(Unicode)
"အယ် Baekhyun ဒီနေ့ရောသင်တန်းကနေ့တစ်ဝက်ပဲလား"
"အထဲမှာရှိလား"
"ဥက္ကဌလား ရှိပါတယ်၊ ဟို....."
ကျွီ!
သူမရဲ့စကားတောင်ဆုံးအောင်နားမထောင်ဘဲ Baekhyun ကဥက္ကဌအခန်းထဲကိုဝင်သွားသည်။မျက်နှာပြင်တစ်ခုလုံးနီရဲနေပြီး အသက်ရှူသံတွေလည်းပြင်းနေတာမို့ မကောင်းတာတစ်ခုခုဖြစ်လာတယ်ဆိုတာကို သူမခန့်မှန်းမိလိုက်ပါသည်။သူမအနေဖြင့် ပြဿနာကသေးပါစေလို့သာ ဆုတောင်းမိသည်။မဟုတ်ရင် Baekhyun ကိုဆို မျက်နှာတစ်ချက်တောင်အညှိုးမခံဘဲ သဲသဲလှုပ်ချစ်သည့် ဥက္ကဌဖြစ်သူနဲ့ကလွယ်မှာမဟုတ်။
:
ဂျောက်!
အခန်းတံခါးပိတ်သံကြောင့်မော့ကြည့်လိုက်တော့ သူ့ရဲ့တစ်ဦးတည်းသောလေးဖြစ်နေသည်။Chanyeol အံ့ဩသွားရပြီး
"Hyunလေး သင်တန်းကနေ့တစ်ဝက်ပဲလား"
"..............."
ပြန်မဖြေတဲ့ကလေးငယ်က သူ့ကိုသာမလှုပ်မယှက်ငေးစိုက်ကြည့်နေပြီး အသက်ရှူသံတွေလည်းပြင်းနေတာမို့ Chanyeol ထိုင်နေရာမှအလျင်စလိုထပြီး သူလေးအနားကိုပြေးသွားမိသည်။
"ဘာဖြစ်လို့တုန်း တစ်ခုခုဖြစ်လာတာလား"
မျက်နှာလေးရယ် လက်ကလေးတွေရယ်ကို စစ်ဆေးကြည့်ရှူပြီး Chanyeol မေးကြည့်ပေမယ့်လည်း ကလေးငယ်ကတုပ်တုပ်တောင်မလှုပ်။
"မောနေတာလား ကလေးလေး၊ လာ ကိုကိုတို့ထိုင်ကြမယ်"
ထိုအခါ သူ့လက်ထဲကနေအသာရုန်းထွက်သွားပြီး ကလေးငယ်က ဆိုဖာခုံမှာသွားထိုင်သည်။သူ့ကိုတစ်ခုခုများစိတ်ဆိုးနေတာလား။ဘာကိစ္စများလဲ။Hyunလေးရဲ့ဘေးနားမှာ Chanyeol အလျင်အမြန်သွားထိုင်လိုက်ပြီး လက်ကလေးနှစ်ဖက်ကိုသူ့လက်ထဲထည့်ကာဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်သည်။Chanyeol ကသာ မျက်လုံးချင်းဆုံအောင်လိုက်ကြည့်နေပေမယ့် Hyunလေးရဲ့အကြည့်တွေကတော့ ကြမ်းပြင်ဆီမှာသာ။
"ဘာဖြစ်လို့လဲ ကလေးရယ်၊ တစ်ခုခုဖြစ်လာတာလား၊ ဒါမှမဟုတ် ကိုကို့ကိုစိတ်ဆိုးနေတာလား၊ ကိုကိုဘာလုပ်ပေးရမလဲ ပြော Hyunလေး၊ ဒီလိုကြီးတော့မနေပါနဲ့ကွာ ကိုကိုစိတ်တွေပူလို့"
YOU ARE READING
Warm Love (Completed)
Fanfiction"ကို..ကို" "အင်း ကိုကိုလေ၊ Hyunလေးရဲ့ ကိုကို" "ကို..ကို" "အင္း ကိုကိုေလ၊ Hyunေလးရဲ႕ ကိုကို"
