Mutlu Mesut 🧵Tamamlandı🧶

🧵9 🧶+14

Beğenmeyi ve satır aralarına yorum yapmayı unutmayın...

Ortaya çıkan beyaz içliğinin önündeki kabartıyla karşı karşıya kaldık. Sertçe yutkunup kafamı arkaya atıp gözlerine baktım. Resmen benimle dalga geçiyordu. Artık nasıl bir haldeysem gülüp bana doğru eğildi ve alnıma dudaklarını bastırdı.

"Bu kadar masum olman beni çıldırtıyor. " hala anlamadığım için boş gözlerle baktım. Bu arada Mesut gülerek pijamasını yukarı çekti. "Benden kaçmana gönlüm razı gelmedi. " kendini yanıma atıp beni üstüne çekti.

Korkudan kollarına tutunup kalkmaya çalışınca da sıkıca sarılıp kıpırdanmama izin vermedi. Bende uysal bir kız olup kafamı denk gelen omzuna koydum. Yüzüm boynuna yakın olduğu için kokusunu alabiliyordum.

"Bu şekilde uyuyamam ki. " yine karnıma giren ağrıdan bahsetmek istemediğim için demiştim bunu. Altımdaki beden zaten sertken birde üstüne kendini kastığı için kala kalıyordum.

"Belki uyumayız diye düşündüm. " dediği şeyi pek anlayamamıştım. Çünkü aklım o ara açıkta kalan boynundaydı. Dürtülerim beni oraya yönlendiriyordu.
"Cevap vermeyecek misin?" Gözlerimi sıkıca yumdum. Boynunu emme düşüncesi bu kadar cazip gelmemeli. İnsan yanaktan öper hem.

Belimdeki iri eller sürtüne sürtüne kalçama kadar indi ve bir anda sıktı. Gözlerimi iyice yumup dudaklarımı birbirine bastırdım. Mesut'un bu yaptıkları bedenimde canımı yakan duygular bırakıyordu.

Kalçamı yoğuran adam resmen alt tarafımı kendisiyle bütün haline getirmişti.
Bense put gibi durmuş yaşadığım duyguları tamamen hissetmeye çalışıyordum. Açıkçası biraz da hoşuma gitmişti dokunuşu.

"Mutlu, uyudun mu?" Beni kendi üstünde ileri geri oynattığı için nefeslenmeleri arasında zorla konuştu. Bense sadece tuhaf sesler çıkarmamaya ve nefes almaya odaklanmıştım.

Bu arada bedenimi azıcık aşağı kaydırmasıyla alt tarafima bir şeylerin baskı yapması bir oldu. Zaten zonklayan yer kasılmaya başlamıştı. Ellerimi yumruk yapıp alnımı göğsüne bastırdım. Bedenim hafiften titremeye başlamıştı.

"Mutlu. " titrememi hisseden adam endişeyle konuştu. Bense utançtan yüzümü kaldıramıyordum. Bedenimdeki bu duyguları ve tepkileri bir anlasam rahatlayacağım aslında. "Üşüdün mü?" Titrememi ona yormuştu. Üstünden kalkmak için çırpındım ancak kolunu belime sarıp kıpırdamama izin vermedi. Üstelik bir eli hala kalçamı yoğururken.

"B-been kalkk sam. " resmen kekelereyerek ve heceleri bir araya getiremeyerek konuştum. Mesut'un bedeni güldüğü için titremiş ve kayan bedenimi iyice üstüne çekmişti. Resmen kalp atışlarımızın bir birine karışmasını sağlamıştı. "Lütfen. Çok utanıyorum. " zaten dokunuşları yüzünden düşünmekte zorlanıyorum.

"Utanmana gerek yok. " çenemi tutup kaldırdı. Sanki yüzümün her zerresini görmek istiyormuş gibiydi. Bense çenesine bakmakla yetinmiştim. Gözlerine bakmaya utanıyorum. Hele ki dokunuşları ile titrerken. "Dudağını serbest bırak. Morartacaksın. " baş parmağı ile birbirine bastırdığım dudağımı okşadı. Bilinçsiz daha sıkı bastırdım. Ağzımdan çıkacak garip sesleri önlemeye çalışıyordum.

Kafamı iki yana olumsuz anlamda salladım. Mesut kalçamdaki elini arkadan bacak arama doğru ittirdi. Ya ben fazla kısayım ya da onun kolu fazla uzun. Kasılık gevşeyen kadınlığımda hissettiğim parmaklarla birlikte belim gerildi.

"Ahh. " kaçan inlemeye engel olamamıştım. Mesut'un nefesleri sesli bir hal almış ve kadınlığımdaki parmakları oynamamıştı. Öylece orada duruyordu. Sadece varlığını hissedebiliyordum.