Lascivious Casanova (R-18) (Erotic Island Series #7)

Lascivious Casanova 77

(LC) Chapter 77

"Hindi mo sinabing magr-road trip pala tayo?"

I heard Brad's chuckled at my complaint. Mabuti na lang din at de-aircon naman ang sasakyan niya. Kahit mahaba ang biyahe hindi nakakapanlagkit at nakakapagod.

"Ang layo naman yata ng bahay ng craftsman na iyan?" Pabulong kong tanong na umabot sa pandinig niya.

"Mayroon siyang boutique sa hotel. Tinawagan ko. Wala siya ngayon. Nasa bahay nila kaya doon ang tungo natin."

"May boutique siya sa hotel?" Tanong ko't tuluyan nang nakalimutan ang pagrereklamo. "Parang sa Shalom.co ba?"

I'm not a jewelry person. I don't even wear one. Kahit sa mga collections namin si nanay lang ang nagsusuot. Occasionally lang ako. Madalang at pa-isa isa lang. Kahit hindi nagsusuot, sobrang fascinated ako sa iba't ibang klaseng bato at alahas. Isa na siguro sa dahilan ay dahil business ko ito at kinailangan kong pag-aralan.

"Hindi. Maliit lang iyon na boutique. Mga bato lang ang tinda niya. Gumagawa lang siya ng alahas kung may nagpapasadya sa kanya."

"Ah..." Tumango tango ako.

"Siya mismo ang nakahanap no'n dito sa isla. May mga perlas din na sinisid nila't siya ang nagbebenta. Kaya malaki ang discount kung sa kanya magpapagawa at bibilhin ang bato."

Napangisi ako. Na naging tawa.

"Kung kailan para sa fiancee mo saka mo gusto makakuha ng discount? Naghihirap na ba? Walang kita ang mga hospital n'yo? Pautangin kita?"

Sinulyapan niya ako. Inasahan ko na ang matalim na tingin niya. Wala pa man natatawa na ako sa pikon niyang anyo.

"Hindi ako hihingi ng discount! Sinabi ko lang sayo! Kung gusto ko maka-discount sana hindi kita binayaran sa design mo!"

Mahina na akong natawa bago ko pa mapigilan iyon. Inaasar ko lang naman siya. Pumikit ako kahit alam na hindi makakatulog. Isa ito sa pinagbago ko. Nakakatulog naman ako noon kahit saan o sa sasakyan. Ngayon, kahit saang sasakyan o kung nasa labas, hindi ko kayang makatulog. Hindi nare-relax ng husto ang katawan ko at mabilis nagigising. Sasakit lang ang ulo ko kung pipilitin kong matulog sa sasakyan ngayon.

"Dito na tayo maglunch."

Tinanaw ko ang daan na dinaanan namin. May parang check point. Tiningnan lang ang plate number ni Brad at nagbukas siya ng bintana'y pinadaan na kami. Mukhang ang lugar na ito ay bawal nang puntahan ng mga turistang nasa hotel. Sa tingin ko rin hindi naman din sila makakarating dito dahil malayo at wala sa banda rito ang mga pasyalan.

"Is this an exclusive village?"

Gumalaw ang ulo niya para sa isang tango.

"Oo. Pinagawa ng kaibigan ko dahil nawalan ng bahay ang mga kapitbahay niya."

"Kapitbahay niya?"

"Uh-huh." Tumango muli siya. "Taga-iskwater siya."

Napaisip ako. Hindi ko alam na galing sa hirap ang isa sa mga kaibigan niya. Akala ko'y mayayaman lang ang mga pinapakisalamuhaan niya. Hindi ko rin alam na mayroon ganitong lugar dito. Kunsabagay, sobang laki at lawak ng isla. Kung nanaisin nila'y pwede itong ihiwalay sa Pinas at gawing bukod na bansa.

Mayroon kaming pinasukan na malaking gate. Mataas ang harang na wall kaya't hindi kita ang loob. Pagkapasok sa loob, pare-pareho ang style ng bahay. Pumarada si Brad sa pinakabungad, sa unang bahay pagkatapos ng gate. Mukhang inaasahan ang pagdating namin dahil may nagbukas ng pinto wala pa man siyang tinatawag.

"Kuya Pedro!" Bati dito ni Brad pagkatapos niya akong pagbuksan ng pintuan ng sasakyan.

"Kumusta si Adam?" Tanong ng matanda pagkalapit. "Hindi dumadalaw dito ang isang iyon!"