HURT
သာယာလှပတဲ့ညနေခင်းလေးရဲ့နေ၀င်ချိန်ဆည်းဆာကို ပြတင်းပေါက်ကနေလှမ်းကြည့်နေသည့် ထိုလူသား....။
ဖြူဖြူဖွေးဖွေးအသားအရေက ပို၍ပင်ဖြူဖတ်ဖြူယော်ဖြစ်နေသည်မှာအားနည်းနေသော လူတစ်ယောက်မှန်းသိသာစေသည်။
သွေးတွေမရှိတော့တဲ့လူတစ်ယောက်လိုပင် နှုတ်ခမ်းပါးတွေသည်ပင်ပြာနှမ်းနေခဲ့၏။
ရှုစားရတဲ့ရှုခင်းကြီးကလှပလို့နေပေမယ့် ဒီလူသားရဲ့ရင်ဘတ်ကြီးထဲမှာတော့ အရာအားလုံးဟာတစ်စဆီစုတ်ပြဲလို့....။
ပြောချင်တာကိုပြောပြီးမှတော့ အသက်ဆက်မရှင်ခိုင်းပဲ သေခိုင်းလိုက်ပါလားဟုတွေးမိတော့ နာကျင်စွာပင်ပြုံးမိသည်။
"ဂျေး....."
ရုတ်တရက်ကြားလိုက်ရတဲ့ခေါ်သံတစ်သံကြောင့် ထပ်ပြီးပြုံးမိပါရဲ့။
ကြားချင်ရာတွေကြားတတ်နေရန်ကော ဂျေးရယ်...။
"ဂျေး...."
မဟုတ်လေတော့၊ထပ်မံကြားရတဲ့ထိုအသံကြောင့် လှည့်ကြည့်မိတော့ တံခါးနားကနေ လှပစွာပြုံးပြနေသည့် ချစ်ရသူရယ်...။
"မင်း ဘာ-ဘာလာလုပ်တာလဲကင် ..."
"ငါမင်းဆီလာခဲ့တာဂျေး....မင်းနဲ့အတူနေဖို့လာခဲ့တာ"
ပြောရင်းဆိုရင်း ဂျေးအနားကိုလျှောက်လမ်းလာတဲ့ချစ်ရသူက ဘာတွေလုပ်နေတာပါလိမ့်။ဂျေးနဲ့အတူနေဖို့ဆိုရင်...ဂျောင်ဂုကဘယ်လိုဖြစ်သွားမှာလဲ?
"ဆန်ပြုတ်သောက်ရအောင်ဂျေး...ငါကိုယ်တိုင်ပြုတ်လာခဲ့တယ်"
ဆန်ပြုတ်တွေကိုခွက်တစ်ခုထဲထည့်ကာ ဇွန်းကိုတပ်ပြီး ဂျေးရှေ့တွင်ထိုင်လိုက်သည့်ကင်။ပြုံးပြနေတဲ့မျက်နှာလေးရဲ့နောက်ကွယ်မှာ ၀မ်းနည်းရိပ်ယောင်သမ်းနေတဲ့အငွေ့အသက်တွေကိုခံစားမိတော့ ခွန့်ကျွေးလို့နေတဲ့ ဆန်ပြုတ်ကိုပင် မစားနိုင်..။
"စားလေ ဂျေး...မနက်ဖြန်ကျ ငါနဲ့အတူတူ Parisကိုသွားရမယ်မလား?"
"Paris?"
"အွန်း ငါနဲ့အတူသွားချင်တယ်လို့မင်းပြောဖူးတယ်မလား? ဒါကြောင့် မနက်ဖြန်သွားကြမယ်.."
Paris ကိုအတူတူသွားရမည်ဆိုသည့်စကားကိုကြားလိုက်ရတဲ့ဂျေးရဲ့မျက်၀န်းတွေကအရောင်လက်နေသည်။သို့ပေမယ့် မကြာပါ၊ချက်ချင်းပင် အရောင်မှေးမှိန်သွားတဲ့ မျက်၀န်းတွေနဲ့အတူ ကင့်ကိုကြည့်နေရာကမျက်နှာလွဲသွားတဲ့ဂျေး...။ပြီးတော့ပြောလာတာက..
YOU ARE READING
HURT
FanfictionKim: -You gave me more than thousand of hurts Jeon... Drama fiction!!
