Love or hate

Chapter30(Unicode+Zawgyi)

'ဟီး....ခစ်..ခစ်....'

'ရှူး.....ဟီး....'

'ခစ်..ခစ်.....ပေ...ပေ....ပေ....'

'တိုးတိုးနေ...တော်ကြာဖေကြီးနိုးသွားမယ်သားငယ်ရဲ့......'

'မုန့်...မုန့်.....'

'အော်....သားငယ်ကမုန့်စားချင်တာလား....?'

'မန်...မန်...မန်........'

'အင်း...ကြွေးမှာပေါ့....ဖေငယ်သားငယ်အတွက်မန်မန်သွားလုပ်လိုက်ဦးမယ်နော်....ခဏစောင့်...အိုကေ.....'

'ခေ...ခေ....'

'ပေ့...'

'ဗျာ...ဗျ....'

'ပေ.....အင်း........'

ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့မောင့်အနားကိုဖင်တရွတ်ဆွဲကာမောင့်ပါးကိုလမ်းညိုးတွေထိုးပါတော့သည်...

'ဘာလဲသားငယ်..?'

'ဘွား.....အွန်း.....'

သိပ်လည်တဲ့သားအဖတွေပါ.....

ဟုတ်ပါသည်..ဝေးတစ်ယောက်ကိုနမ်းရင်တခြားတစ်ယောက်ကိုပါနမ်းပေးရသည်..မဟုတ်ရင်နှစ်ယောက်ကအသေးကလဲအသေးအလျောက်မကြီးမငယ်မောင်ကလဲစိတ်ဆိုးတတ်လွန်းလို့.....

သူတို့သားအဖတွေကောက်ရင်အဝေးမှာနေစရာနေရာမရှိ....

အမှန်တော့ဘယ်သူ့စီသွားရမှန်းမသိဖြစ်ခဲ့ရတာလေ.....

သားစီသွားရင်လဲမောင်ကသူ့ကိုအချစ်ပေါ့ပြီပေါ့ဆိုပြီးအာဗြဲနဲ့အော်...သားကလဲသူ့စီမလာရင်ဝေးနို့တိုက်တိုင်းပေါက်ခါစသွားလေးတွေနဲ့တိတိကိုက်ကာလက်စားချေပြန်တာကြောင့်အဲ့လိုသားအဖနှစ်ယောက်မတည့်ဘူးဆိုဝေဂတို့ကတော့မေမြင့်နဲ့တခန်းတည်းသာသွားအိပ်ရတော့သည်....

'ပေ့......ဘွား...ဘွား....'

'ဟူး...ဟုတ်ပါပြီဗျာ....အူမွ....ရော့..မင့်အဖေကိုနမ်းပြီးပြီကျေနပ်ပြီလား...?'

'တား...တား.....'

'ဟား..ဟား....ဖေငယ့်ချစ်မွှေးလေးလဲ....မွ...'

သားငယ်ပါးကိုဝေးနှုတ်ခမ်းလေးနစ်ဝင်သွားအောင်ထိနမ်းလိုက်ပြီးဝေးလဲသားငယ်ထမင်းစားဖို့အောက်ထပ်ဆင်းသွားခဲ့တော့သည်....