ORMANTİK MAFYA

61. Bölüm

Multimedia Eslem'in gelinliği.

GÜNEŞ

"Anne valla yeter. Gelmez olaydım. Gideceğim şimdi. Torun diye yedin bitirdin beni. Ne torunu? Ben daha okuyacağım. "

"Araf oğlum da mı istemiyor? Bu yüzden mi okulu bahane ediyorsun? "

"Asıl en çok o istiyor. Ama ben istemiyorum. Beni neden anlamak istemiyorsunuz? Ben daha gencim. Çocuk doğurup hayatımı karartmak istemiyorum. Şu saçma mevzuyu kapatalım artık. Şimdi Araf gelecek. Adamın aklına bebek sokma. Sonra dilinden kurtulamıyorum. " Kapı çaldı.

"Hatta geldi. " Mutfaktan çıktım ve kapıyı açtım.

"Hoş geldin Araf. Anneme selam ver sonra çıkarız. " Eve girdi. Beraber mutfağa yöneldik.

"Merhaba anne. " Annem gülümsedi.

"Biz de senden konuşuyorduk oğlum. " Anne ya!

"Ne diyordunuz? "

Uyaran bakışlarımı umursamadan konuşmaya başladı annem.

"Torun isterim diyordum. Güneş'te ben istemem diye tutturuyor. Şu kızı bir ikna ette bana bir torun versin. " Araf'ın bakışları beni buldu. Sırıtıyordu.

"Sen hiç merak etme anne. Güneş bende. " Kaşlarım havaya kalktı. O nasıl olacakmış?

"Kızlar alış veriş merkezindeymiş. Seni bekliyorlar. Hadi karıcığım. " Annemle kısa bir vedalaşmanın ardından arabaya bindik. Gözlerimi kısmış Araf'a bakıyordum.

"Acaba benim iznim olmadan çocuk yapmayı nasıl planlıyorsun sevgili kocacığım? " Pis pis sırıtmaya başladı.

"O da bana kalsın. " Hah! Sen çok beklersin. Yok çocuk mocuk. Kısa yolculuğun ardından alış veriş merkezine gelmiştik.

''Çok dolanmayın. Hemen işinizi halledin. '' Kocamın yanağından öptüm.

''Tamam canım. '' Arabadan indim. Çantamda telefonumu bulmaya çalışıyorken hızlı adımlarla da yürüyordum. O sırada biri sertçe bana çarpmıştı. Çüş! Omzum çıktı. Çarpan kişiyi görmemle dilim tutuldu.

''Özür diler... Güneş? '' Ben konuşmayınca daha doğrusu şaşkınlıktan konuşamayınca devam etti.

''İyi misin? '' Başımı onaylar anlamda salladım. Ceyhun'u görmeyi beklemediğim için fazlasıyla şaşırmıştım. Bakışları yüzük olan parmağıma kayınca kaşları havaya kalktı.

''Evlendin mi? '' Kendimden emin bir şekilde Ceyhun'a baktım.

''Evet, evlendim. '' Belimde hissettiğim elle yerimden sıçradım.

''Karıcığım. '' Araf?

''Ah, demek Güneş'in eşi sensin. Hayırlı olsun. '' Araf beni kendine çekti. Sırıtmamak için kendimi tutuyordum. Kıskanç kocam benim. Ceyhun'un yanına sarışın güzel bir kız geldi ve elini tuttu. Bana baktı.

''Merhaba. Ben Ceyhun'un sevgilisi Zeynep. '' Sevgilisi? Demek kendine sevgili yapmış.

''Memnun oldum. Ben de Ceyhun'un okuldan arkadaşı Güneş." Araf'ı gösterdim. "Eşim.. Kusura bakmayın acelemiz var. İyi günler '' dedikten sonra Araf'ın elinden tuttum ve seri hareketlerle yanlarından uzaklaştım. Ceyhun'la karşılaşmak zorunda mıydım? Ha birde sevgilisini de gördüm tam oldu. Başımı olumsuzca iki yana salladım. Ne yaparlarsa yapsınlar. Ceyhun beni zerre kadar ilgilendirmiyor. Düşüncelerimden sıyrılmama Araf'ın sesi yardımcı oldu.