ALEOSCAR'S OBSESSION [ON-GOING]

CHAPTER 17

ENJOY READING!

————

Kiara Jaire Lazarus

"KAHIT KADUGO KO PA SILA..."

My heart skip a beat. Umiwas ako ng tingin at hindi nalang nagsalita. I feel intimidated, why he giving me that look like I was wasting his precious time, for god sake. Sarap kutusan.

"Shy, huh? I can't believe this Lady Kiara Jaire is blushing in front of me."

Marahas kong pinakawalan ang hininga ko at pinukol siya ng pinakamasama kong tingin. "Ang daldal mo."

"Sayo lang ako madaldal, baby ko."

What the!

Tiningnan ko siya ng hindi makapaniwala. Alam kong nakaguhit ngayon sa mukha ko ang sobrang pagkadisgusto. Ano na naman kayang kakornihan ang pumasok sa kukoti ng lalaking ito. Baka kapag hindi ako nakapagpigil ay mabigwasan ko siya ng malakas-lakas.

"Puro kabaduyan nalang ang alam mo, mabuti pa shut-up ka nalang d'yan!" Singhal ko.

"It's not kabaduyan, Kiara Jaire. Palibhasa wala kang taste..."

Bumigat ang paghinga ko sa huling mga salitang sinabi niya. Kahit hininaan niya ay sadyang umabot pa rin iyon sa aking pandinig. Aba't talaga naman, oo. Gusto yata nito mabasagan ng isang itlog, nakakapanginit ng ulo.

Tangina...

"Pardon?" My voice became hard and cold.

"I said it's not corny, baby and I said you don't have taste."

Aba't inulit pa talaga.

"Eh, ikaw? Kung wala akong taste, ano kapa kaya? Medyo makapal din mukha mo ano!" Inis kong asik.

Masamang tingin ang pinupukol ko sa kanya. Gusto ko siyang patayin sa tingin ko pero si gago ay nginisihan lang ako at sumandal sa couch. Tinaas pa nito ang paa at pinatong sa ibabaw ng lamisita. Lalong umasim ang mukha ko at agad siyang binato ng throw pillow.

Bullseye!

Sapol sa mukha. Tumayo ako at dali-daling nagpunta sa kusina. Maaasar lang ako lalo kapag nakita ko ang pagmumukha niya. Kumuha ako ng baso at uminom ng tubig bago naupo sa silya sa harap ng mahabang lamisa.

"Mas siya ang walang taste, ikumpara daw ba ako sa kanya. Aish!" Bulong ko at nilagok ang huling patak ng tubig.

Napaangat ang tingin ko ng makarinig ng tikhim. "Jaire?"

"Naze! Kanina ka pa ba d'yan?" Gulat kong sambit ng makita si Naze.

Ngumiti ito at lumapit sakin. "Kararating ko lang.. Bakit nandito ka? Nasan si kuya?"

Nginiwian ko siya.

"Ha? Nasa sala siya.."

Tumango naman ito tsaka pinanliitan ako ng mata. "Bakit?"

"You're the best, Jaire. You can tame the beast in him!"

Napakurap ako. Nagtataka sa inakto niya, hindi ko naintindihan ang sinabi niya. Ang nginitian ko lang siya ng alanganin.

"Ano ba 'yang pinagsasabi mo?"

Kinagat nito ang ibabang labi para pigilan ang pagngiti. "You're so naive, innocent Lady Kiara! Bagay kayo ni kuya."

What the?

Napangiwi ulit ako.

"Mag hunos dili ka, Naze. Kung ano-ano na ang pinagsasabi mo, tsaka kahit kailan ay hindi kami magiging bagay. We're not things anyway.."