Ευγενία

Η ΠΡΟΤΑΣΗ (extra bonus)

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 1986

Η Ειρήνη περπατούσε νευρικά μέσα στο σαλόνι του σπιτιού της. Ο Μιχάλης την κοίταξε στραβά. <<Μπορείς να ηρεμήσεις;>> έκανε, πίνοντας λίγο από το ουίσκι του. <<Πώς να ηρεμήσω βρε Μιχάλη μου; Λίγο είναι αυτό που θα γίνει;>>. Ο Σαράφης ξεφύσηξε. <<Διαφωνώ να ξέρεις. Να δεις, δεν θα έχει καλή κατάληξη>>, <<ΠΑΨΕ ΜΩΡΕ! Μες την γρουσουζιά συνέχεια. Γιατί να μην έχει καλή κατάληξη δηλαδή;>>, <<Γιατί τέτοιου είδους εκπλήξεις, δεν αρέσουν στην Ευτυχία. Το ξέρω το παιδί μου. Ας το συζητούσαν οι δυο τους, όχι να έρθει μπροστά μας να ζητήσει το χέρι της, λες και ζούμε στο 1950>>. Η Ειρήνη έκατσε δίπλα του. <<Βρε Μιχάλη μου, είναι από χωριό το παιδί! Θέλει να το κάνει με κάθε επισημότητα>>, <<Ναι αλλά η Ευτυχία, δεν είναι από χωριό και έχει μεγαλώσει διαφορετικά. Είναι μορφωμένη, έχει κάνει τη ζωή της...>>, <<...κι αφού τα έκανε ΟΛΑ αυτά, καιρός να παντρευτεί, να δούμε κι εμείς κανένα εγγόνι τώρα, που βαστάνε ακόμα τα πόδια μας!>>. Ο Σαράφης κούνησε το κεφάλι ειρωνικά. <<Η πολύ παρέα με την Ελένη, δεν σου κάνει καλό. Τι αναχρονιστικές ιδέες είναι αυτές;>>, <<Η Ελένη μια χαρά τις μεγάλωσε. Και μορφώθηκαν, και τη ζωή τους έκαναν αλλά ποιος είναι ο προορισμός τους; Να τριγυρνάνε στις ντισκοτέκ και να φεύγουν εκδρομές, όπου δυο κι αυτές τρεις; Όπως κάνει η Ευτυχία; Αφού με το παλικάρι μένουν μαζί και σκέφτονται σοβαρά, γιατί να μη γίνει κι ο γάμος να τελειώνουμε;>>, <<Ξεσηκώθηκες με τον γάμο του Σέργιου μου φαίνεται Ρήνα>>. Η γυναίκα πετάχτηκε όρθια. <<ΝΑΙ ΜΙΧΑΛΗ! Ξεσηκώθηκα! Γιατί υπήρχε χειρότερος από τον Σέργιο; Να τα γλέντια! Να οι γυναίκες! Χειρότερος από την κόρη μας. ΚΙ ΟΜΩΣ! Το πήρε απόφαση, τη ζήτησε και τώρα ανοίγει σπίτι, ενώ η Ευτυχία ΤΙΠΟΤΑ!>>, <<Και κανόνισες με τον Φώτη, να ρθει να τη ζητήσει. Ωραία. Το λες και προξενιό>>, <<ΣΙΓΑ! Υπερβολικός. Απλώς μου είπε το παλικάρι την ιδέα του κι εγώ συμφώνησα>>. Ακούστηκε η πόρτα να ανοίγει κι η Ειρήνη έγνεψε στον Μιχάλη να σιωπήσει. Η Ευτυχία και ο Φώτης μπήκαν στο σαλόνι. <<ΚΑΛΩΣ ΤΟΥΣ!>> έκανε ενθουσιασμένα η γυναίκα. <<Τι έπαθες καλέ; Μύγα σε τσίμπησε; Θεέ και κύριε. Μπαμπά τι έπαθε;>> ρώτησε ανήσυχα η Ευτυχία. <<Τίποτα παιδί μου. Καλώς ήρθατε. Φώτη, όλα καλά;>> απάντησε ο Σαράφης και άπλωσε το χέρι του. <<Καλά κύριε Μιχάλη. Ευχαριστώ>>, <<Καλά σας έχω κάνει κάτι φαγητά; Κι ένα σουφλέ, θα τρελαθείς Ευτυχία, ε; Το αγαπημένο της είναι Φώτη μου αλλά κι εσένα δεν σε ξέχασα. Έκανα και γιουβαρλάκια που σ' αρέσουν>> εξήγησε η Ρήνα. Η Ευτυχία ξεφύσηξε. <<Μάνα είσαι καλά; Γιατί τα έκανες όλα αυτά; Πρώτη φορά ερχόμαστε μαζί για φαγητό;>>. Ο Μιχάλης σηκώθηκε. <<Ε Σαββατόβραδο είναι, δεν πειράζει. Φώτη μου, θες ένα ουισκάκι πριν το φαγητό;>>, <<Ευχαριστώ. Ναι, θα το έπινα>> δέχτηκε το παιδί και έφυγαν με τον Σαραφη. <<Έγινε τίποτα; Περίεργη μου φαίνεσαι κι εγώ δεν πέφτω έξω>>, <<Αμάν πια, η καχυποψία σου, αμάν! Πάμε να με βοηθήσεις να σερβίρω>>, <<Η Λίτσα πού είναι;>>, <<Γιατί μωρέ κόρη μου; Δυο γυναίκες και θέλουμε τη Λίτσα. Της έδωσα το ρεπό της. Έλα πάμε, μη λες πολλά λόγια>> πέταξε η Ειρήνη και έφυγαν για την κουζίνα.