KALP TUTSAĞI +18

5. BÖLÜM "SEVMEK"

Merhaba çiçeklerim, umarım iyisinizdir.

Beni takip ederseniz çok sevinirim.

Hepinize keyifli okumalar dilerim...♡

_______

Ne kadar zamandır koşuyordum bilmiyorum ama yüzümdeki gülümseme hâlâ silinmemişti. Kendimi yıllar sonra kafesinden çıkan kuş gibi özgür hissediyordum. Babam sadece okul olduğunda dışarı çıkmama izin veriyordu. Onun harici evden çok fazla çıkamıyordum. Bu yaşıma kadar arkadaşlarımla bir kafede hiç oturup, sohbet etmedim. Ya da doğum günü partilerine katılamadım. Arada sırada gizlice Elif ile gizlice buluşurduk o kadar. Babama bir yere gitmek istediğimi söylediğimde tek yaptığı dövmek oluyordu. Ama şimdi tamamen özgür hissediyordum kendimi.

Adımlarımı yavaşlatıp nerede olduğuma baktım. Yavuz'un evinden fazlasıyla uzaklaşmıştım ama nerede olduğumu hakkına hiçbir fikrim yoktu. Elif'e ya da ailemin yanına gidemezdim. Yavuz yokluğumu fark ettiği an ilk oralara bakacaktı. Koşmayı bırakıp durduğum için havanın soğukluğunu şuan daha belirgin hissediyordum. Yüzüme çarpan soğuk titrememe sebep oluyordu. Üstümdeki montun fermuarını kapatıp ellerimi cebime koydum. Gidecek hiçbir yerim yoktu. Gerçi olsa bile taksiye verecek param yoktu.

 Çaresizlikle etrafıma baktım ve gözüme çarpan minare ile tebessüm ettim. Bu geceyi burada geçirebilirdim. Hızla camiye girip en köşeye gittim. Camide kimse yoktu. Ama dışarıya göre daha sıcaktı. Bulunduğum yere oturarak sırtımı duvara yasladım ve kollarımı dizime sardım. Başımı da kollarıma yaslayıp gözlerimi kapattım. Sırtım hafiften sızlamaya başlamıştı. Eğer Yavuz o kremi sürmeseydi evden ne kadar uzaklaşabilirdim bilmiyordum. Yarın ilk işim evime gidip sakladığım paraları almaktı. Sonra ise bu şehirden kendimi tamamen silecektim.

🌙

Ezan sesiyle irkilerek gözlerimi araladım. Sabah ezanı okunuyordu. Aslında erken kalkmam iyi olmuştu. Daha kimse uyanmadan eve girip paralarımı alabilirdim. Oturduğum yerden doğrulduğumda her yerimin tutulduğunu hissettim. Sırtım daha fazla sızlamaya başlamıştı. Yine de umursamayıp caminin çıkışına doğru ilerlemeye başladım. İnsanlar namaz kılmak için camiye giriyorlardı. Onların arasından sıyrılıp camiden çıktım. Yolları hiç bilmiyordum. Gerçi nerede olduğumu bile bilmiyordum. O yüzden karşıda gördüğüm taksi durağına doğru ilerledim.