REWRITE : Lets escape the reality

Chapter 19 part 2

Chapter 19 part 2

Nathaniel POV

Habang kinakausap ko si Ataparag ay nalaman ko na hindi nya parin nakakalimutan ang pagiging halimaw nya pero hindi na dapat ako nagugulat dahil nasabi na rin ito ni Nyabu.

Ewan, siguro nagduda lang ako kay Nyabu o ayoko lang talagang tangapin na may natitira sa kanyang pagkatakam sa laman ng tao.

Hindi ko alam kung tama lang ba ito pero alam ko na masama ito lalo na sa mga taong makakasalamuha nya pa sa hinaharap.

" Nabangit na saakin ni Nyabu ang tungkol sa kasunduan nyo ni Sei kaya nag aalala lang ako na baka masira mo ang tiwala nya." Sambit ko rito.

" Huh? Nabangit sayo ni Nyabu? Pero hindi ko naman sinasabi sa kanya ang tungkol sa kasunduan namin ng kamahalan." Pagtataka nito.

Masyadong komplikado ang bagay na iyon at malamang hindi nya rin alam na nasa tabi nya si Nyabu at toto para patayin sya kung sakali na malabag nya ang kasunduan.

Nakakalungkot isipin ang kanikang sitwasyon gayung sa nakikita ko ay para na silang magkakapatid sa kanilang team.

" Hindi na mahalaga iyon, ang gusto kong malaman ngayon ay kung bakit mo ako sinusubukan kainin kahit na nasa tamang pag iisip ka nung gabi." 

Bigla itong nag panik at itinangi ang pagpatay saakin nung gabi at sinabing epekto lang ng pagkatakam nya sa laman ang nagawa nya.

" Alam mo kasi napaka bango para saaming mga halimaw ang laman ng tao lalo na ang sayo." Sambit saakin nito.

" Lalo na saakin?" 

Ipinaliwanag nya na may kung anong espesyal saakin at ibang iba ang amoy ng laman ko kesa sa ibang tao kaya naman tuwing gabi kung kelan mahina ang kapangyarihan ng crimson item ay hindi nya maiwasang hindi maakit dito.

Binangit nya na nagkakaroon sya ng pagkatakam na halos nagpapatibok sa puso nya ng mabilis at mawala sa katinunan.

Hinawakan nya bigla ang mga kamay ko habang ipinapaliwanag na naaamoy nya ang napakasarap na karne at sariwang dugo sa katawan ko at lalo syang ginaganahan kapag nahahawakan ako.

Kitang kita ko ang kislap ng mga mata nya at halos maglaway sya habang sinasabi na napaka bihira ang makakain ng karne na tulad ng saakin at gustong gusto nya itong tikman kahit kunti.

" Kaya mister nathaniel pwede ba kahit isang daliri mo lang ay ibigay mo saakin." Sambit nito habang dinidikit ang mga kamay ko sa pisngi nya.

Dahil sa pagkabahala ay napahawi na lang ako sa kanya at unti unting lumalayo dahil mukhang nababaliw na sya dahil sa pagkatakam sa karne ko.

" Syempre hindi pwede." 

Bigla itong yumuko at nalungkot na parang nangungunsensya pa habang sinasabi na wala syang tanging hiling saakin kundi ang laman ko lang.

" Pwede ba wag kang magbiro ng ganyan." Sambit ko.

Bumuntong hininga ito at tumigil sa pangungulit saakin.

" Inaasahan ko na hindi mo ako pagbibigyan pero ok lang ayoko rin naman din na masira ko ang kasunduan ko sa kamahalan." Sambit nya.