# Zawgyi
ဟိုတယ္အခန္းတစ္ခုရိွ ခုတင္ေပၚ၌ တူတူရိွေနေသာစံုတြဲတစ္တြဲ
ေစာင္တစ္ထည္တည္းအတူတူၿခံဳထားေသာ္ျငား ႏွစ္ဦးလံုး၌ အဝတ္တို႔ကပ္မေန...
အမ်ိဳးသားရဲ့လက္ေမာင္းေပၚေခါင္းအံုးရင္း ရင္ခြင္ထဲတီတီတာတာ ေျပာေနသၫ့္ အမ်ိဳးသမီးဟာ ခြၽဲဟယ္ဘင္ျဖစ္ၿပီးး သူမနဲ႔တူတူရိွေနသူက ေဆာဝန္းပင္ျဖစ္၏။
"ကိုကို ...ဟိုတစ္ေယာက္ကို ဘယ္ေတာ့ရွင္းပစ္မွာလဲ.."
ခပ္ခြၽဲခြၽဲအသံျဖင့္ ေျပာလာသၫ့္ ဟယ္ဘင္ရဲ့ မ်က္ႏွာေလးဟာ စိတ္ေကာက္သလိုမ်ိဳး အနည္းငယ္ဆူပုပ္ပုပ္ေလးျဖစ္ေန၏။
"မၾကာခင္ ရွင္းမွာပါ...အခ်စ္ရဲ့ ဘာေတြ စိုးရိမ္ေနတာလဲ..?"
"စိုးရိမ္ရတယ္ ကိုကိုရဲ့. ..ကိုကိုက အိမ္သူသက္ထာႀကီးရိွေနေတာ့ ဘယ္အခ်ိန္ သူ႔လက္ထဲ မိသြားမလဲဆိုၿပီး ရင္တန္ေနရတာ...ေနာက္ၿပီးသူက ဘယ္ခ်ိန္မ်ား အခ်စ္ကို ထားခဲ့မလဲလို႔ ေတြးရင္း ညညဆို အိပ္မေပ်ာ္ဘူး သိရဲ့လား..."
အကဲပိုမေလးရဲ့ ပါးကို တစ္ခ်က္ဖိနမ္းလိုက္ရင္း...
"စိတ္ခ်ပါ...ကိုကိုက ေဟာဒီက ဟယ္ဘင္ေလးကိုသာ အခ်စ္ဆံုးပဲဆိုတာကို မသိဘူးလား..."
"သိရင္ ျမန္ျမန္တူတူေနရေအာင္.ကိုကိုနဲ႔ဒီလိုမ်ိဳး ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ ေတြ့ေနရတဲ့ အေျခေနကေန လြတ္ခ်င္ၿပီ..."
"ဟုတ္ပါၿပီ အခ်စ္ရယ္...ကိုယ္ အျမန္ဆံုး အေကာင္ထည္ေဖာ္ပါ့မယ္...ခက္တာက ကိုကို လိုခ်င္တဲ့ အေျခေနမရေသးဘူးေလ..."
"ဘာေတြကခက္ခဲေနတာလဲ...ကိုကိုက သားမက္အႀကီးပဲ မဟုတ္လား.."
"ထယ္ေယာင္း...ကင္မ္ထယ္ေယာင္းး ရိွေသးတယ္ေလ...သူက သားအရင္းမို႔ ရိွသမ်ွအကုန္ အေမြဆက္ခံရမွာ.."
"က်စ္!! ဒါဆိုလည္း ဘိုးေတာ္ႀကီးကို အရင္ရွင္းပစ္လိုက္ရင္ေရာ..?"
ဟယ္ဘင္ အေျပာေၾကာင့္ ေဆာဝန္းမ်က္လံုး တို႔လက္ခနဲ ျဖစ္သြားရသည္။
ဟုတ္တာေပါ့...ထယ္ေယာင္းက သူ႔အေဖသာမရိွရင္ ဘာမွအာဏာရိွေနမွာမဟုတ္ဘူး။အဖိုးႀကီးကိုသာရွင္းပစ္ႏိုင္ရင္ လုပ္ငန္းအားလံုးကို နားလည္ေနေသာ သူက သားမက္အႀကီးမို႔ ဦးေဆာင္ခြင့္ရလာမွာပဲ။ေနာက္မွ ေျဖးေျဖးခ်င္း အပိုင္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရင္လည္း ေနာက္မက်ေသးပါဘူး။
