly laugh then tumingin sa baba.

"I know you like me, Borgy." napatingin agad siya sakin at parang natataranta sa sinabi ko.

"You knew?"

"Hindi naman ako pinanganak kahapon. Narinig ko din yung sinabi mo sa ospital nung kinunan mo ako ng picture." napakamot nalang siya sa batok niya saka nahihiyang natawa.

"Oh jeez. I don't know what to say. Ahmm... Really?? Na hot seat ako bigla HAHAHAHA...." he chuckled. He cleared his throat then sumeryoso ang kanyang mukha. "I know you like Vinny..." diretsahan niyang sabi kaya napatingin ako sakanya. "No. Scratch that, you love him." he looks confident pero may kirot habang sinasabi niya.

"Borgy...."

"I knew it even before palang. That's fine." he said and shrugged.

"Ako na naman yata yung na hot seat ngayon hahaha..." kabado kung tawa dahil diko inexpect na sasabihin niya iyon. I tried my best na hindi niya mahalata na gusto ko yung pinsan niya dahil ayokong masaktan siya.

"I knew it all along. It's not your obligation to like me back. Sometimes, the people we like, doesn't like us back. But that's okay. Honestly, I tried to stop myself from falling for you. I always told myself that we should remain as friends so we could last longer. It was fun until I realized that I was the only one who caught feelings.

"Pero Borgy—"

"I'm telling this to you so you won't feel guilty anymore. We can't force things to happen if it's not destined to happen. I cannot fight for you when in fact your not even mine." punong-puno ng sinseridad yung mga mata niya habang sinasabi niya iyon. Walang halong galit o ano paman. Just a pure Borgy Manotoc. He held my hand then guide me to look at him. "Remove the burden in yourself. This is not all your fault so stop overthinking..." ayan na naman siya sa pagiging mind reader niya. "Ikaw na mismo ang nagsabi na may mga bagay tayong hindi kayang ipilit. Atleast naging masaya tayo na sinubukan yun kahit hindi natin sure if that would fail or worth it. Stop overthinking." walang pasabing niyakap niya ako ng mahigpit. "Atleast I met you. I always want your happiness even if that isn't with me."