💗❧សំឡេងបេះដូង❧💗( រដូវកាលទី១) ចប់

ភាគ:៨៧(ភាគពិសេស)

   ពេលនាំយកពីរនាក់ចេញទៅផុតអស់រិកគីបានមកមើលអ្នកដែលជាប់ចំណងនៅជិតនោះ នាយបានស្រាយចំណងដៃជើងនាងអស់បានគេទាញមុខនាងមកទើបដឹងថាជាអ្នកណា។
« ម៉ារី?? » រិកគីនាយមិននឹកស្មានសោះថាពួកវាបានចាប់ខ្លួនម៉ារីម្នាក់នេះមក រិកគីមិនបង្អង់យូរជាងនេះក៏លើកបីនាងមកខាងក្រៅដាក់ចូលក្នុងឡានផ្ទាល់ខ្លួនដែលគេឲ្យកូនចៅយកមកជាមួយគ្នានោះគេសុខចិត្តចូលជិះឡាននោះទៅជាមួយនិងនាងដោយដាក់ម៉ារីឲ្យនៅកន្លែងបាំងខាងក្រោយ ។
« ម៉េចក៏វេទនាយ៉ាងនេះ? » នាយស្រដីដោយក្រវីក្បាលមិនគួរណាពួកគេចាប់ម៉ារីមកសោះ គេចូលកន្លែងបញ្ជាចង្កូតឡានរួចហើយក៏បញ្ឆេះឡានបើកចេញទៅយឺតៗរហូតដល់លឿន ។
« ក្ដៅ....ក្ដៅណាស់.. » ម៉ារីនាងនិយាយខ្សឹបៗឥទ្ធិពលនៃថ្នាំបានចាប់ផ្ដើមធ្វើទុកខ្លាំងឡើងៗទៅមុននិងនាងខំទប់មិនចង់បញ្ចេញសម្លេងមកទេ ប៉ុន្តែពេលនេះនាងនិយាយស្រាលៗ ។ ម៉ារីបើកភ្នែកប្រឹមៗឃើញថានាងនៅក្នុងឡានជាមួយអ្នកណាក៏មិនដឹងដែរ ។
« លោក....លោក...ខ្ញុំ..ក្ដៅណាស់...ជួយខ្ញុំផង ហ៊ឹក... » ម៉ារីនាងប្រឹងស្រែកប្រាប់អ្នកកំពុងបើកឡាននោះ គេបានលឺនាងហើយក៏បទឡានអែបនៅកែនផ្លូវសិនហើយនិងងាកមកមើលអ្នកពោលពាក្យថាក្ដៅនោះ។
« ម៉ារីនាងកើតអ្វី? » នាយឃើញមុខនាងឡើងក្រហមអស់គ្មានសល់ទេ នាងមើលទៅកាន់គេទាំងកែវភ្នែកប៉ងប្រាថ្នាលើរូនគេជាពន់ពេក ។
« លោក....លោក...ហ៊ឹ..ជួយខ្ញុំផង...ខ្ញុំទ្រាំមិនបានទៀតទេ...ហ៊ឹ..លោកខ្ញុំក្ដៅពេញខ្លួនអស់ហើយ ហ៊ឹក » ម៉ារីនាងរៀបរាប់ហើយទឹកភ្នែកក៏ស្រក់មកនាងក្ដៅឡងទ្រាំបន្តលែងបាន ។ នាងតូចយកដៃមកដោះសម្លៀកបំពាក់លើខ្លួនរបស់នាង រិកគីជើញអញ្ចេងហើយគេចុះពីក្នុងឡានចូលទៅបាំងខាងក្រោយជាមួយនាង ។
« ណ៎ែឈប់ភ្លាមណាគីម ម៉ារី » រិកគីគេឡើងក្ដៅមុខងំហើយព្រោះតែនាងមកដោះអាវអីនៅកណ្ដាលវាលនិង?
« ខ្ញុំក្ដៅណាស់ » នាងនៅតែរក្សាពាក្យដែលនិយាយនោះដដែល រិកគីចាប់ដៃនាងជាប់មិនឲ្យដោះលេវអាវបន្តទៀតនោះទេនាយលើកបីម៉ារីចេញពីបាំងខាងក្រោយមកអង្គុយខាងមុខជាមួយគេ ។ ប៉ុន្តែនាងរឹងក្បាលណាស់អង្គុយមិនចេះស្ងៀមឡើយ នាងចូលមកអង្គុយលើភ្លៅរបស់គេទាំងមិនទាន់មានការអនុញ្ញាតពីសមីខ្លួនរបស់គេផង ។
« លោកជួយខ្ញុំផង ខ្ញុំពិតជាត្រូវការលោកខ្លាំងណាស់ »
« នេះកុំប្រាប់ថានាងត្រូវថ្នាំឲ្យសោះណា? ហ៉ើយ....! ឲ្យខ្ញុំធ្វើបែបណាទៅ? » រិកគីមើលសភាពនាងយូរទៅទើបដឹងថានាងបានត្រូវថ្នាំរបស់គេហើយ រិកគីនាយឡើងក្រញ៉ាង់ខួរអស់រលីងគ្មានសល់អីទេ នាយពិបាកនិងនិយាយណាស់ ។
« ក្ដៅណាស់ លោកជួយខ្ញុំផង »
« ធ្វើយ៉ាងម៉េចទៅ?អើយ..ម៉ារី? » រិកគីបើកភ្នែកពិនៗពងមាន់ស្ងោហើយគេទប់ដៃនាងមិនជាប់រហូតទាល់តែនាងដោះលេងចេញរហូតបានឃើញអាវទ្រនាប់ពណ៌សាច់របស់នាងនៅចំពោះមុខគេ ហើយដើមទ្រូងរបស់នាងគេក៏អាចទាញដឹងថាវាមិនតូចដែរ ។
« ម៉ារី....អ៊ុប.. » ដោយមិនបាននិយាយបន្តឲ្យចប់សេវក្ដីនោះម៉ារីនាងងើយមុខមកថើបមាត់រិកគីទាំងកម្រោលចូលនាងថើបគេហើយក៏ដកមាត់ចេញមកវិញ ។
« រិកគីជួយខ្ញុំផងទៅ ខ្ញុំក្ដៅពេញខ្លួនអស់ហើយដឹងត្រឹមម៉្យាងខ្ញុំពិតជាត្រូវការលោកណាស់ » ពេលនាងដកមាត់ចេញមកវិញបានពោលពាក្យមួយឃ្លានេះចេញទៅ រិកគីនាយមិនចង់បំផ្លាញអនាគតរបស់នាងត្រឹមតែថ្នាំសម្រើបមួយនេះទេ គេខ្លាចថានាងនិងស្ដាយក្រោយពេលបានស្វាងពីជាតិថ្នាំវិញ ។
« បានខ្ញុំធ្វើតាមនាងទៅចុះ អ៊ុប.. » រិកគីនាយងក់ក្បាលមុននិងអោនមុខទៅថើបបបូរមាត់ពណ៌ផ្កាឈូករបស់នាង ហើយនាងក៏តបស្នងមកកាន់គេវិញឲ្យវាស៊ីចង្វាក់គ្នានោះ ។ រិកគីសូកអណ្ដាតចូលទៅក្នុងហើយប្រលែងលេងជាមួយអណ្ដាលទន់ល្វើយរបស់នាងតូច ។
« ចាំបន្តទៅខនដូរទៅនាងទ្រាំបន្តទៀតសិនទៅ » ម៉ារីនាងខាំមាត់ងក់ក្បាលយល់ព្រមជាមួយគេតែធាតុពិតនាងទ្រាំលែងបានហើយ រិកគីនាងបញ្ឆេះម៉ាស៊ីនឡានបើកចេញយ៉ាងលឿន ឯអ្នកអង្គុយលើភ្លៅគេនេះដៃនៅមិនស្លៀមទាល់តែសោះហើយនាងសលយអាវរបស់គេនិងទៅលេងស៊ិចផេកកង់ៗរបស់គេ រិកគីអង្គុយបើកឡានទាំងស្រៀវស្រើបពេញខ្លួនហើយ នាងអោនមកថើបកញ្ចឹងកនាយពីរបីខ្សឺតនិងប្រឡេះលេងអាវគេម្ដងមួយគ្រាប់ៗរហូតទាល់តែអស់នាងអង្អែលពេញខ្លួនប្រាណរិកគីដោយមិនក្រែងចិត្តម្ចាស់ខ្លួន។
« ខ្ញុំត្រូវការលោក » នាយអោនទៅខ្សឹបក្បែរត្រចៀករបស់គេទាំងសម្លេងស្អកៗនិងស៊ិចស៊ីជាទីបំផុត ។
« ទ្រាំលែងបានហើយហ៎ា » រិកគីនាយមិនអាចទប់អារម្មណ៍របស់ខ្លួនទៀតបាន នាយបានឈប់ឡានត្រង់កន្លែងណាដែលស្ងាត់មិនសូវជាមានមនុស្សឆ្លងកាត់នោះហើយបិទកញ្ចក់មកឲ្យឃើញតែពណ៌ខ្មៅ ។
« នាងធ្វើឲ្យកូនប្រុសខ្ញុំងើបក្បាលមកហលយនាងដឹងទេម៉ារី?? » រិកគីកន់តែក្ដៅទៀតនោះនាងមិនស្ដាប់គេនិយាយឡើយនាងមានតែអង្កិលចុះឡើងលើដំបងសាច់របស់រិកគីដែលសម្ងំលាក់ខ្លួននៅក្នុងខោមិនទាន់បានបង្ហាញខ្លួននៅឡើយទេ នាយខាំមាត់ទាំងមុខក្រហម ។
« អ៊ុប.. » នាយទប់លែងជាប់ហើយគេចាប់ផ្ងើយចង្កានាងមកថើបបឺតជញ្ជក់មាត់របស់នាងជីបៗ ម៉ារីនាងដោះអាវទ្រនាប់នោះចេញផុតបាត់បណ្ដាលឲ្យរិកគីជើញកូនភ្នំទាំងពីររបស់នាងច្បាស់ៗពេញភ្នែកទាំងគូររបស់គេគ្មានចន្លោះនោះ ។ ចុងសុដន់ពណ៌ផ្កាឈូកនោះរីកស្រស់នៅចំពោះមុខរិកគី នាយមិនបង្អង់យូរទៀតក៏ចុចផ្ដេកកៅអីឲ្យវារាងទេរបន្តិចរួចហើយអោនមុខរំកិលពីដលមករបស់នាងមកដល់គល់ទ្រូងថោបរហូតមានស្នាមដុំៗត្រង់កន្លែងមួយនោះ ។

« អ្ហឹសស...លោក...អ្ហាសស.... » ម៉ារីនាងស្រៀវពេញប្រាណអស់រលីងហើយនាងមិបដឹងជាឡើងដល់ឋានសួគ៌បាត់ហើយក៏មិនដឹងដែរ ។ រិកគីបង់បោសអង្អែលសព្វពេញសារពាង្គកាយម៉ារីសឹងតែគ្មានចន្លោះ ។ នាយសម្អាតសម្លៀកបំពាក់លើខ្កួនអ្នកទាំងពីរពេលនេះគឺននាលគោកទាំងពីរ ម៉ារីនាងលេបទឹកមាត់ក្អឹកៗ ។ រាងកាយរបស់ចៅហ្វាយនាងសង្ហាអស់ទាស់តែម្ដង នាងមិនដែលបានឃើញសោះនេះវាជាលើកទីមួយរបស់នាងហើយ ។
« អ្ហឹសស...អ្ហាសស...អ្ហឹ..លោក... » ម៉ារីនាងឡើងអន្ទះសារជាតិថ្នាំកាន់តែផ្ទុះឡើងទៅៗ ។
« នាងកុំអន្ទះអន្ទែងពេកបានទេ? »
« ខ្ញុំចាំមិនបានទៀតទេណាលោក លោកឆាប់ធ្វើវាឲ្យលឿនៗទៅខ្ញុំសុំអង្វរណាលោក? »
« ក៏បានដែរ » រិកគីដាក់នាងឲ្យនៅខាងក្រោមទ្រូងគរហើយនាយក៏អោនទៅថើបបំបិទមាត់ដែលរៀបនិងនិយាយតវ៉ាជាមួយនិងគេនោះជិតឈឹងមិនឲ្យដៃទំនេរទទេរៗឡើយគេច្របាច់ដើមទ្រូងនាងម្ខាងទៀតត្រូវបបូរមាត់ពិនប្រសប់នោះបៅដូចជាកូនង៉ែតអញ្ចឹង ។