Capturing Her Heart

Chapter 39

HINDI na alam ni Sanie kung ano ang dapat nyang gawin upang makatakas sya sa kamay ni Lucas. Ni hindi na nga magamit ang isip nya dahil sa kabang nararamdaman nya.

If Amy is right, this is the way when Lucas will do something to her. Something she can't let him do.

But how can she stopped Lucas from doing those things to her if she doesn't have enough strength.

Ever since Amy said that thing to her, she loss her appetite to eat and to sleep. And now, her body does not have enough strength to stop Lucas.

"Sanie?" She heard Amy's voice calling her name. Nilingon nya ito at binigyan ito ng walang buhay na tingin. "I know you're scared. Naramdaman ko rin yan bago gawin sakin ni Lucas lahat ng kababuyan nya. Pero hindi mo dapat ipakita na takot. That will be his advantage."

"Maraming salamat sa pag-aalala para sakin, Amy." Walang buhay nyang wika. "Pero alam kong ililigtas ako ng fiance ko. I trust him."

"No one can save you from Lucas." Kumunot ang nuo dahil sa sinabi nito. "Ilang buwan na kong nandito, pero ni minsan, wala akong marinig na mga sasakyang dumadaan o mga taong naglalakad. Kung tama ang hinala ko, nasa lugar tayo kung saan walang katao-tao o walang masyadong dumadaan. Sigurado ako na yung fiance mo, mahihirapan syang hanapin ka."

"Huwag mong sabihin iyan." Aniya at tumayo mula sa kinauupuan. "May tiwala ako sa fiance ko na mahahanap nya ako. Marami syang kaibigan na magaling sa technology. Alam kong may ideya na sila kung nasaan ako. Maliligtas tayo, Amy. Magtiwala ka lang."

"Sana nga totoo lahat ng mga sinabi mo, Sanie." Wika nito sa mahinang boses ngunit sapat na para marinig nya. "Sana mailigtas nila tayo. Lalo ka na bago pa gawin sayo ni Lucas ang ginawa nya sakin."

Magsasalita na sana sya nang bigla nilang marinig ang pagbukas ng pintuan. Nang lumingon sya sa pinanggalingan ng ingay, agad nyang nakita sa Lucas na may malapad na ngiti at may dala-dala itong na box.

Bigla syang kinabahan nang lumingon ito sa kanya at mas lalong lumapad ang ngiti.

"Sanie." Tawag nito sa kanya at lumapit sa kanya at aabutin sana sya nito nang agad naman syang nakaiwas. "Hanggang ngayon pa hindi mo pa rin matanggap na sakin ka na?"

"Sayo?" She scoffed and make herself as if she's not scared of him. "When did I became yours, Lucas? Ni minsan hindi ko nakita ang sarili kong nasa piling mo. Hindi ako bagay para angkinin mo ng ganon lang kadali. Hindi kami bagay na kaya mong gamitin kung kailan mo gusto."

Nakita nya ang pagbago ng ekspresyon ng mukha nito. Nakita nya kung paano iyon dumilim at alam nyang galit na ito. "Huwag mo akong subukan ngayon, Sanie. Ayokong saktan ka."

"Sinasaktan mo na ko, Lucas." Agad niyang wika at pinakita rito ang mga pasa nya pati ang kadenang nakalagay sa paanan nya. "Hindi pa pananakit ang tawag dito?"

"It's because you keep on acting like a spoiled brat."

"Anong gusto mong gawin ko, Lucas? Magkunwari na masaya ako sa piling mo?"

"Why not?" Tanong agad nito nakapagpanganga sa kanya. "We we're happy when we first met. We even became so close. I even thought you have feelings for me."

"That's when before I learned that you are a fucking psychopath who kills his own family!" She shouted in irritation. She caught her self catching her own breath. She looked at Lucas who is now looking at her with anger.

Agad syang napaatras nang makitang binubuksan nito ang selda nya at naglakad palapit sa kanya na halata sa mukha ang galit.

"Get away from me—ah!" Agad syang napahiyaw sa sakit nang bigla syang hawalan sa buhok at hinagis mapalasbas ng selda nya dahilan para tumama ang likuran nya sa matigas na mesa. "Shit... It hurts..."