Mutlu Mesut 🧵Tamamlandı🧶

🧵47🧶

Beğenmeyi ve satır aralarına yorum yapmayı unutmayın...

Sınır;
Beğeni:600
Yorum:200

Yorumlarda emoji, harf ve noktalama işareti bırakmayın lütfen. Bölümler bir günde dört bine ulasiyorsa

🧵Osman🧶

Gözlerim bizi izleyen komutana kaydı. Normalde tayin durumumuz söz konusu olduğu için göreve çıkmamamız gerekiyor ancak canımızı alan komutan itinayla bize zorluk çıkarıyordu.

"Benim emirlerime itiraz mı ediyorsun asker?" O kadar askerin arasında Sefer'e bağıran komutan yüzünden dişlerimi kıracak şekilde birbirine bastırdım. Yumruk olan ellerimin bile o an farkında değildim. "Sen kimsin?" Sefer korkudan donmuş yüzüyle kendisine bağıran komutana bakıyordu.

"Komutanım. " sesi kısık çıktığı için sustu. Birkaç askerin gülüşme seslerini duydum. Karşımdaki adam komutanımız olmasa şimdiye iflahını kesmiş olurdum.

"Mesut komutanın kesin emri var komutanım. İsterseniz albayımıza gidip sorabiliriz. " adamın öfkeli gözleri bana kaydı. Sefer'i hedeften aldığım için gelecek olanı rahatlıkla bekledim. Bana kayan ela gözleri yandan görebiliyordum. Onun için kendimi ortaya attığımı fark etmişti.

"Sen beni tehdit mi ediyorsun?" Cevap vermedim. Daha demin Sefer laf yiyerken gülenler şimdi sus pus olmuştu. Benim acımam yok biliyorlardı. Bana gözlerini dikerek bakan komutana aynı şekilde karşılık verdim.
"Sana diyorum. " demesiyle yüzümün yana savrulması bir oldu. Birkaç adım Sefer'e doğru atıp zorla ayakta kaldım. Yanan yanağım ve çınlayan kulağımla kafamı kaldırdım. Sefer'in bir şeyler dediğini duysamda ne dediğini anlamadım. O ara komutana kitlenip kalmıştım. Titreyen ellerimle derin nefesler aldım. Bir yanım gözümün döneceği kadar delirirken diğer yanım Sefer için sakin olmam gerektiğini söylüyordu.

"Yıkıl karşımdan. " kükreyen adama bakarken sırıttım. Normalde başıma ne gelirse gelsin ispiyonlamayı sevmem ancak bu defa kaşındı. Bulaştığı kişi ben değilim Sefer.

Dudaklarımdaki sırıtışla bölüğe girdim. Adımlarım direkt albayın odasına doğruydu. Koridoru dönmemle kolumdan tutulup durdurulmam bir oldu. Gözlerimin önüne korkuyla titreyen elalar geldi.

"Sakin ol. Oğlum adam manyak işte. Bir iki bağırır susar. " gözleri yanağıma kayınca korkuyla titreyen elalarının öfkeyle yanmaya başladığını bizzat gördüm. "Ecdadını siktiğim. " parmak ucuyla yanağıma dokunan Sefer'in yüzüne kitlenip kaldım. Dudakları ince bir çizgi halini aldı ve hırçınca gözlerime baktı. "Sen niye araya giriyorsun? İki laf işitecektim bitecekti. " sinirle bana çıkışmasını boş gözlerle izledim. Onun için yaptığımı göremeyecek kadar kör mü?

"Öyle gerekiyordu. " duygusuz sesimle duruldu. Öfkesini de korkusunu da kenara bırakıp kolumdaki elini çekti. Kaçamak bakışları yanağıma inip duruyordu.

"Albaya söyleyeceksin değil mi?" Yanağımı işaret etti. Yediğim dayağı söyleyeceğimi sanıyordu.

"O itin işine son verecekleri şeyleri ortaya sereceğim. " hala yanağıma dokunan parmakların varlığını hissediyordum. Sefer'in beyaz teni soğuktan kızarmış sarı saçları dağılmış ve birkaç tutamı yüzüne dökülmüştü.