#Unicode
"ကင်မ်ထယ်ယောင်း....အိမ်ပြန်လို့ရပြီ.."
ရဲစခန်းကိုရောက်ပြီး ဆယ်ရက်မြောက်နေ့ မနက် အစောပိုင်းမှာ ရဲအရာရှိကြီးက လက်ထိပ်ကိုဖြုတ်ပေးရင်း ပြောလာသည်မို့ အံ့ဩသွားရသည်။
"တကယ့် တရားခံအစစ်ကို ဖမ်းမိသွားတာလားဟင်.."
"အင်း...ဟိုရက်ပိုင်းကပဲ အဲ့ဒီတရားခံကို ဖမ်းမိသွားတာမို့ ရှေ့လျှောက် ဒီက ကင်မ်ထယ်ယောင်းကို ထပ်ပြီးစွပ်စွဲခံရတာမျိုး ရှိမှာမဟုတ်ပါဘူး..."
"ဘယ်သူလဲဟင်...အခု ဖမ်းမိသွားတာ ဘယ်သူလဲ.."
"ကျူးလွန်သူက နှစ်ယောက်ပါ...အခုဖမ်းမိတာက မာဖီးယားလောကထဲက လူဆိုးတစ်ယောက်ပါ...ဒီထဲက လည်ပင်းမှာ တက်တူးတွေနဲ့တစ်ယောက်ပေါ့.."
ရဲအရာရှိပြလာသောပြလာသောဓါတ်ပုံထဲမှ လူကိုကြည့်မိတော့ တကယ်ပဲ သူတို့ကို ဖမ်းခေါ်သွားသည့်လူပါ။
ဟာနူးလ်နဲ့ကျွန်တော့်ကို ညဈေးကနေပြန်ပေးဆွဲလာပြီး ကားကိုတားတုန်းက ကားမောင်းသူနေရာမှာ ထိုင်နေခဲ့သည့်သူ....
"ပြီးတော့ ကျန်နေတဲ့ နောက်တစ်ယောက်ကိုလည်း ဖမ်းဝရမ်းကျတာနဲ့သွားဖမ်းတော့မှာပါ...သူက ဒီကိစ္စအားလုံးရဲ့ အဓိက တရားခံဖြစ်တဲ့သူပါ။အဲ့လူက ခင်ဗျားရဲ့ ယောက်ဖ ဆောဝန်းပါပဲဆိုတာကို အခုဖမ်းမိထားတဲ့သူက အကုန်ပြောပြလိုက်ပါပြီ...ခင်ဗျားကို တောင်ကုန်းပေါ်ကတွန်းချခဲ့တဲ့ အပြစ်အပြင် ခင်ဗျားရဲ့အဖေကို သေဆုံးအောင် ကြံစည်မှုနဲ့ဖမ်းဆီးသွားမှာပါ...လွန်ခဲ့တဲ့လေးနှစ်ကအမှုမှာလည်း ပြန်ပေးဆွဲမှုအပြင် ဆောဟာနူးလ်ကိုပါသေဆုံးစေခဲ့တာမို့ ဒီအမှုကနေ သူဘယ်လိုမှ ရှောင်ပြေးလို့မရပါဘူး.."
ဘယ်လို!ကျွန်တော် တောင်ကုန်းပေါ်က ပြုတ်ကျခဲ့တဲ့ တရားခံဟာ ဆောဝန်းဖြစ်ပြီး သူက အဖေ့ကိုလည်း သေအောင်ကြံစည်ခဲ့တယ်ပေါ့။
အဖေက သူ့အပေါ်မှာ အများကြီးကောင်းပေးခဲ့တာကို ဘယ်လောက်တောင် အောက်တန်းကျလိုက်လေသလဲ။
"ကျိန်းသေပေါက် ဖမ်းပေးပါ...ကျွန်တော့်အဖေအတွက်ရော...ကျွန်တော့် သူငယ်ချင်းအတွက်ပါ သူ့ကိုထောင်ထဲထည့်နိုင်မှ စိတ်ကျေနပ်နိုင်မှာပါ.."
