ORMANTİK MAFYA

38. Bölüm "Sen benim kalbimsin"

Bölümü sila8700 ve bengisewal adlı kullanıcılara ithaf ediyoruz.

RÜYA

"Ne gerek var alış verişe? Dolapta ne bulduysam giyerim. Fazla telaş yapıyorsunuz. "

Gözlerimi devirirken emniyet kemerinin izin verdiği kadar arkaya baktığımda konuşmaya başladım.

"Ay Masal! Duyan da seni değil, bizi isteyecekler sanır. Dolapta bulduğunu giymeye kalkışsan pantolon-tişört giyip, öyle çıkarsın görücülerin karşısına."

Masal gözlerini devirirken kollarını göğsünde birleştirdi

"Görücü mü? Görücü mü kaldı Rüya? Ayrıca görücü dediğin de sizsiniz farkındaysan. "

"Hayatta kaç kere istemen olacak Masal? Onu bunu anlamam! Alış verişe gidilecek işte o kadar. "

"Seni mi isteyecekler Rüya? Masal'dan çok sen ve Vuslat heyecan yapıyorsunuz. " dedi arabayı süren Mirza.

"Tabii heyecan yapacağız. Kardeşim evlenecek. "

"Tamam Rüya. Şimdiden başımı ağrıttın. Vuslat da gelince iyice beni deli edeceksiniz. Ben de insanım. "

"Ama alış veriş-"

"Kardeşim tamam. İstediğiniz alış veriş olsun. Gideriz." dedi Masal bıkkınlıkla.

Masal'a karşı kazandığım zaferle gülümserken önüme döndüğümde Mirza'nın bakışlarını yakalayınca "Bir şey mi oldu?" diye sordum.

Başını olumsuz anlamda salladı. "Sadece öyle gülme. Ben de kalp var, kalp. "

"Bende de kalp var. Herkesten olan bir şey. Kalp olmadan yaşayamazsın ki. " dedim kaşlarım havada.

"Çocuk üstü kapalı romantizm yapıyor bizimki saf saf konuşuyor. " dedi Masal.

"Ay sen az önce romantiklik mi yaptın? " dedim neşeyle.

Mirza elini iki yana salladı. "Tamam hatun. Sen devam et. Yok bir şey. "

Dudaklarımı büzerken önüme döndüm.

Yarın akşam Masal'ı sonunda isteyecektik ama Masal'ın yarın için giyecek düzgün bir kıyafeti yoktu. Tabii ona kalsa kendince bir şeyler giyerdi ama biz izin verir miyiz? Elbette hayır. Bugün alış verişe çıkmaya karar verdiğimiz için Vuslat ablayı da almak için şirkete gidiyorduk. Mirza'da peşimizi bırakmamıştı. Neymiş? Kısa şeyler almayalım diye başımızda duracakmış. Klasik Mirza.

Şirkete geldiğimizde hemencecik Vuslat ablanın odasına girmiştik.

Vuslat abla koltuğunda oturuyor, abim de hemen yanında önündeki bilgisayardan bir şeyler yapıyordu.

Bizi fark eden Vuslat abla gözlerini bilgisayardan çekip, bize çevirdiğinde gözleri parlarken gülümsedi.

"Hoş geldiniz. "

"Hoş bulduk." dedim neşeyle, masaya doğru ilerlerken.

Abim de bize baktığında Masal'ı görünce gözleri ışıl ışıl olurken bize doğru birkaç adım atmıştı.

"Hoş geldiniz. "

Abimin boynuna atlayıp, ona sarıldıktan sonra Vuslat ablanın tarafına geçerken abim ve Mirza erkeklere has olan selamlaşmalarını yaptıklarında abim, Masal'a sıkıca sarılmıştı.

"Alış veriş için geldiniz değil mi? Ay kurtarın beni buradan! Zaten işleri karıştırmışım, Ömür sağ olsun yardım ediyor. " dedi Vuslat abla.