လေးရက်မြောက်ရောက်နေပေမဲ့ကျွန်တော့်ဝေးလဲသတိလည်မလာခဲ့သလို..ကျွန်တော်တို့သားလေးကလဲခုထက်ထိဘာမှအစာမဝင်သေးပေ...
သားငယ်ကိုနို့မှုန့်မျိုးစုံဖျော်တိုက်ပေမဲ့...တိုက်တိုင်းပြန်အန်ထုတ်တဲ့ကလေးကြောင့်ကလေးအားဆေးလေးတွေသာသားကိုသွင်းပေးပြီးသားငယ်ကအသက်ဆက်နေရရှာသည်...
ကလေးကတချိန်ကုန်ဘဲအိပ်နေရှာသည်...ငိုသံတောင်တချက်မထွက်....
ဆရာဝန်ကလဲကလေးကရေရှည်ဒီလိုသာဆက်ဖြစ်ရင်ရေဓာတ်ခန်းအာဟာရပြတ်ပြီးအသက်ရှင်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူးတဲ့...
ဝေးကလဲကုတင်ပေါ်မှာမလှုပ်မယှက်အိပ်မောကျနေရှာသည်....
ကျွန်တော်ကတော့သားနဲ့ဝေးကြားဗျာများနေရတာပေါ့....
ကျွန်တော်တွေးပြီးကြောက်မိပါသည်....ဝေးကိုယ်ပေါ်မှာတက်ထားတဲ့နှလုံးခုန်စက်ကလေးကပြေးနေတဲ့မျဉ်းလေးများတတန်းတည်းဖြစ်သွားရင်....ခပ်နှေးနှေးနဲ့ခုန်နေတဲ့ဝေးရဲ့နှလုံးသားလေးခုန်တာများရပ်တန့်သွားရင်.......
သားကလဲ....အင့်..ကျွန်တော်...ကျွန်တော်ဘာဆက်လုပ်ရမလဲဗျာ....ဟင်....
သေချာတာကတော့...သေမှာ...မသေရင်တောင်ကျွန်တော်ရူးမယ်ထင်တယ်ဗျာ.....
ဝေးလက်ကလေးကိုခပ်ဖွဖွစုပ်ကိုင်ရင်းကျွန်တော်တောင်စဉ်ရေမရလျှောက်တွေးနေမိသည်....
ဝေးအနားမှာနေရင်းဝေးပျင်းနေမှာစိုးတာကြောင့်တဖက်ကဝေဂလက်ကလေးကိုကိုင်ပြီးစာအုပ်လေးဖတ်ပြနေချိန်မှာဘဲအခန်းထဲကိုဝုန်းဒိုင်းကြဲဝင်လာသူကရဝေ.....
'ဆ....ဆရာ!!!'
'ဟေ့ကောင်...မင်းဘာဖြစ်နေတာလဲ...?ဝေးလန့်သွားလိမ့်မယ်လို့လဒရဲ့...'
CITEȘTI
Love or hate
Dragosteသိပ်ချစ်လွန်းလို့ပိုင်ဆိုင်ဖို့မောင်ကြိုးစားခဲ့တာကိုအတ္တကြီးတယ်လို့ဆိုချင်လဲဆိုနိုင်ပါတယ်အဝေး....တစ်ခုတော့သိထားပါ..အတိတ်ကအဝေးရဲ့အမုန်းကိုခုဘဝမှာသင်ပုန်းချေဖို့မောင်ကြိုးစားမှာမို့မင်းဘက်ကမောင့်ကိုခွင့်လွှတ်ပေးဖို့ပြင်ထားပေးပါအဝေး....ဒါဟာလဲမောင့်အတ္တ...