Game On // Vincent Marcos (3)

CHAPTER 49

"Have some rest. I need to talk with your doctor. Please, pag-isipan mo na yung about sa surgery mo. We don't have much time." sabi ni Calvin nung makabalik kami sa hospital room. "Wait me here." I nod then lumabas na agad siya sa kwarto para kausapin yung doctor. Hihiga na sana ako nung biglang lumabo na naman ang mata ko at pinupunterya yung ulo ko na masakit. Please, not now. Hindi ko pa nabibilin yung kapatid ko. Kahit lumabo ang aking paningin ay nangangapa akong kinuha yung gamot na nasa tabi lang ng kama, ininom ko agad iyon para mawala yung sakit ng ulo ko. Nung medyo okay na yung pakiramdam ko ay dahan-dahan akong bumalik sa kama saka umupo pero may cellphone na tumunog sa bandang sofa. Nilapitan ko agad yun para makita kung sinong tumatawag pero dahil malabo ang mata ko, agad ko na iyon sinagot dahil baka emergency.

"Bro, where are you??? I badly want someone to drink with." Bungan nung nagsasalita sa kabilang linya. Yung boses na yun, si Vinny. "Bro, I need you..." lasing ba siya? Kanina lang ini-interview siya ah tapos ngayon lasing na siya? "CALVIN?! What are you up to?! Palagi ka nalang wala dito. Borgy is busy, Sandro and Simon is taking care of their kids. Fuck it!" bulyaw niya.

"I just wanna drink and need someone to talk with." ibaba ko na sana yung tawag dahil nasasaktan ako habang pinapakinggan siya na puno ng sakit yung nararamdaman niya. Nag-away baka sila ni Millie?

"I love her so much! I fucking love her so mad! She left me with just a fucking sticky note saying salamat sa lahat, paalam? Fuck! What was that for?! She didn't even give me a chance to explain! I was drunk that time and thought Millie was Ezra, bro. Damn it! She just left! Please, help me find her. Please. I can't live like this. I can't even focus on my work thinking that if she's okay or not. The last thing you said is she went home in her hometown but when I got there it was only Jane. She is also confused about what is happening. Why did she left?! Where did my Ezra go?! I'm begging you, Calvin. Give me all the informations you know about her! FUCK IT! FUCCCK!!"  Hindi ko na kinaya yung mga hinanakit ni Vinny sa kabilang linya kaya takip bibig akong nag pipigil ng iyak at ibinaba ang telepono kahit nagsasalita pa siya. Masyadong nanghina ang mga tuhod ko dahil sa narinig ko sakanya. Napaupo nalang ako sa sahig at nag unahang tumulo yung mga luha ko dahil nasasaktan ako dahil nasasaktan siya. Tama siya, hindi ko man lang siya binigyan ng chance mag explain, masyado niya dinibdib yung last na nag kita kami. Napapahugolhol nalang ako ng iyang dahil sa mga nalaman ko.

"Ezra—holy shit! What are you doing on the floor?!" gulat na bungad ni Calvin nung pagkapasok niya sa kwarto at nakita niya agad ako sa sahig. "Are you alright?! Did you bump your head on the floor?? What happened?? Nag collapsed ka na naman ba?" sunod-sunod niyang tanong. "I told you to stay on the bed. Let me help you." kinarga niya ako na parang bagong kasal at inilagay sa kama. Patuloy parin ako sa pag-iyak at nakatingin sa kawalan. "What happened?? Why are you crying?? Does your head hurt again??" hindi ko siya sinagot at nag patuloy parin ako sa pag-iyak. "Hey... Hey.. calm down, okay? Calm down." niyakap niya agad ako at hinawi-hawi yung buhok ko, mas lalo pa akong naiyak dahil naaalala ko si Vinny tuwing ginagawa niya yan sakin. "Please calm down, hindi ka pwede mapagod." pinapakalma na niya ako habang ako naman ay patuloy parin sa pag-iyak. "What's the problem? Tell me... Calm down." He cupped my face then pinatingin ng diretso sakanya.

"S-i...si V-inny... Tu-tumawag..." patuloy parin ako sa pag-hikbi habang nag susumbog sa kanya na parang bata. "Si... V-inny...tumawag"

"What?! Nagkausap kayo? Kumalma ka muna. Shhh..." kumuha siya agad ng tissue at ibinigay sakin saka inabutan pa ako ng tubig. Kinakalma ko muna ang sarili ko bago inomin yung tubig at punasan yung mga luha ko na walang tigil sa kakapatak. "You good??" tumango-tango lang ako habang nag e-inhale, exhale. Kumalma ka, Ezra. Mapapagalitan ka na naman ng doctor dahil nag pagod ka kaka-iyak. "Calm your self first before you talk. Here, wipe your tears." nag abot pa siya uli ng tissue sakin.

"Si Vinny tumawag..."

"Bakit mo sinagot??" may halong inis yung tanong niya. I'm not allowed to use phone actually dahil sasakit lalo yung ulo ko.

"Biglang tumunog yung phone mo tapos diko malinaw nakita yung caller. Hindi ko alam na si Vinny pala yun." paliwanag ko at nagsi-unahan na naman tumulo yung luha ko.

"Did he found out it was you who answered the call?"

"No. Hindi ako nakaimik nung nagsalita siya agad. He sounds so devastated and hurt, Calv. Nasasaktan ako para sakanya."

"He will be more hurt if hindi ka lalaban sa sakit mo. This time, unahin mo muna yung sarili mo bago ang ibang tao, Ezra. Isipin mo ang sarili mo na magpapagaling ka dahil mas masasaktan yung mga taong nagmamahal sayo kapag nalaman nila na hindi mo man lang pinilit lumaban." para akong sinampal sa sinabi niya. Ang tanga ko sa part na sumuko agad ako kahit hindi ko sinubukan man lang lumaban. "All I want right now is gumaling ka. Put yourself first, saka muna isipin ang iba. Ikaw yung nalalagay sa alanganin ngayon. Gusto mo ba masaktan lalo si Vinny kapag nalaman niya na hindi ka man lang lumaban? Gusto mo pati si Jane magalit sayo? You keep your condition a secret, masasaktan sila pareho dahil naglihim ka na nga, hindi ka pa lumalaban, sumusuko ka na." another sampal sa mukha ko. Parang inuntog sa pader yung ulo ko dahil sa sinabi niya. Masyado akong nagpadala sa takot na hindi ko man lang naisip kung anong iisipin ng kapatid ko if namatay ako bigla na wala man lang siyang idea. Tuwing naririnig ko ang boses ni Vinny sa isip ko kung paano siya nasasaktan at nagmamakaawa na makita ako, parang nadudurog yung puso ko. Hintayin mo ako, Vin. Magpapagaling ako. Susubukan ko nang lumaban.

"Magpapagamot ako. Gusto kong gumaling." desperada ko ng sabi at hinawakan pa ang kamay ni Calvin. Parang nagulat pa siya pero nag bago bigla ang expression ng mukha niya at napalitan ng saya. "Magpapagamot na ako." hinawakan niya pabalik ang kamay ko saka pinisil-pisil habang nakangiti siya dahil nakapag-decide na ako magpagamot.