ORMANTİK MAFYA

40. Bölüm

GÜNEŞ

"Kızım şu telefona bak. " Ellerimle kulaklarıma baskı uygulayarak annemin ve telefonun sesini duymamaya çalışıyordum. Bugün dersim olmadığı için akşama kadar uyumayı planlayan beni sabahın köründe kim arar?

Israrla çalmaya devam eden telefonu sinirle komidinin üzerinden aldım ve kim olduğuna bakmadan açtım.

"Sabahın köründe ne arıyorsun? "

"Bana mı dedin? " Beni arayan kişinin Araf olmaması için dua ediyordum.

"Aa, sen misin Araf? Rüyanda beni mi gördün? Sabah sabah neden arıyorsun? "

"Sana meraklı değilim Güneş. Bana gelebilir misin diyecektim? "

"Senden emir kipi bekliyordum. Seçenek hakkım olunca bir şaşırdım. Dur şokunu atlatayım ben sana döneceğim. "

"Güneş! Sabah sabah hiç çekilmiyorsun. Çok istiyorsan peki. Hemen evime geliyorsun. " Dıt... Dıt...

Adamı ne sinirlendiriyorsun Güneş? Ne güzel öküzlüğü bırakıyordu.

O da beni sabahın köründe aramasaydı.

İç sesimle kavgaya doyum olmuyor ama acelem var.

Odamdan çıktım ve kahvaltı masasına oturdum.

"Günaydın. " dedim anne ve babama.

"Seni kimse bu saatte uyandıramazdı. Hayrola? " Öküzlerin istilasına uğradım babacığım.

"Arkadaşım aradı da oraya gideceğim. " dedim kahvaltımı ederken.

"Kim aradı kuzum? " Şimdi söylesem bir dert söylemesem bir dert. Araf'ı seviyorlar ama sürekli olarakta ona gitmeme ne tepki verirler bilemiyorum.

"Hani Aras vardı ya anneciğim. İşte beni çok istiyormuş bende çocuğu kırmayayım bir gideyim dedim. "

"Yani Araf'a gideceksin. " dedi babam.

"Evet, ama ben Aras'la oynayacağım baba. Hem sen Araf'ı sevmedin mi? Dışarıdan pek bir sevmişe benziyordun. "

"Ama bu Araf'ın erkek olduğu gerçeğini değiştirmiyor. "

"Pes baba ya. Biliyorsunuz Aras' ın anne ve babası yok. Çocuk mutlu olsun diye isteklerini yapmaya, onu mutlu etmeye çalışıyorum. Ama sizin şu yaptığınıza bakın. Siz bana güvenmiyor musunuz? "

"Babana sesini yükseltme Güneş. Ayrıca sana güveniyoruz. Bu da nereden çıktı? "

Bir şey söylemeden sustum. Yok yere onları kırmak istemiyorum. Sanki bir şey yapıyoruz. Babam ve annem bu tür şeylere alışkın olmadıkları için böyle yapıyorlar, biliyorum. Ama gitme nedenimi açıklıyordum, daha ne yapayım?

Dolaptan kot pantolon ve gömlek çıkartıp giydim. Aynanın karşına geçtim. Saçlarımı taradım ve tepeden topladım. Ayağıma spor ayakkabılarımı giydim. Çantamın içine telefonumu ve bir miktar paramı koyup odamdan çıktım.

"Kızım nereye? " dedi annem.

"Söylemiştim. " dedim ve evden çıktım.

Taksi çevirip adresi söyledim. Annem ve babama karşı çıkmak istemiyorum. Ama onlarda böyle yapmasın. Neyse, bir sorun çıkarsa Araf konuşur. Sürekli beni değil de Araf'ı dinliyorlar zaten.

Evin önüne gelince ücreti ödeyip taksiden indim.

Büyük kapıdan geçtim. Küçük kapıya gelince zili çaldım.
Araf kapıyı açtı ve Aras' la dışarı çıktılar.