,,Pamiętnik policjantki" tom 1

Przeprowadzka do nowego domu 🏡❤️

                              Rozdział 35
Już od kilku tygodni poszukiwaliśmy domu, takiego w zaciszu. Chcieliśmy mieszkać gdzieś daleko od zgiełku miasta, więc zapytałam mojej przyjaciółki, która zajmuje się sprzedażą nieruchomości czy mogłaby nam poszukać jakiegoś domu przy lasie albo trochę dalej od miasta. Chcieliśmy też, aby nie było to daleko od mojej firmy i pracy Karola, żebyśmy się nie spóźniali. Był ładny dom nie daleko i bardzo nam się podobał, więc stwierdziliśmy, że umówimy się, aby go obejrzeć. Spotkanie, aby obejrzeć dom, który nam się spodobał mieliśmy umówione na 25.09. Dzień później moją przyjaciółka ma urodziny. Spotkanie było zaplanowane na godzinę 15, a my wyjechaliśmy trochę wcześniej, żeby zawieźć dzieci do mojej mamy. Pojechaliśmy pod miejsce, w którym był dom, który mieliśmy obejrzeć i akurat w tym samym czasie przyjechała też dziewczyna, dosyć młoda jak na tą pracę. Dom znajdował się w dobrym miejscu, czyli w takim jakim my sobie wymarzyliśmy. Był on piękny zdała od miejskiego zgiełku i tu była taka cisza, że aż nie chciała się z niego wychodzić. W tym domu panował również spokój, czyli to o co nam najbardziej chodziło. Dziewczyna, która pokazywała nam cały dom miała na imię Joanna. Zapytaliśmy o cenę i nie była ona za wysoka i dom był piękny, ale również miał spore podwórko i ogródek, w którym mogłabym zrobić kilka sporych grządek i posadzić na niej jakieś nasionka, a byłyby to na pewno nasiona marchewki i jeszcze inne. Zawsze w swoim ogródku chciałam mieć pomidory, więc teraz mogłabym je śmiało tu mieć. Asia powiedziała, że teraz musi zapaść najważniejsza decyzja, a brzmiała ona:
,,czy kupujemy ten dom i ustalamy szczegóły czy rozglądamy się z innym". My decyzję przedyskutowaliśmy już wcześniej, a powiedzieliśmy sobie, że jeżeli nam się spodoba ten dom to go kupujemy. Nam się spodobał ten dom, więc stwierdziliśmy, że go kupujemy. Zostało tylko jeszcze uzgodnić takie szczegóły jak, np. kiedy mogą wejść robotnicy i zacząć budowę i kiedy możemy już robić projekt. Dom już został przez nas kupiony i powiedziano nam, że możemy zacząć plany, bo trzeba było wstawić nowe meble, a chcieliśmy by pomogła nam w tym projektantka wnętrz, a na zewnątrz, zaczęliśmy od tego, aby zasadzić trawę. Moja koleżanka z podstawówki zajmowała się projektowaniem wnętrz i też potrafiła pięknie urządzić dom na zewnątrz, więc poprosiliśmy ją o pomoc. Na 27.09 mieliśmy umówione spotkanie właśnie z moją koleżanką z czasów podstawówki, aby zobaczyć kilka projektów i też planować co gdzie będzie. W domu, który kupiliśmy były panele, które nie za bardzo nam się podobały, więc je wymieniamy na takie, jakie nam się będą podobać. Panowie, którzy pomagali nam przy remoncie mogli już po kilku tygodniach zacząć pracować. Po kilku tygodniach dopiero mogli, bo wtedy dopiero przyszły wszystkie meble, które wybraliśmy, barierki, dywany i panele na podłogę. Na zewnątrz mieliśmy zrobić altankę i wybraliśmy taki ładny projekt altanki i nam bardzo się podobał. Nasz ogród był duży, więc zostało miejsce na różne sadzonki i chcieliśmy zasadzić też drzewko, które dawało by trochę cienia w lato, a teraz to i tak robiło się chłodniej, więc teraz nie sadziliśmy naszego drzewka. Zasadzenie drzewka było w planach dopiero na wiosnę, gdy już cały domu będzie gotowy, aby się do niego wprowadzić. Dostaliśmy też informację, że być może uda się, aby dom był gotowy na zimę lub wiosnę, więc może to będą pierwsze święta w nowym domu. W starym domu jeszcze mieszkaliśmy, bo inaczej zostalibyśmy bez dachu nad głową. Dziewczynki zobaczyły też swój nowy dom nie długo po tym jak zaczęliśmy go remontować w środku i robić pare rzeczy wkoło domu. 26.09 zrobiłam też niespodziankę urodzinową mojej przyjaciółce, a była on w jej domu. Przyszli na imprezę wszyscy jej znajomi, a wcześniej ktoś musiał zabrać ją z domu, abym ja mogła udekorować jej dom na imprezę niespodziankę, a o to poprosiłam ją jej koleżankę ze studiów- Kasię. Byliśmy już ciekawi ostatecznych efektów naszego nowego domu i nie mogliśmy się doczekać aż w końcu się do niego wprowadzimy.