Pisagor'un Gelini /TAMAMLANDI

36. HAMİLE

"Balayımız neden bu kadar çabuk bitti." Düğünümüzün üstünden 1 ay geçmişti. Evet bir aydır balayındaydık ama ben hiç bitmesin istiyordum.

"Benim elmalı turtam, ben hiç bitsin ister miyim? Şu an seni tekrar yatağa atmamak için sabırsızlanıyorum." Beni inceleyen bakışlarından rahatsız olmuştum.

"Son günlerde çok fazla kilo vermedin mi Aymir?"

"Her fırsatta bana yapıştığın için olabilir mi?"

"Hiç öyle söyleme. Hiç de şikayetçi durmuyordun." Ray tekrar dudaklarıma kapanırken artık ayrılmamızın vakti gelmişti. Ünlü Chovel Adalarına ayırdığımız zaman bitmişti.

Akademiye gelir gelmez evimize yerleştik ve Apella ile görüşmek için evden ayrıldım.

"Yaaaa Aymiraaa, hoş geldin bebeğim tekrardan."

"Yaaa Apella." İkimiz de birbirimize sarılırken Apella beni tutup uzaklaştırdı.

"Sen neden bu kadar zayıfladın?"

"Heyy. O kadar da zayıflamadım. Hem sen kendine bak iyice göbek yapmışsın."

"Aslında..." Elini karnında ovuştururken bana alttan alttan gülümsedi.

"Ne oldu?"

"Ben 4 aylık hamileyim."

"Neeee! Şaka yapıyorsun."

"Hayır, yapmıyorum."

"Yaaa tebrik ederim. Peki John biliyor mu?"

"Evet. Hatta sizin balayınızdan dönmenizi bekledik. Bu hafta düğünümüz var."

"Tek tek gel kızım yaa. Çok sevindim."

İkimiz de birbirimize sarılırken kapı çaldı. Gelen John'du. Ona da sarılmış ve tebrik etmiştim.

Apella'yı beyazlar içinde gördüm ya artık gam yemem. Bu aralar çok duygusaldım. Apella beyazlar içinde John'a doğru yürürken gözyaşlarıma hâkim olamadım.

"Hadi ama bebeğim. Bu kadar duygusal olma." Ray bana arkadan sarılırken omzuma bir buse kondurdu.

"Elimde değil bilmiyorum."

"Benim sulu göz sevgilim." Beni kendine çevirip öpmeye başladı. "Hadi gel biraz dans edelim."

Herkes dans ederken Profesör Parsh'a döndüm. Kendine bir sevgili yapmıştı. Sonunda o da kendine birini buldu diye sevinirken onun çapkınlıkları aklıma gelince dans ettiği kıza üzüldüm.

"EFENDİM?" Beynimde yankılanan ses ile duraksadım.

"Ne oldu canım?"

"Hiçbir şey. Biraz duralım mı? Midem bulandı." Arka tarafa geçmiştik ve ben kusmamak için zor duruyordum.

"Hey burada dur ben su falan getireyim." Ray uzaklaşırken beynimde yankılanan ses ile etrafa baktım. Bu Estefaras'ın sesiydi. Dönmüştü demek. Bir aydır ejderhalar diyarındaydı. Kolumdan tutup beni çeken kişiye baktım. Estefaras bana sıkıca sarılmıştı ve karnımı okşuyordu.

"Hey Estefaras ne oluyor?"

"Lütfen efendim. Çok özledim bir süre böyle duralım, daha fazla dayanamıyorum."

"NE OLUYOR BURADA?!" Ray'in korkutucu sesi ile kasılan bedenimden Estefaras'ın hiç ayrılmaya niyeti yok gibiydi.

"BURADA NE OLUYOR DEDİM?!" Estefras'ı alıp fırlatmasıyla ufak bir çığlık attım.

"Dur Ray yapma." Ray Estefaras'a yumruk atmaya devam ediyordu.

"Seni piç kertenkele!"

"Dur Ray!" Daha fazla dayanamayıp kusmaya başladım. Ray beni görür görmez yanıma koştu.

"Hey iyi misin bebeğim?" Beni kucağına almış revire götürürken Estefaras'a döndü. "Bu burada bitmedi beyaz kertenkele!"

Revire geldiğimizde beyaz sedyenin üstünde uzanıyordum. Beyaz önlüklü doktor yanımıza gülümseyerek geliyordu. Apella ve diğerleri de endişeyle etrafıma toplanmıştı.

"Tebrik ederim, bir aylık hamilesiniz." Ben duyduklarımla şok olurken Ray da farklı durmuyordu.

"Ay inanmıyorum! Aymira çok sevindim." Apella bana sıkıca sarılırken Ray gözleri dolmuş bir şekilde bana sarıldı. İkimiz de birbirimize sarılırken bu mutlu an karşısında duygulanmıştık. O sırada Estefaras içeri geldi.

"Tebrik ederim efendim."

"Sen hangi yüzle buradasın?"

"Hey sakin ol Ray." Nasıl sakin olayım diye bana bakarken Estefaras yanıma geldi. Beni koru diyen bakışlarına gülümsemeden edemedim.

"Ray haklı Estefaras. Açıklamanı bekliyoruz." Estefaras gülümseyerek bize döndü.

"Sadece efendimi özlemiştim." Ray tekrar saldırmak üzereydi ki Estefaras karnımı tuttu. "Hoşgeldin efendim." Gülümseyerek karnımı okşarken neler olduğunu kavrayamıyorduk.

"Aslında Estefaras'ın efendisi sen değilsin Aymira." Profesör Olric içeri gelirken duyduklarımla şok oldum. Profesör Olric konuşmasına devam etti.

"Ejderhalar sadece bir kez âşık olur ve onu efendisi seçerler. Efendileri ölürse onlar da ölür. Estefaras da efendisini seçmiş anlaşılan."

Duyduklarımla şok olurken Estefras suratına yumruğu yemişti. Herkes Ray'i tutmaya çalışırken ben duyduklarımı sindirmeye çalışıyordum.

"Sakin ol Ray."

"Benim kızıma nasıl âşık olur!" Duyduklarım karşısında gülmemek için kendimi zor tutarken Estefaras'a döndüm.

"Ne zamandır biliyordun?"

"Geleceği bazen görebiliyoruz ama gerçekleşmeyebiliyor.

Kızın çok özel..." Ray tekrardan öfkesini kusarken içeriye doktorla beraber başka biri daha girdi. O sırada Estefaras şok olmuş bir şekilde yere otururken acı içinde kıvranıyordu. Biz ne olduğunu anlamaya çalışırken doktor lafa girdi.

"Bizi anne ve babayla yalnız bırakır mısınız?"