Chapter - 11 (ရုပ်ပြကာတွန်း)
ရွှမ်းလင်သည် အိတ်ထဲမှရုပ်ပြစာအုပ်အား
ထုတ်ကာ ကျန်းချန်အတွက် ခပ်တိုးတိုး
လေးဖတ်ပြနေသည်။
ရွှမ်းလင်သည် သူ၏သာယာလှသောအသံ
ဖြင့် ဖတ်ပြနေသည်ကို အနီးအနားရှိသူများ
ရွှမ်းလင်၏ အဘွားသည် ရှေးရိုးပုံပြင်များ
အား နှံ့နှံ့စပ်စပ်ပြောတတ်သူတဦးဖြစ်
နားဝင်ချိုအောင်ပြောတတ်ခြင်းဖြစ်သည်။
ပြောသမျှအားခေါင်းထောင်ကာနားဆင်
နေသည်။
ကျန်းချန် : “မမ အသံအကျယ်ကြီးပြောပါ့လား? သူများ
တွေလည်းနားထောင်နေတယ်လေ”
မျက်နှာချင်းဆိုင် အဒေါ်ကြီးကလည်းဝင်
ထောက်ခံသည်။
“ဟုတ်တယ် သမီးရယ် အဒေါ်တို့လဲနား
သည်လိုနှင့် ကျန်းရွှမ်းလင်သည် ရထား
သွားသည်။
အားကြည့်ကာ “ တချို့ကျလဲ အိပ်နေတာဆို
တော့လေ အသံအကျယ်ကြီးပြောတာ မကောင်းဘူးထင်တယ်” ဟုပြောလိုက်
သည်။
ထိုအခါ မျက်နှာချင်းဆိုင် စုံတွဲမှ ရွှမ်း
လင်တို့လေးယောက်အားကြည့်ကာပြော
သည်။
တွေထင်တယ် ဘေးနားကကလေးတွေက
လည်းချစ်စရာလေးတွေ”
ထို့နောက်ကျန်းချန်ကိုလက်ညှိုးထိုးပြကာ
လေးကကျသူနဲ့တူတယ်” ဟုပြောလေ
သည်။
“ဒါနဲ့ မိန်းကလေးကငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့
ကလေးနှယောက်တောင်ရနေပါပြီကော”
ချီယွမ် : “ သူက သားအမေမဟုတ်ဘူး”
အဒေါ်ကြီး : “ အော် ထင်တော့ထင်သားပဲ
အဒေါ့်မှာသားလေးတယောက်ရှိတယ်
သူကစစ်သား……….”
ထိုအချိန်တွင် ရထားခဏနားသောကြောင့် ချီဟန်သည်ရုတ်တရက်
ထကာ ဝယ်စရာရှိတာသွားဝယ်ခဲ့သည်။
ထို့ကြောင့် ရွှမ်းလင်သည် ကလေးနှ
ထားရသည်။
သူ့အမအိတ်ထဲရှိပုံပြောစာအုပ်အားယူကြည့်
လိုက်သည်။
ထိုအခါ ချီယွမ်က လုယူလိုက်သည်။ထို့
ကြောင့် ရွှမ်းလင်က ကျန်းချန်အား
စာအုပ်အသစ်ပေးလိုက်ပြန်သည်။
သောအခါ ချက်ချင်းပင် ကျန်းချန်ဆီမှ
ဘာမှမပြောပေ။
ချီယွမ်သည်စာဖတ်နေရင်း ရွှမ်းလင်ဆီမှ
အမွှေးနံ့ကိုသဘောတကျနမ်းရှုံ့နေသည်။
ရွှမ်းလင်သည် လူထုအသုံးပြုသည့် သယ်
ကိုယ်တိုင်လုပ်ထားသည့် အမွှေးဆပ်ပြာ
သုံးထားခြင်းဖြစ်သည်။
စိတ်လိုလက်ရနမ်းရှုံ့ပြီးနောက် ချီယွမ်သည်
မာနကြီးစွာတွန်းထုတ်လိုက်သည်။
“ဒါ မိထွေးတွေရဲ့အနံ့များလား???” ဟုလည်းတွေးနေမိသည်။
ခဏကြာသောအခါ ချီဟန်သည် အထုပ်ကြီး
ထဲတွင် နို့ပေါင်မုန့်၊နွားနို့နှင့်တခြားမုန့်
များပါသည်။
ရွှမ်းလင်သည် ချီဟန်အားကျေးဇူးတင်
လိုက်ကာ ကျန်းချန်နှင့်တယောက်တဝက်
ချီယွမ်မှာမူ ရွှမ်းလင်ခွင့်ကျွေးသော်လည်း
မစားပေ။
သူမသည် ဒီကလေး၏ပုံစံအား ရိပ်မိသလို
ရှိနေပြီဖြစ်သည်။
သူသည် သူ့အားလာကျွေးလျှင်လုံးဝမစား။
သူ့မုန့်အား တခြားသူများကိုကျွေးမည်
ဆိုလျှင်တော့လုံးဝမကြိုက်။
တနည်းပြောရလျှင် သူ့အပိုင်အားသူများ
တွေအားမပေးချင်ပေ။
ထို့ကြောင့် ရွှမ်းလင်သည် သူတို့လေး
ယောက် မိသားစုအဖြစ်တအိမ်ထဲတူတူနေ
သောအခါ ဘယ်လိုများဖြစ်ကြမလဲဟု
တွေးနေမိသည်။
(ဆက်ရန်)
