"သြင္... မင္း ငါ့ကို ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ ျပန္ခ်စ္မွာလဲ၊ငါ မင္းကို first year တည္းက လိုက္လာတာေလ၊ခုပဲ final year ေရာက္ေနၿပီကို"
သတိုးယံ ေျပာသည္ကို သြင္ မၾကားေပ။သြင္သည္ ျမက္ခင္းျပင္ေပၚတြင္ ပက္လက္လွန္၍ လွဲရင္း ေကာင္းကင္ထက္တြင္ ေရြ့လ်ားေနေသာ တိမ္ေတြကိုသာ ေငး၍ ၾကၫ့္ေနေလ၏။
အတန္ၾကာမွ သြင္သည္ စကားျပန္၍ ေျပာေလ၏။သို႔ေပမဲ့ သတိုးယံ ၾကားခ်င္လွေသာ စကားေတာ့ ဟုတ္မေနေပ။
"ငါရဲ့ ကေလးႏွစ္ေယာက္လည္း first year အတြက္ က်ူရွင္တတ္ေနၾကၿပီ"
သတိုးယံသည္ သက္ျပင္းကို ခပ္တိုးတိုး ခ်လိုက္ရင္း
"မင္း သူတို႔ကို သြားေတြ့ခ်င္ရင္ သြားေတြ့ေလ"
သြင္သည္ ေခါင္းကို ျဖည္းညင္းစြာ ခါရမ္းလိုက္ေလ၏။သြင့္ ခဲေရာင္ ဆံစ တစ္ခ်ိဳ႕သည္ ျမက္ခင္းျပင္ေပၚတြင္ လူးလြန႔္၍ သြားရေလသည္။
ၿမိဳ႔ေပၚတြင္ ေနရ၍ သြင့္ အသားအေရသည္ ျဖဴသၫ့္ ဘက္သို႔ ေရာက္ေလ၏။သြင္သည္ အရပ္ရွည္ရွည္ႏွင့္ သြားစြယ္ေလး ႏွစ္ေခ်ာင္းအပါအဝင္ ပါးသိုင္းေမႊး ေရးေရးေလးေၾကာင့္လည္း လူသိ ပို၍ မ်ားေနရေလသည္။သို႔ေပမဲ့ သြင္သည္ မည္သူႏွင့္မ်ွ အေရာတဝင်မေနေပ။
"မင္း အရႈံးသမားလို မေနပါနဲ႔လား သြင္"
အိမ္မျပန္ရဲေတာ့သၫ့္ သြင့္ အေျခအေနကို နားလည္စြာ သတိုးယံသည္ ႀကံဳရင္ ႀကံဳသလို ႏွစ္သိမ့္ေပးတတ္ေလသည္။
"ငါ့ကို ကေလးေတြ ရြံသြားၾကၿပီ ထင္တယ္"
"မင္း သူတို႔နဲ႔ ေတြ့ၿပီးၿပီလို႔လား"
ဟင္း...
သြင္သည္ သက္ျပင္းရွည္ႀကီး တစ္ခ်က္ကို ခ်လိုက္ေလသည္။ၿပီးေနာက္
"သတိုး၊ ဒီည bar ကို လာခဲ့ေလ၊ငါတို႔ ေသာက္ၾကရေအာင္"
"Ok"
သတိုးယံသည္ သြင္ ေျပာသမ်ွကို နာခံေလ၏။သတိုးယံ၏ အခ်စ္ေတြသည္ သြင့္ အတြက္သာ ျဖစ္ေၾကာင္း အနားရိွ လူတိုင္း သိေလ၏။သို႔ေပမဲ့ သြင္သည္ သတိုးယံအား မည္သၫ့္ အခြင့္အေရးမ်ိဳးကိုမွ မေပးခဲ့ဖူးေပ။
YOU ARE READING
သွင်(Completed)
Romanceရင်ဘက်ထဲမှာ တိတ်တဆိတ် ဖြစ်ထွန်းနေခဲ့တဲ့ အစိုင်အခဲလေးတွေ ဘယ်လောက်တောင် များနေခဲ့လိုက်မလဲ ကိုးရယ်... #ဂျိုးဆက် ပျော်ရွှင်မှုဆိုတာ ကျွန်တော်နဲ့ မသက်ဆိုင်လေတဲ့ သိပ်တန်ဖိုးကြီးတဲ့ အရာ... #သွင် သွင်က ကျွန်တော် မဖြိုချရက်ခဲ့တဲ့ သိပ်မာကျောတဲ့ နှလုံးသား တစ...
