Büyüyü ezberlediğimde artık hazırdım. Sonunda onu geri döndürebileceğimin umuduyla ruha baktım.
Hala o buruk gülümseme ile bana bakıyordu.
Ben oturduğum yerden kalkınca cadı seslendi.
-Hazır mısın?
-Evet. Her şeyi ezberledim.
-O zaman başlayabiliriz.
Cadının gösterdiği şekilde konumlandım.
-Şimdi ellerini birleştir ve sözleri gözlerin kapalıyken söyle.
-Bu kadar mı? Yani bu yetecek mi?
-Bu sözcüklerin her biri ağırlık taşır. Derken dikkat et. Hızlı davranma, bir canı kurtarmaya çalışırken ölebilirsin. Ve unutma, bu büyü belki de hayatta en fazla bir kez kullanabileceğin bir şey. Seçiminden eminsen başla.
Önümde duran ruha tekrar döndüm.
Emin miyim? Heh tabi ki öyleyim.
Onu uzun süre bekledim. Bir şans aradım. Şimdi o şansa sahipken bırakacağımı mı düşünüyor?
Ona en büyük imparatorluğu, hayır dünyayı vereceğim.
Dediği gibi ellerimi birleştirip sözcükleri söylemeye başladım.
-İmyrt tıml edlziıı mnm baian nğauu nıaaz şmeo mny ıaıznd...
Sözcükleri söylemeye devam ederken her sözcükte manamın düşüşünü hissettim. Ve çok yakında terlemeye başlamıştım.
Odaklandıkça sözcükler ağzımdan dökülmeye başladı. Artık ben sözcüklere hakim değildi onlar bana hükmediyordu.
Ama durmadım... Durdurumazdım zaten kendimi.
Derin bir bataklıktaymışçasına, sürekli aşağı çekilirken yine de yukarı çıkmak için debeleniyordum.
Bir umut belki çıkarın diye, belki de bu beni daha da derine çekecekti ama kimin umurunda?
Eğer ufak bir ihtimal bile varsa kurtulmamız için, onun uğruna ölmekte tereddüt etmezdim.
Beli de en başta aşkı yüzünde ölen kötü karakterden farkım kalmadı ve onun gibi bunun nedeniyle öleceğim...
Ama şimdi anlıyorum onu.
Gerçek aşk lanetli olanı, bunu bilmeme rağmen durmadım.
Devam ettim. Manamın sonuna gelmiştim.
Oysa daha güçlü olduğumu sandım, neden, başaramayacak mıyım? Bu imkansız...
Ama çok yakında sözcükler bitti. Bununla birlikte bir boşluktaydım. Cadriel oradaydı.
Ona bağırdım.
-C..Cadriel!
Arkası bana dönüktü ve beni duymuyormuş gibiydi.
Ona doğru koştum ve kolundan tutup kendime çevirdim.
Gözleri boştu. İr şey hissetmiyormuş gibi. Onu salladım ve bağırdım.
-Bana bak Cadriel! Ben buradayım! Duymuyor musun!?
Yüzümde hissettiğim sıcaklıkla ağladığımı anladım.
-N..ne yapmalıyım?
Şimdi ne olacak? Burası neresi?
Şimdi ne yapacağım hakkında en ufak bir fikrim yoktu.
Onun elini tuttum ve gözlerine baktım.
-Eğer bir çıkış yoksa burada bir delik açmalıyım.
Tam gücümün kalanı ile ateş edecekken bir kapı ortaya çıktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Peki Ya Bir Kötülüksem
Historical FictionBir Webtoon bağımlısı olarak başıma gelebilecek en iyi şey geldi ve bir Webtoon'a (favori webtoon'um) kötülük olarak girdim! Tamam bazı eksileri olabilir mesela ölecek olmam gibi ama başrollere bir şey yapmadan uzaktan izlemenin sakıncası olmaz deği...
