[Unicode]
မြောက်နန်းဆောင်ရဲ့မုဒ်ဝပေါက်မှာဂျိုဆွန်းပြည်ရဲ့မင်းကြီးရပ်စောင့်တော်မူနေရသည်။ အကြောင်းကတော့ မိဖုရားမင်ရာကားစိတ်ဆိုးတော်မူနေခြင်းပင်။အဆောင်ပေါက်ဝရှေ့မှာ ပျားပိတုန်းလိုတဝဲဝဲလည်ဖြစ်နေတဲ့မင်းကြီးကအဆောင်ပေါက်ဝရှေ့ရပ်စောင့်ကာဝင်လို့ရမလားတမျှော်မျှော်နဲ့ပင်။
" အဟမ်း.....မိဖုရားမင်ရာက စိတ်ပြေပြီတဲ့လား "
" စိုးရွံမိပင်မဲ့ မယ်မယ်ကအတွေ့အခံပါဘူးမင်းကြီး "
" အင်း......ကိုယ်တော်ကအခုထိရပ်စောင့်နေကြောင်းမိဖုရားမင်ရာတံခါးဖွင့်ရင်ပိုပိုသာသာပြောပေး "
" မှန်လှပါမင်းကြီး "
သက်ညှာရဲ့အထိန်းတော်ကြီးဖြစ်တဲ့လီဟာနယ်အား အကျိုးအကြောင်းမေးနေခြင်းပင်။အဆောင်ထဲကနေလီယောင်းထွက်လာတာတွေ့လိုက်တာမို့ ခန္ဓာကိုယ်ကိုတစ်ဖက်ယိုင်ကာပစ်လှဲမလိုလုပ်လိုက်တော့ နောက်မှာရှိနေတဲ့ဂျင်နဲ့အထိန်းတော် နန်းတွင်းသူတွေက ရုတ်ရုတ်သဲသဲထိန်းပေးကြသည်။
" မင်းကြီး.....!!
သမားတော်ကြီးကိုခုခေါ်ကြ မင်းကြီး နေပူမိပြီး မူးဝေသွားပြီ!! "
ဂျင့်ရဲ့အော်သံနက်ကြီးနဲ့စိုးရိမ်တစ်ကြီးအော်သံကြောင့်နှုတ်ခမ်းတွေကွေးညွတ်သွားပြီးမျက်လုံးစုံမှိတ်ကာလဲချလိုက်သည်။အထိန်းတော်လေးယောက်ကပွေ့ထိန်းထားတာကိုသိတာမို့စိတ်ချလက်ချကိုလဲချပစ်လိုက်သည်။လီယောင်းအဆောင်ထဲကိုအစောတလျှင်ပြေးဝင်သွားတာကိုလည်းတွေ့ရတာမို့သက်ညှာကရောက်ကိုရောက်လာမှာမလွဲဧကန်ပင်။
" မယ်မယ်.....မယ်မယ်
မင်ရာ !! မင်းကြီး မူးလဲသွားပြီ "
" မောင် မောင်တော် ကဘယ်လိုလုပ်ပြီး အမြန်သွားရအောင် !! "
အပီအပြင်စိတ်ဆိုးဖို့လုပ်ထားတာမို့နောက်ကျောပေးပြီးတောင်ထိုင်နေတာ အခုတော့အိန္ဒြေမဆယ်နိုင်ဂါဝန်ကြီးမပြီးပြေးရလေပြီ။
" မောင်တော်.....မောင်တော်
မင့်အပြစ်တွေပါ မောင်တော်နေမကောင်းမဖြစ်ပါနဲ့ သမားတော်မလာသေးဘူးလား ဘာလုပ်နေသလဲ "
