ep.30(Zwi)

394 23 0
                                    

"အလုပ္ေလးတစ္ခုေလာက္ထပ္ပီးအပ္ခ်င္တယ္"

"ဟုတ္ကဲ့ေျပာပါ"

"အရင္တခါလိုပံုစံမ်ိဳးဆိုရင္ေတာ့ ေနာက္ဆိုရွင္တို႔နဲ႔လက္တြဲဖို႔ဆိုတာမျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးေနာ္"

"စိတ္ခ်ပါ၊ ဒီတခါေတာ့ေသခ်ာေလးျဖစ္ေျမာက္ေအာင္လုပ္ေပးမွာပါ။
ပီးေတာ့ အဲ့တုန္းကကိစၥမွာလည္း မထင္မွတ္ပဲအေရ႔ွကေနျဖတ္ဝင္လာတဲ့ကားေၾကာင့္အခုလိုျဖစ္သြားရတာပါ အဲ့အတြက္ကြၽန္ေတာ္တို႔ဘက္ကေတာင္းပန္ခ်င္ပါတယ္"


"ကြၽန္မအတြက္ဘယ္လိုဆင္ေျခေတြမွမလိုအပ္ဘူး။  ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ကိစၥကမျဖစ္ေျမာက္ခဲ့ရင္စြန္႔လႊတ္ယံုပဲရိွတယ္"


"ကြၽန္ေတာ္တို႔သေဘာေပါက္ပါပီ။ စိတ္ခ်ပါျဖစ္ေစခ်င္တဲ့အတိုင္းျဖစ္ေစရပါမယ္"

ဒီတစ္ခါေရာလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ပါ့အံုးမလား။အခုေတာ့တစ္ေယာက္ခ်င္းမဟုတ္ေတာ့ပဲႏွစ္ေယာက္စလံုးကိုႏႈတ္ဆက္ရေတာ့မွာေပါ့ေလ။

"အင္း နားလည္ပီမို႔လို႔ ဆက္ပီးေစာင့္ၾကည့္ထားေပးပါအံုး"

"....."

အေဖေျပာသလို တကယ္ပဲသူျဖစ္ေနခဲ့တာလား။
ရက္ဆက္လိုက္တာဆိုတဲ့စကားတခြန္းကိုသာကြၽန္ေတာ္​ဆိုႏိုင္ပါေတာ့သည္။
တခ်ိန္ကရိုးသားတဲ့သူမကိုပဲျပန္လိုခ်င္မိပါသည္။ ကြၽန္ေတာ့္ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတျြဖစ္လာႏိုင္ပါ့အံုးမလား။


"ေမာင္"

"ဗ်ာ"

"ကိုယ္တို႔ လူေတြနဲ႔ေဝးရာအရပ္၊
ဘယ္သူမွမရိွတဲ့ေနရာတစ္ခုကိုထြက္သြားၾကမလား...ဟင္"

"ဘာျဖစ္လို႔လဲငယ္"

ထူးထူးဆန္းဆန္းစကားေတြဆိုလာသည့္ငယ္ပံုစံကကြၽန္ေတာ့္ကိုထိတ္လန္႔ေစခဲ့သည္။သူဘာေတြမ်ားထပ္ေတြးေနျပန္ပီလဲဆိုတာကြၽန္ေတာ္မသိ။ေသခ်ာတာကေတာ့ကြၽန္ေတာ္နဲ႔အေဝးဆံုးကိုထြက္ေျပးဖို႔စဥ္းစားေနျပန္ပီထင္၏။
အခုခ်ိန္မွာကြၽန္ေတာ္ေတြေဝေနခဲ့မိလ်ွင္ဒီလူသားအနားကထြက္ခြာသြားရလိမ့္မယ္ဆိုတဲ့ဒီခံစားခ်က္ႀကီးကိုတကယ္ကိုမုန္းမိပါသည္။


HE IS MINE (သူ....) completedWhere stories live. Discover now