10. BÖLÜM "SİLAH"

86.9K 2.1K 947
                                    

Yeni bölümle karşınızdayım. Umarım beğenerek okursunuz.🌸

Medya: Esila Durukan

Keyifli okumalar dilerim.

______

İlk defa korkuyu iliklerime kadar hissediyordum. Yavuz'un ateş saçan gözlerine baktığım her an daha fazla yanıyordum resmen. Bakışlarla öldürmek diye bir şey olsaydı şuan nefes alıyor olmazdım ama Yavuz'u sinirlendiren ben olduğum kadar sakinleştirecek olanın da ben olduğumu bildiğim için sakin olmaya çalıştım.

Bana olan sevgisini kullanabilirdim.

Yavuz'a doğru ilerledim ve tam önünde durdum. Başımı kaldırarak göz göze gelmemizi sağladım.

"Ben...ben gitmek istemedim ama kardeşin çok ısrar etti o yüzden..." diyerek bakışlarımı kaçırdım. Ne diyeceğimi kestiremiyordum. "Bir şey anlamasın diye gitmek zorunda kaldım. Yoksa yemin ederim gitmek istemedim."

Dediklerimi sakince dinlemiş hiç sesini çıkarmamıştı. Aslında tam şuan esip gürlemesi gerekiyordu. Hatta yüzüme inecek bir tokadı bile beklemiştim. Hiçbiri olmayınca tekrardan Yavuz'a baktım. Hâlâ sinirli olduğu alnında beliren damardan ve ellerini yumruk yapmasından belli oluyordu.

"Odana çık!"

Şaşkınca Yavuz'a baktım"Y-yani hiçbir şey yapamayacak mısın?"

"Dediğimi yap Esila!"

Daha fazla zorlamadan Yavuz'a arkamı döndüğüm gibi salondan çıktım. Sakin değildi. Hatta fazla öfkeliydi. Neden böyle yaptığını anlamamıştım. Belki de aklı başına gelmişti ve artık bana zarar vermeyecekti. Bu düşüncem bana mantıklı gelmese de başka bir çıkarım yapamıyorum. Odama çıkarak hızla pijamalarımı giydim ve yatağımın içine girdim. Bugün çok fazla yorulmuştum.

Yarın olacaklardan habersiz gözlerimi derin bir uykuya kapattım.

🌙

İrkilerek uyandığımda kendimi hâlâ yorgun hissediyordum. Gece de tam uyuyamamıştım. Sürekli Yavuz gelecek korkusuyla diken üzerindeydim. Yavaşça yataktan doğrularak banyoya gittim ve işlerimi hallettim. Dolabın içerisin tayt ve tişört alarak üzerime geçirdim. Odadan çıktığımda bakışlarım Yavuz'un odasına kaydı. Dün gece ondan habersiz dışarı çıkmış, akşama kadar gezmiştim ve buna rağmen bana bir şey yapmaması beni tedirgin ediyordu.

Aşağı indiğimde Yavuz'u kahvaltı masasında gördüm. Yanına ilerleyerek oturdum. "Günaydın."

KALP TUTSAĞI +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin