MENFUR

𝐕𝐈𝐈

༒༒༒︎
𝔅𝔬𝔩𝔲𝔪 𝔅𝔞𝔰𝔩𝔞𝔫𝔤𝔦𝔠𝔦

༒༒༒︎

VII

   Üstü bantlarla kapatılmış yaralar asla iyileşmezler. Yeni günlere soyunup ruhumu tazelerken aslında bambaşka bir evrenin lanetli insanı olduğumu unuyor gibiydim. Güneş açtığında mutlu ama karardığında havanın olumsuz yakarışıyla ölüyor gibiyim her defasında. Bu içime çöken bir his, asla geçmesini istemeyeceğim bir his.

   Güçsüz davranmak istemiyorum eskisi gibi. Güçsüzlüğümden yararlanacak fazlaca kişler var, kendimi hazırlamalıyım ve bilinçsizce kurban edileceğimi çok iyi biliyorum. Gururum asla olmadı. Gururum ben daha küçük bir kızken ayaklarımın altında ezilivermişti. Bana gülen kişiler var etrafımda. Kolayı seçtiğim için olabilir ama bundan hiçbir zaman pişman olmayacağım, sanırım yani.

   İstenilmeyenler sadece kötülerin yanında olabileceği için buradayım. Louis'in sözlerine kanışım ya da Nathaniel'in Şeytanlardan olması değildi seçimimdeki yan etkenlerim. İyi bir kız olabilirdim ama her zaman iyi davranamazdım çünkü benliğim bunu zaten terk edecekti. Yaptığım hiçbir kötülükten pişman olmadım ama vicdan azabı tam kalbimin içinde duruyor. Ellerim kirli, kanla kaplanmış. Meleklerin arasında iyi taklidi yapacak kadar yüzsüz olmadığımı
biliyorum.

   Sanırım bu bildiğim tek şey.

   "Daha yerleşemedin mi sen?" Oda arkadaşım artık Laura değildi. Onun kategorisinin çok daha farklı olduğunu söylediler.

   Hanna'ya döndüm. "Yerleşiyorum, az kaldı." Bakışlarını hiç sevmiyorum. Siyah farıyla zaten gözü tamamen kaybolmuş gibiydi.

   "Saftirik oda arkadaşı..."

   "Duydum." Bu pek de onun umrunda değil gibiydi. Arkasını dönüp banyoya girdi. Kapısı ardına kadar açıktı, Hanna soyunurken arakmı kıza dönüp yatağıma iliştim. Gerçekten, bu çok farklı ama çok daha farklı olacak.

   Birkaç kitap bıraktım komodinin üstüne. Çarşafı yatağa boylu boyunca açarken kafamdan bazı düşünceler geçiyordu ama zaten bu düşünceler hiç bitmeyecekti. Yatağımı hazırlayıp içine girdim. Üzerime kalın bir şeyler alma zahmetine girmedim, zaten burası fazlasıyla sıcaktı.

   Elimiz buluştuğunda bir kıvılcım patladı sanki. İrkildi," Şeytan mısın? Elin kavurucu sıcaklıkta."

   Belki de bende bir sorun vardır. Hayır, bence Şeytan lehinde olduğum için burası fazla sıcak. Bahçenin sonunda bir yanardağ var sonuçta.

   Kafamı duvara yaslayıp kitabın ilk sayfasını açıp okumaya başladım. İçimde bir sıkıntı var ve sanırım bunu kitap okuarak geçirmeyi umut edercesine patlamamaya gayret edeceğim. Laura olsa belki bahçeye çıkardık ama burada güvenebileceğim fazla kişi yok. Kimse yok. Onu aramaya kalksam kaybolacağım bariz.

   Dünyada insanlardan uzakta kalmak için çabalarken, burada sadece arkadaş edindiğim varlığın kendisine ihtiyaç duyuyorum. Tanrım!

   Kalın kapağın üstün ebirkaç sayfa itekleyerek okumaya başladım. Banyodan su sesleri geliyordu ve bu çok rahatsız ediciydi. Kulak asmayıp okumaya devam etmeye çabaladım ancak şarkı söylemeye başlayan Hanna sinirlerimi germeyi fazla küstahça baarıyordu. Homuradnarak kalktım yataktan.