Game On // Vincent Marcos (3)

SPECIAL CHAPTER!!!

8 months later.....

"Twinkle Twinkle Little Star how I wonder what you are...up above the world so high, like a diamond in the sky... Twinkle Twinkle Little Star..." kanta ni Vincent habang nagluluto ng lunch for us. Ang sweet actually pero habang tumatagal, nababanas na ako makinig.

"Tsk! Kanina ka pa kanta ng kanta ha. Tapos ka na ba??" saway ko. Nauutas na tenga ko kakapakinig sa kanta niya.

"Almost done, Ga." sagot niya habang tinitikman yung luto niya. "1...2 buckle my shoe, 3..4 shut the door—"

"Pag di kapa tumigil sa pag kanta mo na yan, lilipad talaga tung tsinelas sayo."

"Chill, ga. Pinaglilihian mo na naman kayo. You two must be so hungry ha..." sabi niya habang sinasalin na sa mangkok yung niluluto niya. "Here you go..." sabay lapag niya sa niluto niyang macaroni soup. Tinignan ko lang yung niluto niya saka tumingin ulit sakanya. "You don't like it??"

"Eat it for me."

"What?? You asked me to cook macaroni soup and then you want me to eat it??" medyo napalakas ang boses niya kaya tinaasan ko agad siya ng isang kilay. Para naman siyang natakot kaya naupo siya agad sa harapan ko. "Ga, diba you requested this? Oh eat na so you and our baby will be healthy." pangungumbinsi niya. Opo, buntis ako. Going 9 months na yung tiyan ko.

"Ayaw." pagmamatigas ko pa saka inusug yung mangkok papunta sakanya. Let me pull the puppy eyes card.

"Oh no... Not the puppy eyes again..." hesitant parin siyang kainin ang macaroni soup kaya nag lean na ako sa lamesa para makita niya pa puppy eyes ko. "Alright. Alright. I'll eat it. Jeez! I'll eat it okay. Happy now?" umayos na ako ng upo at tinignan siya habang nag sisimula na siyang sumubo. Ewan, gusto-gusto ko talaga siya makitang kumakain. Tinitignan ko siya everytime na may kinakain. Ganito yata ako maglihi eh. No wonder na nanaba konti yung asawa ko dahil lahat ng nakikita kung pagkain, pinapakain ko sakanya. Sounds weird.

"Hello my favorite cousin and cousin's wife!!" bungad ni Gov. Matt pag kapasok sa bahay namin. Dito na kami nakatira sa bahay na binili ng asawa ko na surprise sana niya sakin kaso naudyok dahil nadulas si Mommy. Oh not Matthew again... Hindi na man sa ayaw ko siya pero pag sila nag ka tandem ni Vinny, nauubos braincells ko sakanilang dalawa.

"What are you doing here???" sagot naman ni Vinny at nag patuloy sa pagkain dahil tinitignan ko na naman siya.

"Well... I came here to pay you and your wife a visit." Oh... Not again.

"You just came here yesterday and now. What are you up to??" pinaningkitan pa siya ng mata ni Vinny.

"Well... About that... Wait. What are you eating? What's that? Looks gross." mahina akong natawa sa sinabi niya kasi ang mukha ng asawa ko parang sasapakin na siya.

"I made it, Matt. I cooked this damn macaroni soup." parang nag pipigil pa yung asawa ko na bulyawan siya.

"Oh..." pati bibig ni Gov. Matt nag porma ng O sa sinabi niya pati yung mga mata niya. Na realized niya kasing ininsulto niya sariling luto ng pinsan niya. "But it looks good though. Let me taste it." inagaw niya yung kutsara na hawak ni Vinny saka tinikman yung macaroni soup. "See? I was right. It really taste good." bumabawi. Takot ma sapak eh HAHAHA...

"Plastic." kibot ni Vinny. "What are you doing here? Don't tell me nag away kayo ni Ate Jaime?"

"No... we're good actually. She's not here though."

"So why are you here???" ulit na tanong ni Vinny. Nakikinig lang ako sakanila habang tinitignan sila dahil ang aliw din naman nila tignan minsan. Pwera nalang pag bumanat yung isa tas di ma gets ng isa.