CHAPTER 59:
-xxx-
Lumabas ako sa opisina at nakita ko ang mga tao na wala na. Mukhang nasa cafeteria na sila at kumakain kaya medyo nainis ako kasi nakita ko si Dave sa cafeteria nakikipagtawanan lang. Hindi man lang ako sinabihan na lunch na pala!
Kumuha na ako ng mga pagkain dito sa cafeteria at nilagpasan ko talaga si Dave kasama ang mga kasamahan niya dahil naiinis ako. Kumain ako sa dulong bahagi ng cafeteria.
Nagsimula na akong kumain ng may nagvibrate sa phone ko at agad ko naman itong sinagot kahit hindi ko natignan ang caller.
"Yeoboseyo?"tawag ko sa kabilang linya.
"Did you had lunch na?"tanong nito sa akin.
Nakilala ko naman agad ang boses sa kabilang linya. "Kakakain ko lang. Been busy eh."
"Why don't you join us? We're having feast right now?"pag-aaya nito sa akin.
"Nasaan ba kayo?"tanong ko.
"Great. Next samgyupsal na store from your company."saad nito.
"Paano na itong kinuha ko na pagkain?"taking tanong ko.
"Let it be."saad naman nito.
"Okay. I'll hang up. See you there nalang, Ky."paalam ko bago pinatay ang tawag.
Tumayo naman ako para pumunta sa counter at ipabalot nalang ang pagkain ko. Sakto naman na nandito si Dave. Nagmamadali kasi ako kaya medyo nahalataan niya.
"Where are you going?"tanong nito.
"Kain lang sa labas together with friends."sagot ko naman.
"Friends or date?"sarkastikong saad nito.
"What the hell is your problem ba?! Ni hindi mo nga ako ininform na lunch break na pala, like you usually do."mahinang singal ko sa kaniya na kami lang dalawa makakarinig.
Hindi ko na siya pinansin at nagpatuloy na lumabas. Dahil malapit lang din naman ang lokasyon nila ay hindi na ako nagkotse pa. Nilakad ko nalang papunta doon. Madaming tao na naglalakaran ngayon dahil siguro ay nalalapit na ang kapaskuhan.
Napangiti naman ako habang inaayos ang scarf ko. Lumalamig na kasi dito saa Korea at minsan nag snow na din.
Mabuti naman at naka-abot ako sa lugar. Agad ko naman inikot ang mukha ko para hanapin sila at hindi naman ako nabigo nakita ko naman agad sila kasama nila ang Manager nila. Tumayo naman silang lahat ng makita nila ako.
"Annyeonghaseyo, Sajangnim!"bow na bati ni Managernim at pinigilan ko naman siya.
"I told you not to be formal to me, Managernim. Just treat me as a Amara in the past."ngiting paalala ko sa kaniya.
Ngumiti naman siya sa akin at mabilis akong niyakap. After I get to get my position, Managernim has been formal to me. Alam ko naman importante ang honorifics sa Korea but then naiilang ako.
"Ate Amara!"Jiro hugged me and Marcus joined to.
YOU ARE READING
By Your Side
Fanfiction"I won't leave you. I am always here by your side. I will always be your number one fan and supporter." ---------------------------------------------------------------- Updates would be twice a week. Every Tuesday-Wednesday at 8pm. Stay tuned!
