19.BÖLÜM

20.3K 1.1K 118
                                    

İYİ OKUMALAR

YAZAR'IN ANLATIMIYLA

Oğuz ve tuna kardeşlerini görünce hızla yanlarına gittiler. Oğuz elini kaldırdığı an miraç bir adım geriye kaçtı. Bakışlarını yere indirmişti.  Oğuz ilk başta anlamasa da sonradan ona bir şey yapacağını düşündüğü için kaçtığını anladı

"sakin ol bir şey yapmayacağım sadece yüzüne bakacağım" Miraç bakışların kaldırıp ona baktı.

MİRAÇ'IN ANLATIMIYLA

Gerçekten bir şey yapmayacak mıydı? Kalbim korku ile çarpıyordu.  Gözlerinde şefkati gördüm, Tedirginliği gördüm.

"bakabilir miyim?" Sormuştu, Canımı yakmamak için korkmamam için benden izin almıştı. Bu aile beni gerçekten çok şaşırtıyordu. Başımı evet anlamında salladığımda tebessüm edip eliyle yavaşça yaralarıma dokundu

"hastaneye gidip dikiş atalım" etrafa baktı, ardından yeniden bana döndü "Miray nerede" Miray onu unutmuştum. Tam ağzımı açacakken deniz konuştu

"sınıfta abi onun yanına gitsen iyi olur etkilendi gibi" Tuna başını salladıktan sonra bana baktı. "ilaçları benim çantamda kriz geçirmesin"

"merak etme" Tuna odadan çıktığında oğuz deniz'in yaralarına baktı. Daha sonra müdür'e ve diğer kişilere baktı. Gözlerinde ki öfke çok bariz belliydi "kardeşlerimin bu yüzünün hali ne"

Emin olun bağırsaydı daha az korkardım. "her şeyi sizin o sapık kardeşleriniz başlatmış" Kavga ettiğimiz kişilerin yanında olan 40-50 yaşında ki adamın konuşması ile ona döndüm.

Ne saçmalıyordu bu adam. Deniz'e baktığımda başını eğmiş dudağını ısırıyordu. Anlaşılan o çocuğun söylediği şeyi kimse bilmiyordu "siz kimin kardeşine sapık diyorsunuz"

"deniz'in neler yaptığı malum onu hala neden okuldan atmadığınızı anlamıyorum müdür bey"

"beyler sakin olun konumuz önce ki olaylar değil bugün ki kavga... Anlatın bakalım neden kavga ettiniz" İkimizde sessizce dururken karşıda ki çocuk konuşmaya başladı "biz bu sapığı sınıfımızda istemediğimizi söylediğimizde bizimle kavga etti"

"onu kışkırtan kimdi acaba" Sesim beklemediğim bir şekilde gür ve kendinden emin çıkmıştı. Deniz başını hızla kaldırıp bana baktı. Aynı şekilde oğuz'da bakıyordu. Onun bakışlarında ne olduğunu anlamaya çalışan bir bakış vardı

"sen anlat bakalım miraç" Derin bir nefes alıp her şeyi anlatmaya başladım.  "okulu bilmediğimiz için deniz bizi sınıftan almaya gelmişti çocuk bir anda denize kafa atınca gerisi geldi"

Tabi ki birçok şeyi çarpıtmıştım... Deniz ailesine bu olayı anlatmadığını düşünüyordum. Bana minnetle baktığına göre düşündüğüm şey doğruydu "onun sapık olduğunu herkes biliyor"

"bir iki kişinin lafıyla hareket etmen ne kadar doğru... Müdür bey öyle bir şey yok"

Neden deniz'i koruduğumu bilmiyordum, içimden bir his onu korumam gerektiğini söylemişti

Oğuz bize gülümseyerek bakıyordu yavaşça müdüre döndü ve konuştu "öğrenciler birbirlerinden özür dileyip bu durumu halledebilirler. Ceza işlerini siz halledersiniz şimdi izin verirseniz kardeşlerimin yaralarını kontrol etmem lazım"

Ayağa kalktı ve bizi omzumuzdan tutup odadan çıkardı.

Odadan çıktığımız an kenara geçip bizi önüne aldı. Burada mı kızacaktı

Yaralı İkizler [Tamamlandı]Where stories live. Discover now