'အား...နောက်ဆုံးတော့ရောက်ပြီကွ.....'
'ဟူး...တစ်လမ်းလုံးကားစီးလာရတာအရမ်းကိုမောတာဘဲ....'
'ဟုတ်ပါ့ကွာ...ကားမမောင်းရပေမဲ့အကြာကြီးထိုင်စီးလာရတော့ခါးတွေကိုညောင်းနေရောကွာ.....'
'အေးကွ....အင်း....နေဦး...၁...၂....၃....၄....ဟာ..တစ်ယောက်လိုနေသလိုဘဲ.....'
'ဟင်....ဟာ...ဟုတ်တယ်လေ....ဟိုကောင်ဆင်းမလာသေးဘူး...ကြည့်ရတာခုထက်ထိအိပ်ကောင်းတုန်းထင်တယ်....'
'ဟူး....ဒါဆိုလဲသွားနှိုးလိုက်ဦးကွာ.....ဟိုမှာမိန်းကလေးအဖွဲ့တွေကဟိုတယ်ထဲဝင်ကုန်ပြီ....ငါတို့ယောကျ်ားလေး၅ယောက်တစ်ဖွဲ့ဘဲကျန်တော့တယ်...'
'အေးပါအတန်းခေါင်းဆောင်ရယ်...ငါသွားလိုက်ပါ့မယ်....မင်းတို့ငါတို့နှစ်ယောက်ကိုဧည့်ကြိုကောင်တာမှာသာစောင့်နေ.....အမြန်ဆုံးနည်းနဲ့ပန်းကန်လံးစီးပြီးလာခဲ့မယ်....'
'ဟင်း....ပြီးရော...ဟိတ်ရောင်တွေ...လာ..သွားကြမယ်....'
'အေး...လာပြီ..လာပြီ.....'
ကားအနားကနေထွက်ခွာသွားတြ့သူငယ်ချင်းသုံးယောက်ကိုကြည့်ပြီးကျွန်တော်သက်ပြင်းချမိသည်...
ဟူး...ဟိုကောင့်ကိုနှိုးရပေဦးမည်....
ဟင်း...မောတယ်....ဒီကောင်ကတော်ရုံစကေးနဲ့နှိုးရတဲ့အကောင်မဟုတ်ဘူး....
မနက်ထွက်လာတည်းကတစ်လမ်းလုံးလည်းမျက်နှာကြီးကိုဆူပုတ်လို့...စိတ်ကြည်နေပုံမရဘူး....
ဒီလိုရာသီဥတုမကောင်းတဲ့အခြေအနေကြီးမှာငါလေးကတော့မောင်မင်းကြီးသားကိုနှိုး၇ပေဦးမယ်....
ဘုရား...ဘုရား......
စိတ်တိုတိုနဲ့ငါ့ကိုထမထိုးထမရိုက်ထမကန်ဖို့တော့မျှော်လင့်မိ...
ထထိုးရင်အရမ်းနာအောင်မထိုးရင်တော့ကောင်းသား.....
ဟင်း....ငယ်သူငယ်ချင်းဆိုတဲ့မျက်နှာလေးတော့ဒီကောင်ထောက်မှာပါလေ....
ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်စိတ်ဓာတ်မြှင့်တင်ရေးလုပ်ပြီးလေးပင်သောခြေလှမ်းတွေနဲ့ကျွန်တော့်ဦးတည်ရာကexpress ကားရဲ့အဝင်တံခါးစီသို့.....
YOU ARE READING
Love or hate
Romanceသိပ်ချစ်လွန်းလို့ပိုင်ဆိုင်ဖို့မောင်ကြိုးစားခဲ့တာကိုအတ္တကြီးတယ်လို့ဆိုချင်လဲဆိုနိုင်ပါတယ်အဝေး....တစ်ခုတော့သိထားပါ..အတိတ်ကအဝေးရဲ့အမုန်းကိုခုဘဝမှာသင်ပုန်းချေဖို့မောင်ကြိုးစားမှာမို့မင်းဘက်ကမောင့်ကိုခွင့်လွှတ်ပေးဖို့ပြင်ထားပေးပါအဝေး....ဒါဟာလဲမောင့်အတ္တ...
