Diabolik Lovers New Version

Ostatnie Cierpienie

~~~~~
AYATO
~~~~~

Ignorowałem to dość długo. Przywykłem do bólu, który zadawały mi umierające komórki. Czytałem o tym. O przemianie w Strogoja. Takie cierpienie to nic w porównaniu z końcówką.

Stałem w salonie dumny z Kathariny. Zostanie Womenizer. Nadano jej już przydomek. Misplaced Hope. Zgubna Nadzieja. Całkiem niezły. Wszyscy zaczęli klaskać ja też. Wtedy dopadł mnie ten ból.

Zgiąłem się wpół i głośno zawyłem. Nie wiem co dokładnie było w tej chwili atakowane przez jad Yui. Bolała mnie głowa, serce, palce, nawet paznokcie. To było podręcznikowe ostatnie cierpienie.

Oczy zajarzyły mi się na żółto.

- Odejdźcie od niego! - rozkazała Yui. - On lada chwila się przemieni.

Czekała z kamienną twarzą. Prawdziwy Pocer Face.

Jęknąłem. Świat zajarzył się najpierw na czarno, potem na czerwono i znowu na czarno. Stał się normalny.

- Ayato. - szepnęła moja narzeczona, a jej twarz złagodniała. - Witaj po tak zwanej drugiej stronie lustra.

Nie zrozumiałem, a ona musiała to zauważyć w moich oczach, bo dodała:

- Wszystkiego najlepszego na nowej drodze strogojskiego życia, ukochany.

O ludzie przenajświętsi. Udało się. Przemieniłem się. Jestem Strogojem. Jestem nieśmiertelny. Gotowy na wieczne życie przy boku mojej ukochanej Yui.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Zapraszam.