ကျွန်တော်ခုဒီနေရာမှာရပ်နေမိတာအချိန်အတော်ကြာသည်အထိ...
ညနေစောင်းတော့ကမ်းခြေဘက်မှဦလူသူတောင်မရှိတော့ပင်မဲ့ကျွန်တော်ကတော့ထိုနေရာမှာရပ်မြဲရပ်ဆဲပါ..
ကျွန်တော်အတွေးတစ်ခုကိုဘဲထပ်ခါထပ်ခါတွေးနေမိတာ.......
မနေ့က........မောင်ပြောတော့သူကဝေးကိုထားမသွားတော့ပါဘူးတဲ့....
ခုများကြတော့မောင်ကသူ့အနားမှာရှိတဲ့မိန်းကလေးတစ်ယောက်နဲ့လက်ချိတ်ပြီးကမ်းခြေဘက်လမ်းလျှောက်ထွက်လာတာများမျက်နှာကိုပြုံးလို့....
တကယ်ဘဲခုတော့ဝေးကမောင့်အတွက်အပြင်လူဖြစ်သွားခဲ့ပြီလားဟင်....
မောင်ဝေးကိုထပ်မချစ်နိုင်တော့ဘူးလားမောင်.....
ဒီ၁၅နှစ်ကျော်အတွင်းမှာဝေးဘက်ကနေမောင့်ပြန်အလာကိုသစ္စာရှိရှိစောင့်နေခဲ့ပေမဲ့မောင်ကတော့ဝေးကို.......ဟင့်...မှတ်တောင်မမှတ်မိတော့ဘူးတဲ့....
မေ့နေတာလား...မေ့ချင်ယောင်ဆောင်နေတာများလားမောင်ရယ်....
မောင်ငါ့ကိုစိတ်ဆိုးနေလို့များလား...?မောင့်ရင်သွေးလေးကိုဝေးမကာကွယ်ပေးနိုင်ခဲ့လို့လေ.......
မဟုတ်သေးပါဘူး....မောင်သာအသက်ရှင်သေးရင်သားလေးရောအသက်မရှင်နိုင်ဘူးလား..?
သား...သားလေးကရော.....
အတွေးလွန်နေချိန်မှာဘဲဝေးနောက်ကျောဘက်ကနေဝေးရင်းနှီးလွန်းလှတဲ့အသံတစ်ခုကိုကြားလိုက်ရသည်.....
'ဝေးလေပြေ......'
ဝမ်းသာအားရစွာနဲ့လှည့်ကြည့်မိတော့မောင်ခေါ်တာကိုလှည့်ကြည့်မိလိုက်တဲ့ဝေးကိုယ့်ဘာသာကိုယ်မှားမှန်းသိလိုက်ရသည်......
မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကမောင့်လက်ကိုချိတ်လို့...ဝေးကိုလဲပြုံးပြနေသေး...
ဘာလဲ..?ဒါကဘာသဘောလဲ..?ဘာသဘောလဲမောင်...?
တကယ်တမ်းတော့ဝေးနှုတ်ကဘာစကားလုံးမှထွက်မလာခဲ့ပါ....
မောင်နဲ့သူမကိုသာကြောင်ပြီးငေးကြည့်နေမိသည်.....
'.............'
YOU ARE READING
Love or hate
Romanceသိပ်ချစ်လွန်းလို့ပိုင်ဆိုင်ဖို့မောင်ကြိုးစားခဲ့တာကိုအတ္တကြီးတယ်လို့ဆိုချင်လဲဆိုနိုင်ပါတယ်အဝေး....တစ်ခုတော့သိထားပါ..အတိတ်ကအဝေးရဲ့အမုန်းကိုခုဘဝမှာသင်ပုန်းချေဖို့မောင်ကြိုးစားမှာမို့မင်းဘက်ကမောင့်ကိုခွင့်လွှတ်ပေးဖို့ပြင်ထားပေးပါအဝေး....ဒါဟာလဲမောင့်အတ္တ...
