The Adelaide for Majesty: (sense of self-worth. family feud.)

PHASE 52

"Oh, dear... I can taste the saltiness." puna ni Mari habang mahinang pagak na tumatawa at hindi makapaniwala sa akin matapos kong maikwento sa kanya ang nangyari.

Ang pangyayaring pilit ko ng kinakalimutan sa tuwing naiisip ko gabi-gabi bago ako matulog, kahit anong oras... lalo na kapag nag-iisa ako. Bigla na lang sumasagi sa isip ko, walang pinipiling oras.

Sa totoo lang ay magmula nang makabalik ako sa kinalalagyan kong muli, ni minsan, hindi ko pa ito naikwento kay Mari. Wala akong sapat na lakas dahil sa tuwing sasagi sa isip ko ay inaamin kong nasasaktan ako, na baka kapag naibahagi ko rin ito kay Mari, matakot lang ako makarinig ng mga 'I told you's' niya.

Pero sa tinagal-tagal ko ng nakakabalik rito at nakaraan na ang pitong buwan ay ngayon lamang ako nagkaroon ng lakas ng loob.

Inaamin ko, naniwala ako sa kanya. Mahal na mahal ko siya. Sobrang minahal ko siya na hindi ko pa naramdaman ito sa kahit sinong lalaki dahil kahit kailan wala ni isa sa kanila na nabigyan ko ng pahintulot kahit may ibang nagtatangka at 'di ko sineseryoso dahil sa alam kong katawan lang ang habol nila sa'kin pero—sya lang... tanging siya lang ang hinayaan ko. Pinilit ko naman pigilan, pero kalaunan nagawa ko pa rin tanggapin sa sarili ko na umibig ako ng isang customer.

Jesus. I know it sound ridiculous. I really didn't want it in the first place, but thing happened. Fucking great, right?

Imagine... just imagine... considering a strong alpha male who always knows what he wants. It's as if he's your protector, keeper, and escort. When I'm with him, I feel like a little girl... like a baby who is eager to satisfy all of my desires. He fulfills all sexual fantasies. He was shaped by God himself.

At mula ng sinabi niyang gusto niya ako, mahal niya ako, mula ng pinakita niya ang pag-iiba ng turing sa akin bilang babae... dahil don, don na nagsimula ang lahat. Kusa niyang naibigay sa akin ang pagmamahal na hindi ko inaakalang gusto ko, na matatanggap ko pala nang buo na walang pag-aalinlangan, kahit na maraming bumabagabag sa aking isipan dahil sa kaibahan ng buhay naming dalawa. At doon ko natanto kung gaano ako naging kabaliw sa kanya ng mga oras na iyon.

Dahil siya ang unang lalaking minahal ko ng ganito. Sya ang unang lalaking hinayaan kong mahalin rin ako, dahil kakaiba rin ang pagmamahal at turing na ibinigay niya sa akin na hindi nagawa, sinabi, at ipinakita ninuman.

Tulala ako sa kawalan habang umiinom. Nasa tabi ko pa rin si Mari, ang tatlo ay nagsasayaw na habang hawak ang kanilang phone, siguro sa mga kausap na lalaki nila, si Jenny naman ay naunang nakatulog sa kwarto dahil sa dami kong napainom na alak sa kanya.

At kami naman ni Mari, nasa huwisyo pa rin.

"Hindi ko makakalimutan ang unang bungad mo sa pinto ko nung makabalik ka. Para kang sinabugan ng mudta sa mukha habang umiiyak ka!" aniya na ikinatawa naming dalawa. "Ano na? Don't make me force it out of you."

Sabay kaming napainom, maya-maya ay inuntag muli niya ang katahimikan sa kalagitnaan ng paglalangoy ng aking kaisipan.

May naalala lang ako... naalala ko na naman.

Ilang beses pa siya napamulagat ng mata sa akin habang nakukwento pa ako.

"So... he comes from a rich british-pakistanian royal family. It's impossible for you to forget that, Phryne. But I'll ask you ... does it still hurt?" untag sa akin ni Mari habang siya ay nagsimulang humithit ng sigarilyo.

Napabuntonghininga ako ng malalim sa naging tanong niya sa huli. Hindi ko magawang umamin at baka kapag ginawa ko iyon ay matuluyan na ako sa harapan niya. Wala akong maapuhap na maayos na sasabihin imbes;