Merhabalar. Yeni bölümle karşınızdayım.
Umarım beğenerek okursunuz.
Keyifli okumalar dilerim.
________
Duyduğum kapı sesiyle sıçrayarak uyandım. Yavaşça doğrulduğumda ellerimi saçlarımın arasından geçirerek esnedim. Yanıma baktığımda Yavuz'un olmadığını gördüm. Bu biraz olsun içimi rahatlatsa da bu saatte nereye gittiğini merak etmiştim. Yataktan kalktığımda terlediğimi fark ettim. Duş alsam iyi olurdu aslında.
Yavuz'un gelme ihtimaline karşı buradaki banyoda duş almak istemiyordum. Tam odadan çıkacakken koltuğun üzerindeki telefon gözüme çarptı. Aklımdan birini aramak geçse de hemen bu fikirden vazgeçtim. Yavuz'un telefonundan birini arayarak kaçarsam hemen beni bulmasını sağlardım.
Benim daha akıllıca düşünüp bu adamdan temelli kurtulmam lazımdı. O yüzden hemen odadan çıkıp kendi kaldığım odaya ilerledim. Direkt banyoya giderek, üstümü çıkardım ve bedenimi suyun altına bıraktım.
Ailemi özlemiştim. Özellikle de Zeynep'i. Annem Zeynep'i isteyerek doğurmamıştı. O yüzden Zeynep dünyaya geldikten sonra neredeyse ona ben bakmıştım. Benim elimde büyümüştü. Babamdan ve abimden çok korkardı. Her korktuğunda da bana sığınırdı. Şimdi ben yoktum yanında. Kim bilir ne yapıyordur? Bir an önce ona kavuşmak istiyordum.
Banyomu kısa tutarak kabinden çıktım ve bornozumu giydim. Saçlarımı daha sonra kurutmaya karar vererek banyodan çıktım. Bir anda odada volta atan Yavuz'u görmemle irkildim. Gideli çok olmamıştı. Neden bu kadar erken gelmişti ki?
Banyodan çıktığımı fark edince bana doğru döndü ve göz göze geldik. Sinirli bir şekilde bakıyordu bana. Korkuya bir adım geriledim. Neden sinirliydi ki?
Hayır yani, uyurken ne yapmış olabilirdim ben bu adama?
"Yavuz..."
Konuşmama izin vermeden hızla yanıma gelip kolumdan tuttuğu gibi bedenimi duvarla kendisi arasına aldı.
"Kimi aradın?"
Kaşlarımı çatarak yüzüne baktım. Neyden bahsettiğini anlamamıştım. "Ne?"
Sinirle elini arkamdaki duvara vurmasıyla korkum biraz daha arttı.
"Telefonumdan kimi aradın Esila?"
"K-kimseyi aramadım," dedim korkuyla. Birini aradığımı düşündüğü için mi bu kadar sinirliydi?
"Bana yalan söyleme!"
Sinirle ellerimi göğsüne koyarak Yavuz'u kendimden uzaklaştırmaya çalıştım. "Ya manyak mısın? Kimseyi aramadım diyorum, neden inanmıyorsun?"
Elinin birini duvardan çekip işaret parmağını yüzüme doğru salladı.
"Eğer birini aramak gibi bir hata yapmışsan canını çok fena yakarım Esila!"
Şuan Yavuz'dan korkmuyordum. Çünkü telefonunu elime bile almadığım için içim rahattı. Yavuz bir kaç adım benden uzaklaşarak vücudumu süzdü.
YOU ARE READING
KALP TUTSAĞI +18
Teen Fiction"Seni sevmeme izin ver," diye fısıldadı. "Ver ki sana cenneti yaşatayım." _ Sevmek nedir bilmeyen Yavuz Seçkin, babasının yolundan giderek sevdiği kadını kendine tutsak eder. Hayatı acılarla dolu olan Esila Durukan, Yavuz'a boyun eğmemeye kararlıdır...
