ORMANTİK MAFYA

14. Bölüm

GÜNEŞ

Araf hala bir şey söylemedi. Aras 'ın böyle sözler söyleyebileceğini tahmin etmiyordu sanırım. Ben de çok şaşkınım. Araf sıkıntıyla nefes verdi.

''Peki abicim. Söyle bakalım ne yapmak istersin? '' Aras abisinin kucağına atladı ve onu öpmeye başladı.

''Canım abim. Seni çok seviyorum. ''

''Ben de seni Aras. Hadi bakalım. Başka neye binmek istersin. '' Aras düşünür gibi yaptı ve atlı karıncayı göstererek ''Ona binelim. '' dedi.

''Tamam. '' dedi Araf ve kucağında Aras 'la beraber atlı karıncaya doğru ilerlediler. En iyisi ben artık rahatsız etmiyim. Arkamı döndüm gidiyorken ''Nereye Güneş? Sen de gelsene. '' dedi Araf. Beni mi çağırıyor? Araf 'a döndüm ve ''Şey.. '' dedim.

''Hadi Güneş. '' dedi Aras. Gülümsedim.

''Peki. ''

''Yaşasın! İzin verdiğin için teşekkür ederim abi. Sen de abimi kırmayıp geldiğin için teşekkür ederim Güneş. İkinizi de çok seviyorum. '' dedi Aras sevinçle.

''Hayır, ben Aras 'ı kırmama- '' Araf sözümü kesip ''Hadi Güneş. '' dedi. Araf 'ın nazikliği de bu kadar.

Güle güle nazik Araf...

Hoşgeldin öküz Araf...

''Ee şimdi ne yapıyoruz? Atlı karıncaya mı bineceğiz? '' dedim.

''Evet ama sizde bineceksiniz. '' dedi Aras.

Araf itiraz etmek için tam ağzını açıyordu ki onu bakışlarımla susturdum. Vay be... Bunu ben mi yaptım?

''Sen istersin de biz binmez miyiz? '' dedim.

''Değil mi Araf? '' diye ekledim.

"Şu düştüğüm hallere bak! Tanıdık biri görse bütün itibarım yerle bir olacak. " diye homurdanıyordu.

"İtibarın kardeşinden önemli mi? " 

"Hiçbir şey Aras'tan kıymetli değil. " Cevabıyla gülümsedim.

"O zaman önce atlı karıncaya biniliyor. Öyle değil mi Araf?"

''Hı hı. '' diye bir şeyler söyledi. Olsun. En azından itiraz etmedi. Hep beraber atlı karıncaya bindik. Aras önde, ben sağ tarafta, Araf ise sol tarafa bindi. Daha sonra Aras ve benim isteğimiz üzere çarpışan arabalara bindik. Tabi ki Araf zorluk çıkardı ama ikna etmeyi başardım. Aras 'la ben aynı arabaya bindik. Araf 'ta başka arabaya bindi. Tabi binmeden önce beni uyarmayı da ihmal etmedi. Neymiş Aras 'a dikkat edecekmişim. O demeseydi sanki dikkat etmeyecektim.

Bizim arabaya hızlı vuranlara Araf bağırıyordu. Zaten çarpışan arabaların olayı bu değil mi? Bağırması saçma.

Çarpışan arabadan indikten sonra Aras dondurma istedi. Araf 'ta bize dondurma almaya gitti.

Araf gelince ''Artık eve gitsek olur mu? '' dedim.

''Neden? Eğlenmiyor musun? '' dedi Araf.

''Tabi ki eğleniyorum. Ama annem merak eder. ''

''Tamam o zaman. Gidelim. '' Hemen kabul etmesini beklemiyordum. Her annemle ilgili bir şey dediğimde hemen kabul ediyor. Garip.

''Ben giderim siz eğlenmenize bakın. '' dedim.

''Hayır, ben bırakacağım. Bugünlük bu kadar eğlence yeter. Değil mi Aras? ''