Mutlu Mesut 🧵Tamamlandı🧶

🚫❌🧵53🧶🔞📛

Beğenmeyi ve satır aralarına yorum yapmayı unutmayın. Okuyucu fazla ancak yorum az. 🤧

.Hakan.

Tıklanan kapıyla birlikte Esra'nın etkisinden çıkıp birkaç adım geri gittim. İkimizde hala üniformalarla ortalıkta dolaşıyoruz.

"Gel. " istemsiz hazır ol vaziyeti aldım. İçeri gelen asker bana kısaca bakış atıp konuşmaya başladı.

"Komutanım, albayımın emri üzerine çarşıya inmeniz gerekiyor. Şu adreste teslim almanız gereken bir koli varmış. " elindeki katlanmış kağıdı Esra'ya doğru uzattı. Bu arada Esra başıyla onaylayıp çıkmasına izin verdi. Bense ne yapacağımı bilmeden ayakta dikiliyordum.

"Şimdi mi gitmen gerekiyor?" Kağıttaki yazıyı okurken başıyla onayladı. Uykusuzluktan gözlerim sızlasa da onunla gitme fikri cazip geldi. "Ben seni götürürüm. " katladığı kağıdı cebine koyup ayaklandı. Sanki göreve gidiyormuş gibi yüzü eski haline bürünmüştü.

"Olmaz. Günlerdir adam akıllı uyumadın, açsında. " gülümsememek için yüzümü kastım. Günlerdir beni umursamıyor sanarken aslında bunların farkındaymış. Gözü üstümdeymiş.

"İyiyim. Bırak seninle geleyim. Vakit geçirmiş oluruz. " hatta ikna edebilirsem belki bir kahve bile içebiliriz. Karargah ve görev harici dışarıda da onu görmek istiyorum. Esra'yı yakından tanımalıyım.

"Aracı hazır et geliyorum." Cümlesi emir gibi dursada ses tonu o kadar yumuşak çıktı ki rica ediyormuş gibiydi. Başımla onaylayıp odasından çıktım. Dudaklarımda engelleyemediğim gülümsemem ve uykusuzluktan kızaran gözlerle bölükten çıktım. Hala bizimkileri görememiş olduğum aklıma geldi. Ne Sefer ne de Osman beni karşılamaya gelmemişti. En azından Mesut abimin haberi olup beni karşılardı.

Arabayı alıp çalıştırır vaziyette bekledim. İçerisi ısınsın diye şimdiden çalıştırmıştım. Cama tıklanmasıyla irkilip hayal dünyamdan çıktım. Yatakhaneden Mehmet sırıtarak bana bakıyordu.

"Yav gardaşım sen nerdesin? Hepiniz bir anda dağıldınız. " kaşlarım derinden çatıldı.

"Geri geldim işte. Tek dağılan bendim geri gelince toplanmış olduk. " gözleri bize doğru gelen Esra komutana kayınca hızla konuştu.

"Yav sizinkiler tayin alıp gitti. Ondan bahsediyorum. Geriye sadece sen kaldın. " bu arada arabaya dinen komutanla konuşmamız son buldu ancak ben hala giden Mehmet'in ardından bakıyordum. Saniyeler içinde camımı kapatıp arabayı çalıştırdım.

Abim ve kardeşim dediğim insanlar gelmemi beklemeden beni bırakıp gitmişler miydi? Moralim yerle bir olurken aracı yola çıkardım. Bizim karargah dağda olduğu için çarşıya gelene kadar yokuş ineceğiz.

"Niye moralin bozuk?" Esra'nın meraklı sesiyle eş zamanlı olarak cebimde sakladığım sigaramı çıkarıp içinden dal aldım. Çakmağı bulamayınca sinirle parmaklarımı direksiyona sardım. Dudaklarımın arasındaki sigarayı bile unuttum. Hala duyduğum şeyi sindirmeye çalışıyorum.

Esra kendi çakmağıyla sigaramın ucunu ateşledi. Nefessiz kalmışım gibi hemen derin bir nefes çektim. Zehrin ciğerlerime indiğini hissedebiliyorum.