Yaralı İkizler [Tamamlandı]

9. BÖLÜM

İYİ OKUMALAR

MEDYA: TUNA KARACA

OĞUZ'UN ANLATIMIYLA

Sakinleşemiyordum. Benim kardeşimin vücudunda bir sürü yara vardı. nereye geldiğimi bile bilmiyordum. Kaç saattir burada olduğumu da bilmiyordum. Bir yerde oturmuş ağlıyordum. İlk defa ailem dışında biri için gözyaşı döküyordum

Hayır onlarda benim ailemdi.

Geç kalmıştık her şey için geç kalmıştık, Daha önce anlamalıydık daha önce fark etmeliydim.

Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldığımda o görüntü aklıma geldi. Yaraları. Çok fazla yarası vardı. bunlar sadece benim gördüklerimdi

Peki ya Miray onda da aynı yaralar var mıydı?

Ya caner ve Cansu'ya da yaparsa onları sevmesemde kimsenin şiddet görmesine izin veremezdim... şerefsiz hastanede çok iyi oyun oynamıştı. Nasıl inanmıştım ben onlara.

Bir şey sorsamda cevap vermezdi şerefsizler, sanırım o evde neler olduğunu sadece Miray ve miraç'tan öğrenebilirdim

Ama öğreneceklerimden korkuyordum, duymak istemiyordum. Kardeşlerimin güzel bir hayatı olduğu bir benim yanlış görmüş olduğumu duymak istiyordum ama duymayacaktım

Onların güzel bir hayatı olmamıştı ve biz yeni hayatlarının içine etmiştik

SABAH
MİRAÇ'IN ANLATIMIYLA

Sırtımın ağrısı ile uyandım. Derin bir nefes alıp yataktan kalktığımda yatağın kan olduğunu gördüm. Allahtan çarşafın altına bez sermiştik. İlerleyip aynaya baktığımda beyaz tişörtümün neredeyse her yerinin kırmızı olduğunu gördüm.

Normalde uyanırdım neden uyanmamıştım... dün geceyi niye hatırlamıyordum

Bir dakika dün kriz geçirdim. Miray kriz geçirdikten sonra kendimden geçmiştim, sanırım bu yüzden hissetmemiştim.  Odada ki banyoya geçip yardım malzemelerini aldım tişörtü çıkarıp baktığımda bandajların neredeyse yarısı açılmıştı. Önce onları söküp attım sonra pamuğa ilaç damlatıp yaralara sürmeye çalıştım

Olmuyordu. Hem canım çok yanıyordu hemde yetişemiyordum

Miray'dan yardım istemek zorundaydım. Üzülecekti. Hem de çok üzülecekti. Sıkıntılı bir nefes verip odaya girdim.  Miray çoktan uyanmıştı. Yatağın köşesine sinmiş kanlı yatağa bakıyordu. Gözlerinden yaşlar akıyordu.

"ay ışığım"

Seslensemde bana bakmadı. Yanına gidip onu yataktan çıkardım.

" sen şimdi benim odama git ben geleceğim tamam mı?"

Başını hayır anlamında salladı. Korkuyordu benden ayrılmak istemiyordu ama hem buraları toplamam gerekiyordu hem de sırtımı şuan görmemesi gerekiyordu

"hadi meleğim ben hemen geleceğim"

Odadan yavaş adımlarla çıktı ve koşarak karşı odaya gitti. Bende yatağı topladım.

Eğilip kalktıkça sırtım acıyordu. Bütün nevresimleri banyoda ki sepete attım. Harika şimdi bunu nasıl yıkayacağız. Sanırım bir ara kimse yokken halletmem lazım. Giysi odasında yeni nevresimler aradım. Ve onları serdim. Kolumda ki saate baktığımda kimse daha uyanmamıştı. Üzerime giyecek tişört yoktu. Umarım odada vardır.