Yaralı İkizler [Tamamlandı]

12.BÖLÜM

LÜTFEN SATIR ARASI YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN...

İYİ OKUMALAR

MİRAÇ'IN ANLATIMIYLA

M

iray uyumuştu. Uyuyana kadar hiç konuşmamıştı. Uyuduğunda akmaması için tuttuğum gözyaşlarımı serbest bıraktım. Konuşmuyordu... yine kendini bana kapatmıştı

Niye bir anda olmuştu. biliyorum yaşadıkları zordu ama biranda böyle bir şey olması canımı yakmıştı.  Ya hiç konuşmazsa eskiden sadece benimle konuşurdu şimdi ya hiç konuşmazsa, Kaldıramam o olmazsa ben yapamam onun sesine ihtiyacım var. Onun o güzel gözlerine ihtiyacım var

Miray saçlarını karıştırarak arkasını döndüğünde açıkta kalan boynunu gördüm. Görünmemesi için kullandığı fondöten geçmişti. Morlukları ortaya çıkmıştı.

O şerefsiz boynunu sıkmıştı, öpmüştü Miray orada çırpınırken o şerefsiz hiç umursamamıştı sadece kendini mutlu etmişti. Ellerim korkarak boynuna gitti. canının yanmasından korkuyordum. Çok kötü gözüküyorlardı.

Kendime küfür ettim nasıl kardeştim lan ben

Benim onu korumam kollamam gerekmez miydi? Becerememiştim işte, Kardeş olmayı onu korumayı becerememiştim. Benim yüzümden canı yanıyordu.

Engel olamamıştım o adama eğer engel olsaydım eğer onu dinlemeyip birlikte evden kaçsaydık bunlar olmazdı

9 YIL ÖNCE

Miraç çantasını hazırlamıştı. Gideceklerdi bu evden nereye bilmiyordu ama gideceklerdi. Babası bir daha ikizini dövemeyecekti, ona eziyet edemeyecekti. Kurtaracaktı onu

Miray o ise babasının onu seveceğini düşünüyordu. İçinden hep babam benim saçlarımı okşuyor beni seviyor diyordu ama aslında öyle değildi. Yine de Miray öyle düşünmek istiyordu. Babasının onu sevdiğini düşünmek istiyordu.

Miraç kardeşine söylememişti. Her şeyi son dakika söyleyecekti. Masada yazı yazmaya çalışan miray'ın yanına gitti

"ay ışığım ne yapıyorsun"

"bak bu harfi çizdim. Neydi... h harfi bak senin kadar güzel çizdim olmuş demi?"

Miraç gülümseyerek kafasını salladı. Daha okuma yazmayı yeni öğreniyorlardı. Hayır okuldan değil onlar okula hiç gitmemişlerdi. İnternette gördükleri her şeyi yapıyorlardı. Sokakta ki çocukların konuşmalarına göre büyüyorlardı.

"benimkinden bile güzel olmuş"

Miray mutlulukla ellerini çırptı.

"sen niye çantanı topladın yoksa babam okula gitmemize izin mi verdi"

Miraç üzüntü ile başını hayır anlamında salladı. okula gitmeyi çok istiyordu. Arkadaşları olmasını çok istiyordu. Çizgi filmlerde gördüğü sıralara oturmak istiyordu

"gidiyoruz ondan"

Miray heyecanla ikizine baktı. Daha önce evden hep gizlice çıkmışlardı. Mahallelerinde ki parka gidip orada oynayan çocukları izlemişlerdi. Miray'ın heyecanı ise tekrar dışarı çıkacakları içindi

Parka gitmeyi seviyordu bazen boş olduğunda salıncakta sallanıyorlardı. Ama dolu olduğunda diğer çocukların aileleri kızıyordu onlara annelerinin ne iş yaptığını tüm mahalle biliyordu çocuklarını da onlar gibi sanıyorlardı