Yaralı İkizler [Tamamlandı]

44.BÖLÜM

İYİ OKUMALAR

OĞUZ'UN ANLATIMIYLA

Havaalanına gelmiştik. İtalya'ya kendi uçağımız ile uçacağımız için direk uçağa geçmiştik. Arka tarafta ki yatağa miray'ı bıraktım.

Yolda uyuyunca bizde uyandırmamıştık. Üzerini örtüp diğerlerinin yanına geçip koltuğa oturdum. miraç derin bir nefes alıp kesik kesik bırakmıştı. Sanırım uçaktan korkuyordu derin nefes aldığında ise canı yanıyordu

"abicim iyi misin?"

"daha önce hiç uçağa binmemiştim heyecanlandım "

"merak etme bende ilk binişimde korkmuştum ama sonra çok sevmiştim... sadece ilk başı kötü" Deniz'in söylediği ile hepimiz ona baktık.

"deniz! Nasıl bir teselli o... abim bakma sen buna" Onlar kavga ederken koltuğun kenarlarını sıkmaktan parmakları beyazlamış miraç'a yaklaştım

"korkmana gerek yok ben yanındayım... istersen elimi tutabilirsin"

Bana baktığında gözlerinde gördüğüm güven gülümsememe neden oldu

...

İtalya'ya iniş yapmıştık uçak indiğinde miraç ilk başta korksada sonradan çok sevmişti. Yorulduğu için o da uyumuştu. Onları uyandırmaya kıyamadığımız için hala uyuyorlardı.

Önceden hazırlattığım eve geldiğimizde arabayı durdurdum. Tuna arkasını döndüğünde kısık sesle güldü "anlaşılan herkesi yavaş yavaş kaybediyoruz" Dediği ile arkamı döndüğümde miray'ın başını miraç'ın omzunda, miraç'ın başını ise deniz'in omzunda, denizin de cama yaslanmış uyuduğunu gördüm

Arka taraf tamamen uyuyanlardan oluşuyordu ve Bu halleri çok tatlıydı.

"abi bence bırakalım kendileri uyansınlar"

"olmaz hem miraç'ın ilaçlarını içmesi lazım hadi bakalım deniz'i uyandır" Tuna gözlerini kocaman açıp bana baktığında güldüm.

Tabi ki deniz'i uyandırmayı ona kitleyecektim. Bir şey demesine izin vermeden arabadan indim. arka kapıyı açıp miraç'ın koluna sıkıca sarılmış meleğimi gördüm.

Çok güzel uyuyordu. Yüzünde huzurlu bir ifade vardı. alt dudağı hafif bükülmüştü. Yanaklarını ısırmamak için kendimi zor tuttum Onu yavaşça kucağıma alıp eve doğru yürüdüm.

İki katlı bizim evle neredeyse aynı boyda müstakil bir evdi. Kapıya geldiğimde arkamı döndüm. Miraç tunadan destek alarak buraya geliyorlardı

Yanımıza geldiklerinde tuna cebinden anahtarı çıkardı

"abi deniz'i ben almam" Hala itiraz ediyordu. Miraç ise uyku sersemi bir şekilde bize bakıyordu. Daha iyi görünüyordu uyumak iyi gelmiş olmalıydı

"tuna hadi aç kapıyı"

Tuna kapıyı açtığında içeri girip yukarı çıktım. Miray'ı ilk girdiğim odada ki yatağa bıraktım. İlk önce biraz mırıldanıp hareket etti. Uyanacak sanmıştım ama uyanmadan uykusuna devam etti. Yorganı miray'ın üstüne örtüp alnından öptüm ve odadan çıktım. Yan odanın kapısı açıktı.

Oraya ilerlediğimde miraç'ın yatakta yattığını gördüm. Açık olan kapıyı tıklattığımda bana baktı

"gelebilir miyim?" Usulca başını salladı. Yatağın ucuna oturdum

"ilaç vaktin yaklaşıyor birazdan bir şeyler söyleriz iyisin demi?"

"ağrım var ama daha iyiyim" Aklının mirayda olduğu çok açık bir şekilde ortadaydı "burası bize iyi gelecek ben eminim"