လောကကြီးသည်နားလည်ရခက်သည်....
မောင့်ကိုဆိုအမြဲတမ်းအရှုံးပေးတတ်တဲ့အဝေးကိုကြဘာလို့မောင်ကအမြဲအနိုင်လိုချင်နေရတာလဲ....
မောင်ဆိုသည်မှာကျွန်တော်ကြားဖူးသောနွံလေးနှင့်တူသည်.........မောင့်မာယာကျော့ကွင့်မှန်းသိလို့စိတ်ကိုတင်းပြီးနောက်ကိုဆုတ်ပြန်ပါသော်လည်းနွံတွေလိုရုန်းလေနစ်လေဖြစ်နေတာကြောင့်ကျွန်တော်ခုချိန်ထိမောင့်မာယာကျော့ကွင်းထဲမလွတ်မြောက်နိုင်သေးပေ....
တစိတ်....မောင်သည်....ကျွန်တော့်အားပြုစားလွန်းေနသည်မဟုတ်ပါလား...?...
.......
'အဝေးရေ....'
အိမ်ထဲပင်မရောက်သေးသည့်မောင်ကသူပြန်လာတိုင်းအကျင့်တစ်ခုလိုပင်အိမ်ပေါက်ဝကနေအဝေးကိုအော်ခေါ်တတ်မြဲပင်...
'ဗျာ...လာပြီမောင်ရေ.....'
တွေးလက်စတို့အားလက်စသတ်ကာမောင်ရှိရာစီသုတ်ခြေတင်ရပြန်သည်...မသွားလို့လဲမရ....မောင့်ဒေါသကိုသိတာမို့...
မောင်ဆိုသည်မှာသူခိုင်းတာဆိုချက်ချင်းလုပ်မှကြိုက်တတ်သည့်သူမျိုးမဟုတ်လား....
သိပ်ကြောက်ပါသည်..မောင်အဝေးအပေါ်ကိုစိတ်ကွက်သွားမှာ....
မောင်တစ်ခါတစ်ခါစိတ်ဆိုးရင်ချော့လို့မှမလွယ်ဘဲ...
ဒါကြောင့် ဘာမှဆက်တွေးမနေဘဲမောင်ရှိရာစီသို့သာအရောက်လှမ်းခဲ့ရတော့သည်...
လက်ထဲမှာလည်းမောင်အမောပြေစေဖို့လိမ္မော်ရည်ဖျော်ရည်လေးပါသေချာကိုင်ရင်းပေါ့....
'မောင်...ဒီနေ့စောတယ်နော်....'
'အင်း.....အလုပ်နည်းနည်းပျက်တာနဲ့အိမ်ဘဲပြန်လာလိုက်တာ.....'
'အွန်း....ဟိ..ရော့မောင်....ဒီမှာမောင်အမောပြေသောက်ဖို့.....'
မောင့်လက်ထဲကအထုပ်များအားလက်လွှဲယူကာမောင့်လက်ထဲစေတနာပါပါနဲ့လိမ္မော်ရည်လေးထည့်ပေးမိသည်.....
'ပြုံးလို့ပျော်လို့ပါလား....ဘာတွေသဘောတွေ့နေတာလဲအဝေး....?'
YOU ARE READING
Love or hate
Romanceသိပ်ချစ်လွန်းလို့ပိုင်ဆိုင်ဖို့မောင်ကြိုးစားခဲ့တာကိုအတ္တကြီးတယ်လို့ဆိုချင်လဲဆိုနိုင်ပါတယ်အဝေး....တစ်ခုတော့သိထားပါ..အတိတ်ကအဝေးရဲ့အမုန်းကိုခုဘဝမှာသင်ပုန်းချေဖို့မောင်ကြိုးစားမှာမို့မင်းဘက်ကမောင့်ကိုခွင့်လွှတ်ပေးဖို့ပြင်ထားပေးပါအဝေး....ဒါဟာလဲမောင့်အတ္တ...
