Loving A Brokenhearted Man [Completed]

Chapter 49

Warning.

Loving again twice can make the mistakes right. Pwede mong baguhin ulit ang ginawa mong mali. Maaari mo pa itong ituwid upang mapatawad kang muli.

"You said that I can comeback to you whenever I'm not a brokenhearted anymore." panimula niya. "But how will I go to you when I don't know where do you live?"

Nakikinig lang ako sa sinasabi niya. Nang makaupo ako kanina ay halos hindi na niya ako pakawalan. Sobrang higpit ng yakap niya, at puno iyon ng pagmamahal, at ramdam ko rin ang lungkot.

"I fixed myself just for you to comeback pero hindi ka bumalik." bumaling siya sa'kin. "Akala ko ay iniwan mo na talaga ako."

"Hindi, kailangan ko lang maghilom nun. Kailangan ko lang magpahinga." sagot ko. Hinawakan ko ang pisngi niya at napapikit naman siya rito. "Babalik at babalik ako sa'yo, Trane."

"I'm so happy to have you. I'm so lucky to love you and I'm so grateful for having you in my life." aniya.

Halos mapunit ang bibig ko dahil sa pagngiti.

"Let's go back together."

Napatingin naman ako sa sinabi niya at naibalik lang ulit 'yon sa dagat. Malakas ang hampas ng alon at maganda iyon pakinggan. It's true that waves can heal.

"But this time, I'll be the one who will court you. I love you, Leisha."

I pouted. Bakit parang ang bilis niya?

"S-Sigurado ka ba?" nauutal kong tanong. "Sigurado ka bang handa ka na ulit magmahal?"

"I've waited you for almost 6 years, kailan pa ba ako magiging sigurado?" sagot niya pa na ikinangiti ko.

"Let me court you, kitten." aniya.

Ngumiti lang ako at tumango.

Minsan may mga bagay na kailangan nating i-let go para mgahilom tayo, baguhin ang sarili at maging matatag pa sa mga darating na araw.

Having him now besides me, make me feel at ease. Matagal kong hinintay ang pagkakataon na 'to. Natutuwa ako dahil nakayanan niya. Nabuo niyang muli ang sarili niya ng wala ako sa tabi niya.

Pinakilala niya akong muli sa mga magulang niya at nakakatuwa dahil welcome na welcome pa rin ako katulad ng dati. Mabait pa rin sa'kin ang pamilya niya.

There's Kleo and Kiev standing right in front of me. Sobra akong natutuwa. Naluluha ako habang tinitignan sila. Matagal na panahon ko rin sila hindi nakita.

"Ate.." usal ni Kiev. Unti-unti akong napangiti. Ang tangkad na niya, mas naging fine ang pangangatawan niya. He's now 21 years old.

Grabe, dati abot ko pa 'yang buhok niya pero ngayon mukhang kailangan ko pa itaas ang mga paa ko para maabot lang siya.

"Namiss ka namin, Leisha." He said. Lumapit sila sa'kin at yumakap.

"N-Namiss ko rin kayo," umiiyak kong saad.

Natawa naman ako nang ilayo sila sa'kin ni Trane. "Trane naman,"

"Ako ba hindi mo namiss? Ako lang dapat ang kayakap mo ngayon." aniya, masama pa ang mukha.

Lumapit ako sa kaniya at humawak sa braso niya. "Ikaw ang pinaka na-miss ko sa lahat." I smiled.

Pagkatapos kong makausap sina Kleo at Kiev ay gusto pa niya sanang dalhin ako kila Persley. Ang sabi ko naman ay nakita ko na sila kahapon. Kaya hindi ko alam kung bakit dinala niya ako rito. Sa dati naming bahay.

"Daron, Dad and Leonel are friends before." panimula niya. "Sinabi sa'kin ni Dad na ang Daddy mo ang pinakamatalik niyang kaibigan. Noon pa man ay nangako na sila sa isa't-isa na sabay silang aangat. Mayaman ang pamilya ni Dad kaya hindi 'yun matanggap ng Daddy mo."

Naglakad siya papasok kaya sumunod na lang ako. Marumi na ang bahay na 'to. The house that we used to play. The house that full of memories. Dati lang masaya kaming naglalaro na kumpleto ang pamilya. Ngayon ay... abandunado na 'to. Walang nangalaga.

"Sa taas ng pride ni Leonel, ayaw niyang magpatulong kay Dad. Gusto niya, siya mismo ang mas mataas kung sakali man. Kaya mas kumampi siya kay Daron."

Kaya gano'n na lang ang galit ni Dad kapag napag-uusapan ang mga Villaquer. He always think that Villaquer is an enemy.

"Later on, he found out that you guys are really not his daughters. Hindi niya kayo anak kaya ginamit na lang niya kayo para magkaroon ng pera. He got mad on your Mom that day. Naroon ako dahil kasal 'yon ng Ate mo."

Tuloy-tuloy lang ang pagk-kwento niya. Wala naman akong reklamo dahil gusto ko rin naman malaman ang lahat.

Sinabi niya na nagkagulo no'n dahil sa kanila, ang mga Villaquer. Hindi siya tinulungan ng Daddy niya dahil alam nito na hinding-hindi rin naman papayag si Daddy na magpakasal siya kay Ate.

Should I be thankful at him?

Ikinwento niya rin na habang wala ako sa tabi niya ay hindi ako nawawala sa isip niya. He always thinking of me. He always thinking about the past. About us.

Trane and I decided to go home, not their home but my home. Dinala ko siya sa bahay ko. Wala naman siguro siyang pinagkakaabalahan sa bahay nila. Ang lahat ng ginawa niya lang ay ang hinatayin ako. Ang hintayin na bumalik sa kaniya.

"Can I h-hug you?"

He's really asking for my permission?

Matapos kong patuyuin ang buhok ko ay naupo ako sa kama at inunat ko ang kamay ko para salubungin ang yakap niya. Nang mayakap niya ako ay kaagad niyang isiniksik ang ulo sa leeg ko. Narinig ko pa ang pagsinghot niya rito.

"I missed you so much." he whispered.

I closed my eyes and feel his hug. A warm and tight one.

Inilayo niya ang sarili at tumitig sa'kin. Lahat ng parte ng mukha ko ay tinignan niya.

"I missed this, I missed that we were close to each other like this before." usal niya. Hinawakan niya ang pisngi ko. "I love you, Leisha."

"I love you too Trane."

As we exchange our iloveyou's, he immediately pressed his lips on mine. He grabbed my cheek at napahawak naman ako sa braso niya. Naramdaman ko kaagad ang kamay niyang nasa likod ng buhok ko habang marahang hinihimas ito.

He slowly made me lie down and lay on top of me. I even heard him call me.

"Uhhm.." I moaned.

His kiss went down my chin to my neck and to my chest. Nanatili ito roon. I gasped when he sucked on it.

"Trane.." pagtawag ko sa pangalan niya. Napapikit ako dahil sa ginagawa niya.

He stopped for a moment and took off his shirt. Nagpatuloy siya sa paghalik sa'kin and I was making little noises.

I gasped when he removed the tie of the bathrobe that I am wearing. He stared at my body.

"I love you." he whispered and kissed me again.

I love you too, Trane. I will love you as much as I can. Mamahalin kita hanggang sa pagtanda natin. I promise I will never leave you again. Let's live a happy life, that's all I want as well as having a family with you.