Game On // Vincent Marcos (3)

CHAPTER 34

Napasarap kain ko kagabi dahil sa lutong sisig ni Jane. Grabi, halos nakailang kanin ako dahil dun. The best siya mag luto ng sisig kaya patok sa panlasa ko. Sa sobrang galing niya mag luto, nag bebenta ako ng mga ulam na luto niya sa school ko dati. Pareho kaming madiskarte eh. Ang saya bumangon sa umaga lalo na at ganito na ang bahay namin, may sarili na kaming kwarto, kama, hapag kainan. Lahat ng wala saamin dati, meron na kami ngayon. Bumangon na ako dahil mukhang maagang nakaluto si Jane. Sinuklay ko lang ang magulo kung buhok saka pinasadahan ng tingin ang itsura ko sa salamin. Sanay na ako di mag bra pag kaming dalawa lang ng kapatid ko dito sa bahay. Naka sleeveless at short shorts lang din ako since dito lang naman ako sa bahay. Bumaba na agad ako para makakain.

"Jane..." tawag ko kahit nasa itaas pa ako. Pababa na ako ng hagdan nung namataan ko siya. "Jane papasok ka—hala giatay! Vinny!? Anong ginagawa mo dito?!" gulat na gulat ako nung makita ko siyang nakaupo sa sala namin. Parang nag divorce saglit yung katawan at kaluluwa ko nung makita siya. Anong ginagawa niya dito?!

"Ateee... Yung anak ni President andito sa bahay. Paki-kurot nga ako kung totoo???" bulong ni Jane sakin.

"Good morning. I came here to see you." masigla niyang bati. Akala mo talaga inosente! Parang di nanakit sakin. Hindi parin ako makapagsalita dahil sa gulat na nandito siya sa bahay namin.

"Naku englisher. Ikaw na kumausap dyan ate, pupunta pa akong school, may practice pa kami sa graduation" madali-dali niyang kinuha ang bag nya sa upuan malapit kai Vinny. "Ahm.. I'll go ahead. Bye." parang alien kung kausapin niya si Vinny na with matching hand gestures na lalabas na siya.

"Sige. Mag-iingat ka." simpleng sagot ni Vinny tas ngumiti pa. Nanlumo agad si Jane.

"Kahibaw man diay ka mag tagalog, nag englisha pud ko. Kalisod ba..." (Alam mo pala mag-tagalog, nag english pa ako. Ang hirap ha...) sekreto akong natawa sa sinabi niya. "Una na ako, Ate. Babye!! Una ana ako." sabi niya kai Vinny. Nag madali na siyang lumabas ng bahay kaya kami nalang dalawa ni Vinny ang nandito. Lunapit ako sa pintuan para e check kung may nakakita ba sakanya dito. Delikado itong ginawa nya, pweding may mangyaring masama sa kanya sa ginagawa niya. Sinara ko agad ang pinto at ni lock, sinarado ko din ang bintana at inayos ang kurtina para walang makakita sakanya.

"Anong ginagawa mo dito, Vincent?!?" madiin na panimula ko. He turned his gaze at me then smirk.

"Really? Your asking me that? Sino ba umalis na di nagpapaalam?" tumayo siya at lumapit sa direksyon ko kaya naalarma na ako. He pinned me to the wall and stare at my eyes then my lips.

"Abay gago ka din eh! Sino ba di namansin kahapon sating dalawa, diba ikaw?! Pano ako mag-papaalam, eh nawala ka na bigla nung aalis na ako." tinititigan lang niya ako palipat sa dibdib ko nung mapagtanto ko hindi pala ako naka bra! Tinakpan ko agad ng dalawang kamay ang dibdib ko. Nakita ko siyang natawa sa ginawa ko.

"I've missed you." bigla niya nalang akong niyakap at hinaplos-haplos ang buhok ko.

"Chansing ka eh!" bahagya ko siyang tinulak pero tinatakpan ko pa din ang dibdib ko. "Umupo ka nga, mag palit lang ako." mando ko. Natatawa nalang siyang sinunod ako at naupo ulit. Madali-dali akong umakyat sa taas para kunin yung robe ko. Sinuot ko agad iyon at bumaba na. "Paano mo nalaman ang bahay namin??" takang tanong ko at naupo sa harapan niya.

"Connections. Surprise!" sabi niya at pagkalaking ngiti. Unbelievable! Isang William Vincent Marcos ang andito sa bahay namin.

"Kumain ka na??" tanong ko para ma divert yung usapan. Ang awkward kasi, magkagalit sana kami eh pero ito, andito siya.

"Not yet. Maaga kami umalis kanina eh."

"Sabayan mo nalang akong kumain. Jusko! Kagulat ka, para kang kabute na kung saan-saan lang sumusulpot." kibot-kibot ko habang naglalagay ng plato sa lamesa at pinag-handa siya ng kape. "Maupo kana." naupo naman agad siya at sabay na kaming kumain.

"I don't like how comfy you are not wearing bra even if kayo lang dalawa ng kapatid mo. I mean, if someone na pupunta dito tas naabutan ka nang ganon, I would poke their eyeballs." ayy... Concern yan? Naku naman.

"Eh kasi naman, hindi inexpect na may bisita pala kaming dadating, tas ikaw pala. Ano bang trip mo sa buhay at sinundan mo ako dito??"

"Are you mad at me??" biglang nawala ang pagka-asiwa ko sakanya dahil sa malumanay niyang tanong.

"Sa tingin mo??"

"I guess??" di nya sure na sagot. Seryoso?! Haist!

"Sinong di magagalit?! Ako na nga hinipoan tas ako pa masasabihan na ginusto ko yun?!—"

"I'm very sorry..." natigilan ako sa pagsasalita dahil sa sinabi niya. "That was so fucked up to say that to you. I'm really sorry if I'm hurting you big time." I saw sincerity in his eyes while saying those words. "I'm really trying to change for you..." parang umaapaw ang puso ko sa sinabi niya. Sinusubukan na niyang mag bago para sakin??

"Bakit, Vin??"

"Cause 100% I love you... I really do love you, Ezra. When I came home last night, I went to your room to personally say that i'm sorry, but it was locked. Conrad said you left and returned to your hometown and I thought it was just a joke. I can't sleep the whole night thinking that you might not comeback so I asked Dad to let me borrow his private jet and ask permission to let me stay here with you." napabuga nalang ako sa hangin dahil sa mga sinabi niya. He did that for me?? At alam pa ito ni Mr. President.

"I...i'm speechless. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko sayo. Pwede kumain ka nalang? Mag-aagahan na nga lang tayo, paiiyakin mo pa ako." Palihim kung pinahid ang mga luha ko at iginiya siyang kumain. Naging tahimik ang pagitan naming dalawa after niya mag confess sakin. He just smiled at me then nag simula na kumain.

"You like my surprise??" tanong niya sa gitna nang kainan namin.

"Masyadong nakaka-gulat. But thank you for this." I said in a sweet tone. Lumaki naman ang kanyang ngiti at nagpatuloy na kumain.

"I'll stay here with you. If that's okay to you??"

"Sure. May isang kwarto naman kami dito, linisin ko muna saglit tas saka muna e akyat mga gamit mo. Di mo ba kasama si Conrad??"

"Nope. It's just me, myself and I. Why?" nakakunot noong tanong nya.

"Anak ka ng Presidente. Kaya 24/7 dapat may bantay ka. Kulit mo!"

"Your my PSG at the same time my girl." hala sya! On leave nga ako tas mauutosan pa ako mag bantay sakanya? My girl? Neknek mo.

"My girl ka dyan. Tapusin mo na yan. Maaga ka pa naman bumyahi. After mo kumain, ilagay mo lang yang plato sa lababo ha, linisin ko muna kwarto mo." tumango agad siya sabay ngiti na animoy bata. Umakyat na agad ako para linisin yung kwarto niya, supposed to be kai Papa ito kung uuwi siya saamin, kaso mukhang di na yata ito magagamit dahil tinaboy na talaga niya kami sa buhay niya. Tinesting ko din ang aircon, okay naman siya pati ang eletric fan. Pinabanguhan ko din ang kwarto niya saka nilagyan ng bedsheets yung kama at unan niya para comfortable talaga siya matutulog dito. Pagkatapos ko mag linis ay bumaba na agad ako at nakita ko siyang naghuhugas ng plato?! "Woy ba't ka nag huhugas ng plato? Marunong ka?" tinawanan niya agad ako.

"Your so mean. I know how to wash dishes, okay? I used to live alone when I'm studying in Singapore so I know everything about house hold chores." proud niyang sagot. Napataas naman ang kilay ko sa sinabi niya.

"Bakit burara ka sa mga damit mo sa kwarto??"

"It's just that hahaha... I organized differently." Wow. Organized differently pang nalalaman.

"Ilulusot mo talaga yung pagiging burara mo eh." natawa nalang kami sa kwentohan namin. Nagulat nalang ako nung bigla niya akong hinalikan sa noo at patay malisyang bumalik sa pag-huhugas ng plato. Parang hihiwalay ang puso sa katawan ko dahil sa ginawa niya at yung mga bulate sa sistema ko ay nag wawala. Ibang klasi talaga ang epekto ni Vinny sakin.