O C S

Hoofdstuk 6

POV Harry

Vrijdag, 17.00 stipt. Louis kwam me oppikken aan mijn oprit van het huis zodat we samen naar het park gingen.

Zijn auto was klein en zwart, en het was in een goede staat.

Mijn benen maaktte een weg naar de auto en staptte in langs de passageerskant. Zijn auto was proper, niet zoals alle andere tieners.

Louis informeerde me dat we daar een vriend gingen tegen komen. Hij blijkt vriendelijk en leuk te zijn, maar wie weet als hij mij ontmoet.

We hadden een kleine conversatie onder weg. Zijn vriend, Niall, ging naar zijn oude school. Ze waren heel erg close maar Louis moest verhuizen. Ze bleven contact houden en spraken elk weekend af. Ik had nooit zoiets. Maar ik denk dat Louis telt.

Mijn stress werd meer als de auto stopte op een lege parking aan het park. Ik haatte het ontmoeten met nieuwe mensen. Ik wist dat ik als ik zou stotteren als ik mezelf voorstelde aan Niall, hij niets met me te maken wil hebben.

Maar naast dat idee, was het park mooi. Met een kleine rivier omsingeld door struiken. Het was kou buiten, dus kon je je eigen adem zien.

Parken waren nooit echt een probleem voor me. Ik vond ze leuk, stil en mooi. Als er maar geen luide kinderen waren, was het oké.

Ik ritste mijn dikke winterjas toe en beweegde mijn mouwen een aantal keer na elkaar.

Ik kon het niet laten om naar Louis te kijken. He had een witte sweater, een donkere jeans en donker blauwe Toms. Zijn bruine haren vlogen door elkaar door de wind.

Ik wou dat hij van mij was.

POV Louis

Harry en ik wandelde in stilte langs het pad door de koude. Harry hield zijn handen in zijn zakken. He zag er goed uit. Zijn zwarte hoodie past perfect bij zijn grijze converse. Ik wou het niet toegeven maar Harry was mooi.

Nee, ik kon het niet toegeven. Dat zou verkeerd zijn. Hij is alleen een vriend.

Maar ik kon niet stoppen met kijken. Harry wandelde in een rechte lijn. Ik keek naar elke stap die gezet werd in dezelfde lijn.

Toen ik Harry voor het eerst ontmoette, wist ik dat er iets anders was. Ik dacht dat hij een stotter probleem had maar toen ik zag dat hij zijn stoel drie keer duwde, wist ik dag hij misschien ocs had. Dat was later bevestigd door de kleine dingen die ik hem zag doen.

Ik zei helemaal niets. Ik keek voorzichtig toe, om hem beter te willen verstaan. Hij kan het licht niet één keer uit doen, hij moet het opnieuw en opnieuw doen.

Ookal was Harry anders, ik kon niet van hem weg blijven. Ik dacht dat hij grappig is, en vriendelijk.

Sommige dagen, was zijn ocs erg, hij zou dan stil zijn, en niet willen praten. Dus praatte we ook niet. Ik vond het oke. Ik vind Harry leuk.

Maar als een gewone vriend.

Toen we iets verder waren stoptte ik. In de hoek van mijn ogen zag ik een blonde bos haren langs het andere pad.

Niall.

POV Harry

Ik keek naar Louis die liep naar de blonde jongen. Hij schreeuwe zijn naam en gaf hem een dikke knuffel. Ik schoof mijn handen in mijn zakken en liep langzaam naar de vrienden. Als ik dichter kwam, zag ik beter hoe hij eruit zag.

Hij had gekleurt blond haar, met ogen zoals de oceaan en een blauwe beanie. Zijn wangen waren een beetje roos door de koude.

Hij was zeker aantrekkelijk, en niets was mis met hem maar niks vergeleken met Louis.