Game On // Vincent Marcos (3)

CHAPTER 16

Nakarating kami sa Ilocos Norte bandang tanghali. Mag lu-lunch kami sa restaurant nang ate niya. Asawa ni Sir, Simon.

"She's kuya Simon's wife, if you don't know. She owns a restaurant here together with her Aunt..." pag explain ni Vinny na halos di ko na maintindiha ang sumunod kasi puro na english sinasabi niya.

"Galabad akong ulo sige kag english. Pag tagalog ragud."(Sumasakit na ulo ko kaka-english mo. Mag tagalog ka.) reklamo ko na. Kanina pa siya english ng english simula nung nasa helicopter palang kami.

"What?? I don't undertand what are you saying. Please say it in tagalog."  Oh diba patas lang kami. Di na rin niya na intindihan sinasabi ko.

"See. You also don't understand what I'm saying." ano ba yan! Pati tuloy ako napapa-english.

"Alright. Alright. Mag tatagalog na ako. Ang init ng ulo mo. Gutom ka na siguro." sabi niya. Kanina pa ako gutom, mainit pa ulo ko, masakit pa ang sugat ko. Sinalo ko lahat ata. "Don't worry. We're almost there." nanahimik nalang ako sa sasakyan habang papunta na kami sa restaurant nang ate niya.

Narating namin yung restaurant na sinasabi ni Vinny. Ang ganda at unique ng design kahit sa labas palang. May katabi din itong boutique na pagmamay-ari din daw sa asawa ni Sir, Simon.

"Table for two, please." sabi ni Vinny nung makapasok kami sa resto. Iginiya kami agad ng waitress sa table namin at maraming tao sa loob ng resto, yung ibang babae kinikilig na makita si Vinny. As a PSG, naging alerto na naman ako bago pa dumugin si Vinny.

"Dudumogin ka na naman."

"Di yan. Please be careful lang. You arm is still not okay." sabi pa niya.

Nakaupo na kami at hinayaang si Vinny nalang ang umorder bago may mga panaka-nakang lumalapit kai Vinny para magpa picture. Game naman si Vinny kaya ayon nakipag picture siya. Di ko alam kung pagod ba ako or masakit ba sugat ko or inaatake na naman ako ng anxiety. Gusto kong umiyak sa di ko alam na kadahilanan. Di naman nag tagal eh dumating yung order namin.

"These are the famous food here in Ilocos. This one is bagnet. This is pinakbet pizza. Empanada. Poqui-poqui or Ilocano grilled eggplant dish." pag e-explain pa niya. Nabubusog mata ko sa subrang daming pagkain sa harapan ko. Mukhang gagana na ata ulit lakas ko nito. "Let's eat." siya pa naunsang kumain. Ayon nilantakan ko agad yung mga pagkain kasi ang sarap na nga tignan, ang sarap pala talaga ng lasa.

"Oy. Grabi, Sir. Ang sasarap nito." sabi ko sakanya na ikinakunot ng kilay niya.

"Sir??" Lumapit ako ng bahagya sakanya para marinig niya yung sasabihin ko.

"Yung mga fans mo, nakatingin. Baka anong sabihin." saka siya lumingon-lingon sa mga fans niyang nakatingin at palihim na kinukunan kami ng pictures at videos. Buti nalang naka PSG uniform ako, bahala na kung anong isipin nila. Gutom na talaga ako.

"Oh. Okay, okay. Just eat now." dun na ako bumalik sa pagkain dahil kanina pa ako nagugutom. Isama mo pa na masakit ang balikat ko dahil sa sugat. Di naman malalim pero yung cut. Pumupunta sa ulo ko yung sakit as in. Nadadamay yung ulo ko kaya masakit. "I'll change the bandage pag makauwi na tayo."

"No, Sir. I can manage."

"I insist. Let me help you. Dinumog ka ng fans ko. I'm guilty rin about that so yeah. Just let me help you." Sabi niya with sincerity. Tumango nalang ako saka nag balik kumain.

Natapos kami kumain at binayaran lang niya yung bill bago kami umalis kasi dumadami na yung tao sa resto na gustong makipag picture sakanya witb matching video greetings pa. Nagkakagulo na rin kaya tumulong na yung staffs ng resto para di masyadong dumugin si Vinny habang dumadaan kami sa backdoor dahil halos napuno ang resto at di kami maka-daan sa main entrance. Natamaan pa yung sugat ko kaya nang-hina ako bigla. Mahapdi eh!

"We have to go home." dumiretso na kaagad kami sa nakapark na sasakyan ni Vinny nung may tumawag sakanya.

"WILLIAM!!" pareho pa kami napalingon kung saan nanggagaling yung boses na yun. Nakita namin yung babaeng di naman kataasan, sakto lang. Maiksi ang buhok at maputi. Maganda at mukhang mayaman.

"MILLIE???" gulat na sagot ni Vinny. "Oh gosh!!" lumapit siya agad dun sa babae saka nag yakapan sila na animoy matagal na nilang na miss yung isa't-isa. Really? Right in front of me?

"I've missed you so much!" sabi nung babae. Kahit anong pilit ko iiwas yung tingin ko, di parin maiwasan na tignan sila na ang lapit-lapit sa isa't-isa.

"Well... The last time we saw each other was after we make out." sabi ni Vinny na ikinatawa ng mahina nung babae. Parang lalabas ang eyeballs ko at eardrums sa sinabi niya.

"Oh you bad boy..."  sabi pa nung babae na parang inaakit siya sabay hawak sa dibdib nito. Nabaling agad yung tingin niya sakin nung umubo ako dahil  parang ako yung nahiya sa ginawa niya. "Oh. Who is she??" referring to me.

"My PSG." Vinny plainly answered at itinoun pabalik ang tingin sa babae na parang sawa kung maka pulupot sakanya. Parang may kumirot sa puso ko dahil parang wala lang ako sakanya nung nakaharap niya yung bbae yun. Pero haler, sino ba naman ako, edi PSG niya. "What are you doing here?"

"I came here for a conference meeting. I didn't know your also here. I thought your in Manila."

"I have some errands to do here so yeah." sagot ni Vinny. Nakapulupot parin sila sa isa't-isa habang nag-uusap. Sana talaga kunan kayo ng picture saka mag viral. Tsk! "Anyways just call me if you need anything. We have to go."  dun na siya humiwalay sa babae nung nakita niyang na bobored na ako tumingin sakanila. Medyo nasaktan ako na niyayakap siya nung babae pero wala akong karapatan.

"Alrighty... I'll see you around." sabi nung babae na pagkalaki nung ngiti saka humalik sa pisnge ni Vinny. Ewan ko kung mandidiri ako or not. Umalis na agad yung babae.

"We can also be like that if you want to." sabi ni Vinny sa likoran ko.

"You wish." saka dinalian ko ang pag pasok sa sasakyan. Siya parin ang mag dra-drive. Tahimik kami buong byahi hanggang sa makarating kami sa isang village. Dito na ata bahay nila. Pag pasok palang sa entrance gate puro mayayamang bahay na ang makikita na nakatira sa village na yun. Pumasok kami sa isang gate pa at yun na pala ang bahay talaga nila. Grabi ang lawak ng garden at ang ganda dito.

"This is where I spent my childhood. Running on the garden. Playing soccer with my kuyas and all." sabi pa niya nung papasok na kami. Nag park lang siya sa garage bago kami bumaba. Ang aliwalas ng hangin dito. Kinuha agad ng mga kasama nila sa bahay yung mga gamit namin sa likod ng trunk.

"Salamat po." sabi ko dun sa mga tumulong mag bitbit ng gamit namin.

"I'll take you to your room so you could rest." wika niya at pumasok na kami saka nag dire-diretso sa taas. Dinala niya ako sa guest room daw dahil dun muna ako.

"Thank you, Vinny."

"No beggie. Just take a rest. Wala naman akong gagawin." Akala ko may pupuntahan siya today?

"Akala ko may lakad tayo?" unti-unti siyang lumapit sakin at walang ka abog-abog na hinalikan ako sa noo. Parang nag hurmintado agad lahat ng sistema ko sa ginawa niya.

"Just rest." he said then lumabas na sa kwarto. Naiwan akong tulala dahil sa ginawa niya. Ang gulo niya. Nag bibigay siya ng motibo pero wala naman siyang sinasabi. Gagong yun!